อร่อยมากเรือนี้ แนะนำให้ทุกคนลองชิมดูค่ะ #ฮาชิโทระ
ฮาชิดะ ฮารุกะเป็นคนอัธยาศัยดี
มนุษย์ประเภทเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม คุยสนุก เข้าถึงง่าย กว้างขวาง
บางครั้งก็ดูเรียบเฉื่อยเหมือนก้อนเมฆที่ลอยเอื่อยในวันฟ้าโปร่ง บางคราก็ดูลึกลับเช่นหลุมดำมืดใต้หุบเหวลึก
อ่านไม่ออก
ฮาชิดะ ฮารุกะเป็นคนอัธยาศัยดี
มนุษย์ประเภทเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม คุยสนุก เข้าถึงง่าย กว้างขวาง
บางครั้งก็ดูเรียบเฉื่อยเหมือนก้อนเมฆที่ลอยเอื่อยในวันฟ้าโปร่ง บางคราก็ดูลึกลับเช่นหลุมดำมืดใต้หุบเหวลึก
อ่านไม่ออก
ใต้เส้นโค้งของดวงตาที่หยีเป็นรอยยิ้มกำลังแฝงไว้ด้วยความประสงค์ใด คงมีแต่เจ้าตัวเท่านั้นที่จะล่วงรู้ว่าก้นบึ้งของความรู้สึกนั้นมีสีสันเป็นเช่นไร
“ยาโทระไม่เหนื่อยบ้างเหรอ”
วันหนึ่งในฤดูร้อนอบอ้าว หยดเหงื่อเม็ดกลมได้ไหลหล่นลงจากกรอบหน้าคมของเพื่อนร่วมคลาสคนหนึ่งในสถาบันเตรียมสอบ
“ยาโทระไม่เหนื่อยบ้างเหรอ”
วันหนึ่งในฤดูร้อนอบอ้าว หยดเหงื่อเม็ดกลมได้ไหลหล่นลงจากกรอบหน้าคมของเพื่อนร่วมคลาสคนหนึ่งในสถาบันเตรียมสอบ
ฮาชิดะนั้นชอบมองดูผลงานจากฝีแปรงของผู้อื่นเป็นที่สุด เพราะฉะนั้นก็เลยใช้เวลาพักไปกับการนั่งมองคนบ้าพลังจรดไส้ดินสอลงบนสมุดสเก็ตอย่างเพลิดเพลินตา
“หืม? ก็ไม่นะ สนุกดีออก”
“ดีจังน้า~ ฉันก็อยากขยันแบบนี้บ้าง”
“งั้นมาวาดด้วยกันสิ”
“หืม? ก็ไม่นะ สนุกดีออก”
“ดีจังน้า~ ฉันก็อยากขยันแบบนี้บ้าง”
“งั้นมาวาดด้วยกันสิ”
รอยยิ้มถูกคลี่ค้างไว้บนใบหน้า แววตากลมใสไร้การหยอกล้อเหลือบขึ้นจากการจดจ่อมาจ้องฝ่ายเปิดประเด็น
“อืม— แบบว่าฮาชิดะเก่งจะตาย ถ้าจริงจังขึ้นมาต้องน่ากลัวมากแน่”
รอยยิ้มถูกคลี่ค้างไว้บนใบหน้า แววตากลมใสไร้การหยอกล้อเหลือบขึ้นจากการจดจ่อมาจ้องฝ่ายเปิดประเด็น
“อืม— แบบว่าฮาชิดะเก่งจะตาย ถ้าจริงจังขึ้นมาต้องน่ากลัวมากแน่”
รอยยิ้มถูกคลี่ค้างไว้บนใบหน้า แววตากลมใสไร้การหยอกล้อเหลือบขึ้นจากการจดจ่อมาจ้องฝ่ายเปิดประเด็น
“อืม— แบบว่าฮาชิดะเก่งจะตาย ถ้าจริงจังขึ้นมาต้องน่ากลัวมากแน่”
“…”
“ฉันจะรอดูภาพของนายนะ!”
ยิ้มกว้างจนเห็นเขี้ยวขาว ปรางค์แก้มขึ้นสีเรื่อสดใสยิ่งกว่าสีใดๆในโลกที่เขาเคยพบเห็น
ก็แค่รอยยิ้มธรรมดาทั่วไป
ก็แค่คำชื่นชมสุดจะเรียบง่าย
“…”
“ฉันจะรอดูภาพของนายนะ!”
ยิ้มกว้างจนเห็นเขี้ยวขาว ปรางค์แก้มขึ้นสีเรื่อสดใสยิ่งกว่าสีใดๆในโลกที่เขาเคยพบเห็น
ก็แค่รอยยิ้มธรรมดาทั่วไป
ก็แค่คำชื่นชมสุดจะเรียบง่าย
บอกกับตัวเองเช่นนั้นทั้งจังหวะหัวใจสั่นระรัว ม่านตาแคบขยายใหญ่ขึ้น และในที่สุดเมื่อเริ่มควบคุมความปั่นป่วนเอาไว้ไม่อยู่ก็ได้เข้าใจขึ้น
ตกหลุมรักเข้าอย่างจัง
“ยาโทระขี้โกง”
หรือจะเรียกว่าเป็นฝ่ายเราที่ไม่ดูเวล่ำเวลาดี ก็นะ..ความรู้สึกมันห้ามกันได้ซะที่ไหน
ตกหลุมรักเข้าอย่างจัง
“ยาโทระขี้โกง”
หรือจะเรียกว่าเป็นฝ่ายเราที่ไม่ดูเวล่ำเวลาดี ก็นะ..ความรู้สึกมันห้ามกันได้ซะที่ไหน
“หา? ถ้าหมายถึงเรื่องใช้ลูกกลิ้งล่ะก็ไม่ได้ขี้โกงสักหน่อย อาจารย์โอบะบอกแล้วว่าใช้ได้”
“ทีแบบนี้ล่ะไม่ทันคนขึ้นมาซะงั้น”
หรี่ตาหัวเราะน้อยๆ พลางยกนิ้วขึ้นกรีดริมฝีปากเอียงคอมองสีหน้างุนงงของอีกคน
คิดอยู่แล้วล่ะว่าสักวันก็ต้องเผลอใจไปชอบขึ้นมา
“ทีแบบนี้ล่ะไม่ทันคนขึ้นมาซะงั้น”
หรี่ตาหัวเราะน้อยๆ พลางยกนิ้วขึ้นกรีดริมฝีปากเอียงคอมองสีหน้างุนงงของอีกคน
คิดอยู่แล้วล่ะว่าสักวันก็ต้องเผลอใจไปชอบขึ้นมา
ทีละเล็กทีละน้อย พื้นที่หัวใจที่เป็นเหมือนกับผ้าใบสีขาวถูกแต่งแต้มด้วยหลากหลายอารมณ์จากคนแปลกหน้าที่เจอกันไม่ถึงปี
ไม่รู้เมื่อไหร่ที่เผลอหยุดมองเรือนร่างสมส่วนขยับเคลื่อนไหวอย่างมีชีวิตชีวา
ไม่รู้เมื่อไหร่ที่เผลอหยุดมองเรือนร่างสมส่วนขยับเคลื่อนไหวอย่างมีชีวิตชีวา
ไม่แน่ใจว่าสิ่งที่จุดประกายความสนุกเล็กๆเป็นท่าทางเก้กังหรือแววตาจริงจังไม่สั่นคลอนทั้งน้ำตาร่วงนั่นกันแน่
แต่ฮาชิดะก็ไม่คิดหาคำตอบ เขาชอบที่ตัวเองจะไม่รู้ต่อไปแบบนี้
เพราะไม่รู้ถึงได้เปี่ยมสเน่ห์และน่าหลงใหล
แต่ฮาชิดะก็ไม่คิดหาคำตอบ เขาชอบที่ตัวเองจะไม่รู้ต่อไปแบบนี้
เพราะไม่รู้ถึงได้เปี่ยมสเน่ห์และน่าหลงใหล
เต็มใจจะโง่งมเพื่อจะได้เฝ้ามองต่อไปด้วยความรู้สึกลุ่มหลงอย่างถอนตัวไม่ขึ้น
“เรียนเสร็จแล้วไปกินราเมงกันไหม”
“ในหน้าร้อนเนี่ยนะ”
“ใช่ แล้วคำตอบล่ะ”
“เอาสิ ฉันขอเลือกร้านนะ”
จะเรียกว่าหลอกง่ายหรือตามน้ำเก่งดี
แบบไหนก็ช่าง ได้ไปเดตกับคนที่ชอบก็พอแล้วนี่
“เรียนเสร็จแล้วไปกินราเมงกันไหม”
“ในหน้าร้อนเนี่ยนะ”
“ใช่ แล้วคำตอบล่ะ”
“เอาสิ ฉันขอเลือกร้านนะ”
จะเรียกว่าหลอกง่ายหรือตามน้ำเก่งดี
แบบไหนก็ช่าง ได้ไปเดตกับคนที่ชอบก็พอแล้วนี่
…
เสียงฮัมเพลงเคล้าไปกับจังหวะฝีเท้าเสียดสีกับฟุตปาธ ช่องว่างเหลือเพียงไม่ถึงไม้บรรทัดนั้นเกิดจากคนตัวสูงกว่าจงใจก้าวให้ช้าลงเพื่อย่นระยะห่างจากเพื่อนร่วมทาง
อากาศยามพลบค่ำในหน้าร้อนพาให้กายเหนียวเหนอะก็จริงแต่ก็ดีกว่ากลางวันอยู่มากโข
เสียงฮัมเพลงเคล้าไปกับจังหวะฝีเท้าเสียดสีกับฟุตปาธ ช่องว่างเหลือเพียงไม่ถึงไม้บรรทัดนั้นเกิดจากคนตัวสูงกว่าจงใจก้าวให้ช้าลงเพื่อย่นระยะห่างจากเพื่อนร่วมทาง
อากาศยามพลบค่ำในหน้าร้อนพาให้กายเหนียวเหนอะก็จริงแต่ก็ดีกว่ากลางวันอยู่มากโข
ทั้งสองเลยเลือกเดินรับลมไปเรื่อยเปื่อยแทนที่จะนั่งรถประจำทางตรงไปยังจุดมุ่งหมาย
เข็มนาฬิกาเคลื่อนขยับทีละนิด บทเพลงจากเหล่าเรไรร่ำร้องขับขานจากพงหญ้า กลิ่นกรุ่นของสายลมฤดูร้อนพัดมาหยอกล้อให้ชวนจักจี้ที่ปลายจมูก
เข็มนาฬิกาเคลื่อนขยับทีละนิด บทเพลงจากเหล่าเรไรร่ำร้องขับขานจากพงหญ้า กลิ่นกรุ่นของสายลมฤดูร้อนพัดมาหยอกล้อให้ชวนจักจี้ที่ปลายจมูก
เหมือนกับภาพวาดที่จับต้องได้ สรรค์สร้างคนข้างกายให้งดงามเกินกว่าจินตนาการเมื่อถูกจับมาวางกลางองค์ประกอบทั้งหมดที่กล่าวมาข้างต้น
“เดี๋ยวก่อน ฮาชิดะ”
แรงดึงรั้งบนปลายแขนเสื้อเรียกให้คนเดินนำไปเล็กน้อยชะงักปลายเท้าลง
“?”
“ขอถ่ายรูปตรงนี้แป็บนึง”
“เดี๋ยวก่อน ฮาชิดะ”
แรงดึงรั้งบนปลายแขนเสื้อเรียกให้คนเดินนำไปเล็กน้อยชะงักปลายเท้าลง
“?”
“ขอถ่ายรูปตรงนี้แป็บนึง”
ยาโทระก็ยังคงเป็นยาโทระ ไม่ว่าในห้องเรียนหรือที่ไหนในหัวก็คิดแต่เรื่องวาดภาพอยู่ตลอด
ส่วนโค้งนูนบนลำคอขาวเด่นชัดในสายตาคมกริบยามเจ้าของแหงนมองทิวทัศน์หลอดไฟสีนวลไล่เรียงตามแนวท้องถนนก่อนยกสมาร์ทโฟนขึ้นมาจัดมุมด้วยท่าทางคล่องแคล่ว
ส่วนโค้งนูนบนลำคอขาวเด่นชัดในสายตาคมกริบยามเจ้าของแหงนมองทิวทัศน์หลอดไฟสีนวลไล่เรียงตามแนวท้องถนนก่อนยกสมาร์ทโฟนขึ้นมาจัดมุมด้วยท่าทางคล่องแคล่ว
เผลอปล่อยความคิดฟุ้งซ่านไปไกล เหม่อมองอากัปกิริยาคนตัวเล็กกว่ายืนนิ่งเก็บลายละเอียดบันทึกลงในความทรงจำ
“สุดยอดไปเลยน้า จัดวางได้สวยชะมัด“
“นั่นสิ”
หยดน้ำใสเกาะพราวอยู่ข้างกรอบหน้าลากไหลลงที่ขอบกรามเป็นสัน
“หยุดมองไม่ได้เลย”
อืม ทางนี้ก็ละสายตาไม่ได้เหมือนกัน
“สุดยอดไปเลยน้า จัดวางได้สวยชะมัด“
“นั่นสิ”
หยดน้ำใสเกาะพราวอยู่ข้างกรอบหน้าลากไหลลงที่ขอบกรามเป็นสัน
“หยุดมองไม่ได้เลย”
อืม ทางนี้ก็ละสายตาไม่ได้เหมือนกัน
“ดูชอบจังนะ”
อดจะทักขึ้นมาไม่ได้เมื่อเห็นอีกฝ่ายดูจะชอบภาพที่พึ่งถ่ายมามากๆ
“อะไรที่มันสมมาตรเห็นแล้วสบายตาดีออก อย่างเปียของฮาชิดะก็ชอบ”
“ฮ่ะฮ่ะ สมมาตรเลยเหรอ ดีใจนะเนี่ย”
แล้วเจ้าของเปียล่ะชอบรึเปล่า
ถ้าหลุดถามออกไปแบบนั้นคงได้เห็นสีหน้าเหรอหราแสนน่าสนใจแน่
อดจะทักขึ้นมาไม่ได้เมื่อเห็นอีกฝ่ายดูจะชอบภาพที่พึ่งถ่ายมามากๆ
“อะไรที่มันสมมาตรเห็นแล้วสบายตาดีออก อย่างเปียของฮาชิดะก็ชอบ”
“ฮ่ะฮ่ะ สมมาตรเลยเหรอ ดีใจนะเนี่ย”
แล้วเจ้าของเปียล่ะชอบรึเปล่า
ถ้าหลุดถามออกไปแบบนั้นคงได้เห็นสีหน้าเหรอหราแสนน่าสนใจแน่
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
