Thread by @AnoeskadeVries

Vandaag werd ik door de Fryske media gebeld met de vraag of ik iets kon vertellen over de #1115kinderen. Altijd ben ik open en eerlijk geweest over de #toeslagenaffaire. Vandaag kon en wilde ik eigenlijk niet praten. Met een onterecht toegewezen OTS ben ik namelijk doodsbang,

doodsbang om hierover te spreken in de media. Ik wil het wel, maar kan het niet. Bang voor een voogd die je overal op kan ‘pakken’. Iedere dag loop ik als goede moeder op mijn tenen. Iedere dag die angst dat als ik ook maar 1 fout maak ook mijn kinderen straks elders moeten wonen

Ik vroeg in 2017 al hulp via de gemeente. Veilig thuis kwam in beeld. Alleen al daardoor functioneer je als ouder anders vanwege deze stressfactor. Aan waarheidsvinding wordt niet gedaan, je wordt verplicht je handtekening onder de dossiers te zetten…want anders,werk je niet mee

Toch probeer ik ondanks alles een goede en positieve moeder te zijn, en dat lukt. Mijn kinderen verdienen een zorgeloze toekomst. Maar écht praten over het stuk #jeugdzorg durf ik niet. Er heerst een angstcultuur als je met deze instanties te maken krijgt.

De belastingdienst, de gemeente en jeugdzorg, allemaal overheid hebben mijn vertrouwen enorm geschaad. Ondanks alles blijf ik positief en hoop ik ergens op een goede afloop. Dit boek, (een bestseller) wil ik zo graag sluiten! #1115kinderen #toeslagenaffaire

Respect voor de ouders die wel naar buiten durven te treden en andere ouders hiermee helpen. Het maakt bij mij persoonlijk veel los, maar ik merk ook dat ook hier mijn vechtersdrang, net als bij de #toeslagenaffaire naar boven komt.

Alleen samen kunnen we dit!👊🏻