தினமும் morning assembly முடியும் சமயம் நிறைவாக தேசிய கீதம் பாட வேண்டும்.
பாதி பேருக்கு வல்லின மெல்லின பிரயோகங்களில் இடியாப்ப சிக்கல்.
ஆனாலும் கோவில் மணி அடிப்பது போல் வாய் மணக்க #ஜன_கன_மன' என்று ஆரம்பித்து #பாரத_பாக்ய_விதாதா' என்பதை ‘பாரதி பார்கவி தாத்தா‘ என்று கன கம்பீரமாய் பாடும் ஜோர் இருக்கு பாருங்கள்…வீர ரசம் ததும்பும்!
மீதி பேர் நமக்கேன் வம்பு என்று வெறும் வாயை மட்டும் அசைப்பார்கள்.
ஆனால் சும்மா சொல்லக் கூடாது. சிவாஜி கணேசன் rangeக்கு வாய் அசைப்பார்கள். அப்பொழுதுதான் பழி தீர்க்கறாப்பல டீச்சர் பக்கத்தில் வந்து காதை தீட்டிக்கொண்டு நிற்பார்... "நீ நிஜமாகவே பாடறயா இல்ல சும்மா பாவ்லா காட்றயா" என்று தீர்மானிக்க.
இந்த மாதிரி வேவு பாக்கறதுக்கு எல்லாம் தனியா சம்பளம் தராளா என்ன?
ஆனா, நம்ப பசங்க பனங்காட்டு நரிங்கன்னா, இந்த மாதிரி crisis management எல்லாம் ஜுஜூபி மாதிரி.
டீச்சர் பக்கத்திலே நிற்கிறதே தெரியாத மாதிரி கண்ணை இழுத்து மூடி, நெற்றியை தீவிரமாய் சுருக்கி அப்படியே ஜோதியிலே ஐக்கியமானாப்பல ஒரு களைய மூஞ்சியிலே கொண்டு வருவாங்க பாருங்க....
பின்ன.... மாட்டிண்டா என்ன ஆகும்னு தெரியுமா?
தேசிய கீதத்தை மனப்பாடம் பண்ணி ஒப்பி...னு சொன்னாலாவது ஏதோ பிரயோஜனம்னு சொல்லலாம்.
ஆனா அதை 5 தடவை எழுதி காமிக்கணும்னா எப்பேர்ப்பட்ட தண்டனை அது!
ஆனா... ஒரு சில பேர் இதுக்குன்னே ஒரு 2 quire notebook இந்த ஸ்ரீ ராமஜெயம் எழுதுவாளே அது போல வச்சுருந்தா.
அதற்கும் brown paper cover, label என்று சர்வ அலங்காரங்களும் உண்டு. அதிலும் சில பேர் போறாததற்கு தேசிய கொடியை நல்ல ஸ்ரத்தையாய் முதல் பக்கத்தில் colourful ஆக வரைந்தும் இருப்பான்னா பாருங்கோ.
ஏன் கேக்க மாட்டேள்.... பட்டாத்தானே தெரியும்ன்னு தெரியாமலா சொன்னா… நமக்கு இந்த வட மொழி ‘ஜ’ வுக்கும் உயிர் எழுத்து ‘ஐ’ க்கும் கொஞ்சம் இழுபறி.. அதனால் அந்த இடங்களில் மட்டும் ஹேஷ்யமாய் ஏதோ overwrite செய்து சமாளிப்போம்.
ஆனால் இந்த வாத்தியார்களும் எங்களை மாதிரி எத்தனை சந்ததிகளை மேய்த்திருப்பார்கள்! அவாளுக்கு தெரியாதா என்ன? மாட்டிண்டால் சர்வ நிச்சயமாய் பிரம்படிதான். உள்ளங்கை பழுத்துடும்.
ஆனால், என்னதான் சொற் பிழையும் எழுத்துப் பிழையும் இருக்கட்டுமே ..
கடைசியாய் ‘ஜயஹே! ஜயஹே! ஜயஹே! ஜய ஜய ஜய ஜயஹே!’ என்று வருமே, அப்போ 1000 மத யானைகள் பிளிறினாப்பல உத்வேகத்தோடு ஒரு கோஷம் எழும்பும் பாருங்கள்..
(ஸ்கூல் மைதானத்தில் காலை இளம் வெய்யிலில் சுகமாய் அரைத் தூக்கம் தூங்கிண்டு இருக்கும் தெரு நாய் எல்லாம் பதறிப்போய் ஈன ஸ்வரத்தில் ”வாவ் வாவ்” என்று குரைத்துக்கொண்டு வாலை பின்னங் காலுக்குள் சுருட்டிக் கொண்டு எடுக்கும் பார் ஓட்டம்..)
அந்த Tagore வந்து பார்த்தால் மெய் சிலிர்த்துப் போவார் அடடா, என்ன ஒரு தேசப் பற்று என்று…!
உங்களில் யாருக்காவது இந்த மாதிரி (கிறுக்குத்தனமான) அனுபவம் இருக்கா??? கொஞ்சம் சொல்லுங்கள்
The Zomato Story
(Excellent write up, am just sharing)
TRADING OF LOSS - NEW PARADIGM
Company X accumulated losses of over Rs 4,600 Crore
Incurred Loss of Rs. 106.9 Crore in 2018
Loss of Rs. 1000 Crore in 2019
Loss of Rs. 2400 Crore in 2020
Loss of Rs. 800 Crore in 2021
Loss of Rs. 350 Crore in 3 Months Apr to June 2021
Aggregating Total Loss of Rs. 4600 Crore from 2018 to 2021 June
With these Losses continuing to mount high, they managed to stand on their feet from 2018 till Today.
Strange that it is not a year-old Business nor having previous years of accumulated profits that can set-off their current and future Losses. Hence it is quite evident that Net Loss is funded by Capital and Debt.
A good lesson I'm #trying_to_learn and at times not able to practice and/or implement it, especially here in twitter
Shall we see why?
When you enter any Siva temple, you will observe some devotees silently sitting, praying, and meditating in front of the idol of Lord Dhakshinamoorthy, facing South. He is an incarnation of Lord Parameswara.
He is known as Mowna Guru, the popular silent Teacher of Hindu Vedantha, not having His equivalent in any other religion. He is the personification of supreme, ultimate bliss, awareness, understanding and knowledge.
ஒரு நண்பரை பார்க்க பெங்களூர் ஹெப்பாலில் இருந்து கோரமங்களா சென்றேன். அந்த நண்பர் ஆறு மாதங்களுக்கு முன்பு அவரின் அலுவலக முகவரியை எனக்கு ஒரு link மூலம் அனுப்பியிருந்தார்.
அதை வைத்துக்கொண்டு அந்த இடத்திற்கு சென்றால் அங்கே அவரது அலுவலகம் இல்லை. அவருக்கு call செய்தால் switched-off or temporarily out of service என்று வந்தது.
என்ன செய்வது என்று கொஞ்ச நேரம் அங்கேயே நின்று கொண்டு இருந்தேன்.
அப்போது அந்த கட்டிடத்தில் இருந்து வந்த ஒரு இளைஞன், "ஐயா உங்களுக்கு என்ன வேண்டும்?" என்று விசாரித்தான்.
நானும் என் விஷயத்தை சொன்னேன்.
அவன் சில விவரங்களை என்னிடம் கேட்டு... உடனே தன் மொபைலை எடுத்து... என்னென்னவோ தடவித் தடவி அந்த அலுவலகத்தின் தொலைபேசி எண்ணை கண்டுபிடித்து