*दिवाळी समाप्तीच्या शुभेच्छा...*
माणसाने विझलेले दिवे सुध्दा पहायचे असतात,
मग तेजाळणार्या दिव्याची महती समजते. तेजाच्या वलयाची जाणीव होते.
दिवे जळून विझले की त्यांची असहाय्यता समजते. ते का विझले असावेत याचा अंदाज घेता येतो. विझलेल्या दिव्यांची वेदना समजून घेता येते. आपण जेंव्हा वेदनेच्या परिछायेत असू त्यावेळची जाणीव होते. आणि तसं पाहिलं तर प्रत्येक दिव्याला विझावंच लागतं...
कधी वेळ आल्यावर तर कधी अवेळी. दिवे जेव्हा प्रकाशमान असतात तेंव्हा प्रत्येकाला ते आवडतात. पण याचा अर्थ असा नाही की अंधार उपयोगी नसतो. अंधार पण वेदनेला पोटात जागा देतो. आसवं मुक्तपणे ओघळू देण्यासाठी
अंधाराएवढी सुरक्षित जागा कोणतीही नाही.
अंधार आहे म्हणून प्रकाशाला किंमत आहे. वेदना आहे म्हणून आनंदाला महत्त्व आहे. प्रकाश हा अंधारातून जन्म घेतो. म्हणून विझलेला दिवासुध्दा आपण पहायलाच हवा तरच तेजोमय दिव्याचे महत्त्व कळेल.....
- *वि. स. खांडेकर*
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
सहवास कोणाचा ?
🙏🏻
🏵️ दहा मिनिटे बायकोसमोर बसा, आयुष्य किती अवघड व कष्टपूर्ण आहे हे कळेल.
🏵️ दहा मिनिटे बेवड्यासमोर बसा, तेच आयुष्य किती सोपे व सुखाचे आहे हे समजेल.
🏵️ दहा मिनिटे साधु संन्याशा समोर बसा, आपल्या जवळील सर्वकाही दान करून टाकावे असे वाटेल
🏵️ दहा मिनिटे राजकारणी पुढाऱ्या समोर बसा, आतापर्यंत घेतलेले शिक्षण व्यर्थ, निरुपयोगी व कुचकामी असल्याचे कळून येईल
🏵️ दहा मिनिटे विमा एजंट समोर बसा, जगण्यापेक्षा मेलेले केव्हाही बरे असे वाटेल
🏵️ दहा मिनिटे व्यापाऱ्यासमोर बसा, तुम्ही कमावलेली संपत्ती कवडीमोल आहे असे वाटेल.
🏵️ दहा मिनिटे शास्त्रज्ञासमोर बसा, स्वतःचे अज्ञान किती अगाध आहे हे समजेल.
🏵️ दहा मिनिटे चांगल्या शिक्षका समोर बसा, पुन्हा विद्यार्थी व्हावे अशी प्रबळ इच्छा तुम्हाला होईल.
बाळांनो...!
आली आली म्हणता म्हणता पाच दिवस संपले.तुम्ही म्हणत आसाल संपली दिवाळी..फराळाचे डबे आता संपत आले असतील...तेल उटण्याच्या वाट्या घासून पुसून चकचकीत झाल्या असतील.पाच दिवस उजळून काळवंडलेल्या पणत्या तुम्हाला आज भकास वाटत असतील...पण....
खरं तर मी कुठे जात नसते.थोडा काळ पुढं सरकलाय इतकचं.
मी येतेच ती तुम्हाला वर्षभर पुरेल इतकी एनर्जी द्यायला.
देव दानवांनी मंथन करून लक्ष्मी व तेरा रत्न बाहेर काढली.
रोज प्रामाणिकपणे कष्ट करून तुम्ही जे काही मिळवता तीच खरी लक्ष्मी आसते.
तेच खरे लक्ष्मी पुजन ...मी देखील तुमच्यापाशी
तेंव्हा रेंगाळत रहाते.
जेंव्हा तुम्ही पती पत्नी एकमेकांकडे आदर प्रेम व कौतुकाने बघता तोच खरा पाडवा असतो.
मी देखिल तुमच्या नजरेत विरघळून तो पाडवा जगत असते.
जेंव्हा तुम्ही भाऊ बहिण एकमेकांच्या सुखदुःखाला धावून जाता..तीच खरी भाऊबीज...
तुमच्या धावणा-या पायात मीच तर बळ देत असते.
एकदा स्वर्गात कृष्ण आणि राधा समोरासमोर आले. गोकुळातून गेल्यापासून राधा आणि कृष्ण कधीच भेटले नव्हते. अचानक समोर आल्यावर कृष्ण गडबडला आणि राधा शांतचित्त होती.
गांगरून कृष्ण काही बोलण्याआधी स्मित वदनाने राधा म्हणाली "कसे आहात द्वारकाधीश ? जी राधा त्याला
'कान्हा' 'कान्हा' म्हणायची तिने "द्वारकाधीश" असे संबोधल्यावर कृष्ण नाराजीने म्हणाला,
"राधे, मी आज ही तुझा कान्हाच आहे. तू तरी मला द्वारकाधीश म्हणू नकोस …! खूप दिवसांनी भेटतो आहोत, एकमेकांशी सुख दुःखाच्या गप्पा मारू. एवढ्या धावपळीत मला जेव्हा जेव्हा तुझी आठवण यायची तेव्हा तेव्ह
ा माझ्या डोळ्यातून अश्रूंची धार लागत होती."
राधा म्हणाली " खरं सांगू ? मला असं काहीच होत नव्हतं. मला कधीच तुझी आठवण आली नाही की तुझ्या आठवणीने डोळ्यातून पाणी आले नाही. कारण तुझी आठवण यायला मी कधी तुला विसरलेच नाही. आणि माझ्या नजरेत तूच होतास त्यामुळे अश्रूंबरोबर तू वाहून
A star brat has been caught in a narcotics raid. Every one is happy. Including the brat and his parents.
The brat has got a lot of publicity. In BollyDawood, there's no bad publicity.
There are many who are already sympathizing with the young 23 year old 'victim', who is as innocent as the lamb that his father slaughters on Bakrid. When he gets bail today or tomorrow, he'll be booked by twenty film producers who would want to star him in their next
project to encash on the victim's current fame.
The father of the brat- whose career was sagging- will get a new lease of life- he's now become another victim of a totalitarian regime, when he's actually a distressed parent who's already in deep pain because his son went