"அப்பா இருக்காரா தம்பி?" என்று சாயங்காலம் ஒரு பெரியவர் வீட்டுக்குள் வந்தார் என்றால்....
ஒன்று அவர் பையனுக்குக் கல்யாணம்.
இல்லையென்றால் அவர் தெருவில் ஸ்ட்ரீட் லைட் எரியவில்லை என்று அர்த்தம்.
ஸ்ட்ரீட் லைட் மேட்டர் என்றால் வாசலோடு முடிந்துவிடும். "நாளைக்கு கார்ப்பரேஷன் ஆஃபீஸ்ல சொல்லி வர சொல்லிடரேன். சேஷாத்ரி வீட்டுக்கு பக்கத்து வீடு தானே நீங்க?"
ஆனால் மேற்படி சொன்ன முதல் விஷயம் என்றால் பேச்சு கொஞ்சம் சுவாரஸ்யமாக இருக்கும்.
"பையனுக்கு கல்யாணம் வெச்சிருக்கேன்" என்று சிரிப்பார்.
என்னமோ பையனுக்கு குண்டு வைத்திருக்கிறேன் என்று சொல்வது போல...
"வெரிகுட் ! வெரிகுட் !"
பத்திரிக்கையில் #பெருமாள் அல்லது #பிள்ளையார் எந்த வடிவத்தில் இருப்பார்கள் என்று பார்ப்பதில் எனக்கு கொஞ்சம் அளவு கடந்த ஆர்வம். ரூமிலிருந்து எட்டிப்பார்ப்பேன்.
இல்லை.
இன்னும் பத்திரிக்கை அஷ்டகோணலாக மடித்து வைத்திருக்கும் சரவணா ஸ்டோர்ஸ் கவரிலிருந்து வெளியே வரவில்லை.
இரண்டு காது வைத்த மஞ்சப்பை (இந்த மஞ்சப்பையைப் பற்றி தனி பதிவே போடலாம்), அல்லது கக்கத்தில் இடுக்கிக்கொள்ள வசதியான ஃபோம் லெதர் பை ஒன்று, அல்லது சரவணா ஸ்டோர்ஸ் பை.
அப்பாவுக்கு இது பழகிப்போய் விட்டதால், அதே கேள்விகள் கேட்பார்.
"பொண்ணு என்ன பண்றா?"
"எந்த ஊரிலே வெச்சிருக்கீங்க ?"
"எல்லாம் வாங்கியாச்சா ?"
"அப்படியா ?!"
என்று வரிசை மாறாத அதே கேள்விகள்.
அப்புறம் கவர் சப்தம் கேட்கும்.
"கண்டிப்பா வந்துடனும்.. கிழக்கு எது?" என்று திசை பார்த்து சரவணா ஸ்டோர்ஸ் பையைப் பிரிப்பார்.
அப்பா எழுந்து நின்று "தோ ! இந்தப்பக்கம்" என்பார்.
பயபக்தியுடன் இரண்டு கைகளிலும் பத்திரிக்கையை ஏந்தி "கண்டிப்பா வந்திடுங்க.." என்று பத்திரிக்கை கை மாறும்.
"அப்போ நான் கிளம்பறேன். வீட்டுல எல்லாரையும் கூட்டிட்டு வந்துடனும். உங்க பொண்ணுங்க ரெண்டு பேரையும் அழைச்சுக்கிட்டு வாங்க" என்று எழுந்திருப்பார்.
"எனக்கு ஒரு பொண்ணு; மூணு பையன்கள்" என்று சிரித்துக்கொண்டே சொல்வார் அப்பா.
"ஓ. சாரி. நான் கன்ஃப்யூஸ் பண்ணிக்கிட்டேன். அவசியம் வந்திடுங்க. போயிட்டு வ்ர்ரேன்ப்பா. நீங்களும் வந்திருங்க.. " என்று வாசலில் செருப்புப் போட்டுக் கொண்டு கிளம்புவார்.
நான் என் ரூமைவிட்டு வெளியே வந்து பத்திரிக்கையைப் பிரித்தால்...
*Sri Chethan owns four semiconductor companies in the world and an Aristocratic industrialist and graduate from IIT Chennai and MS from USA* writes an *introspective article which is worh reading :-*
“Gentlemen, *I have been having a very weird and uneasy feeling since the time I saw the tweet about Harekala Hajabba*. I haven’t been able to decipher what that is, but it made me sleepless last night. I was up at around 5:30 am with the hope that I will find someone to talk to,
and share what I have been thinking about. My wife isn’t at home, and my dad and daughter are fast asleep. I can’t call anyone of you at 5:45 am. So, I thought I will just keep typing what comes to my mind.
*After I went a bit deep into what Harekala Hajabba was doing*,
4. அதன் பிறகும் இந்த பதிவு உங்களுக்கு ஏற்புடையதாக இருக்கிறது என்றால்... Retweet செய்யுங்கள்.
சரி.... வாருங்கள்.... பதிவிற்கு போகலாம். மறுபடியும் சொல்கிறேன். இங்கே கீழே கொடுத்திருப்பது எல்லாம்... நம் முன்னோர்கள் சொல்லிச் சென்ற #பழமொழி... #சொலவடை