#ஶ்ரீகிருஷ்ணன்கதைகள் வடுவூர் எனும் ஊரில் பணக்காரர் புருஷோத்தமன் வாழ்ந்து வந்தார். பணக்காரனாக இருந்தும் கஞ்சனாக இருந்தார். ஒரு ரூபாயைக் கூட யாருக்கும் தரமாட்டார். ஆனாலும் அவருக்கு ஸ்ரீமந் நாராயணன் இருக்கும் வைகுண்டம் செல்ல வேண்டும் என்ற ஆசை இருந்தது. வைகுண்டத்திற்க்கு செல்ல 
வேண்டும் என்ற ஆசையை நிறைவேற்றிக் கொள்ள துறவி ஒருவரை சந்தித்து, நான் வைகுண்டத்தை அடைய ஆசைப்படுகிறேன் அதற்கு வழி ஏதேனும் இருந்தால் சொல்லுங்கள் என்று வேண்டினார். அதற்கு அந்த துறவி வைகுண்டம் செல்ல நீ யாருக்கும் அநியாயம் செய்யாமல் தர்மம் செய் என்று கூறினார். ஆனால் அவருக்கோ தன்னிடம்
இருக்கும் செல்வத்தை செலவு செய்ய மனம் வரவில்லை. அதே சமயம் வைகுண்டத்திற்கு செல்ல வேண்டும் என்ற ஆசையையும் விடமுடியவில்லை. அதனால் நாள்தோறும் ஒரு ஏழைக்கு ஒரு பிடி அரிசி மட்டும் தருவோம். அப்படி தருவதனால் நம் செல்வமும் குறையாது. நமக்கு வைகுண்டமும் கிடைக்கும் என்று முடிவு செய்து அதன்படி
தினமும் ஒரு ஏழைக்கு ஒரு பிடி அரிசி தானம் தந்தார் புருஷோத்தமன். மாதங்கள் சென்றன. மீண்டும் அந்த ஊருக்கு அந்த துறவி வந்தார். அவர் வந்திருப்பதை அறிந்த அவர் அந்த துறவியை காணச் சென்றார். அவரை வணங்கிவிட்டு, ஐயா! தாங்கள் கூறியதுபோலவே நான் தினமும் ஒரு ஏழைக்கு ஒரு பிடி அரிசி தானம் கொடுத்து
கொண்டு வருகிறேன். அதனால் எனக்கு உறுதியாக வைகுண்டம் கிடைக்கும் அல்லவா? என்று கேட்டார். அதற்கு அந்த துறவி ஒன்றும் பேசாமல் தம் அருகில் இருந்த மரத்தின் அடிப்பகுதியை தன் விரல் நகத்தால் கீறத் துவங்கினார். புருஷோத்தமனும் நீண்ட நேரம் பொறுமையோடு அங்கேயே காத்திருந்தார். ஆனால் துறவியோ அடி
மரத்தை கீறுவதை தொடர்ந்து கீறிக் கொண்டே இருந்தார். பொறுமை இழந்த புருஷோத்தமன் துறவியைப் பார்த்து, ஐயா! நான் கேட்டதற்கு தாங்கள் ஏதும் பதில் சொல்லாமல் நீண்ட நேரமாக இந்த மரத்தை நகத்தால் கீறிக் கொண்டே இருக்கிறீர்களே என்றார். அதற்கு அந்த துறவி, புருஷோத்தமனிடம் நான் இந்த மரத்தை என்
நகத்தால் வெட்டிக் கொண்டு இருக்கிறேன் என்றார். இதை நான் வெட்டி முடிக்கும் வரை அமைதியா இரு என்று கூறினார். இதைக் கேட்ட செல்வந்தனுக்கு சிரிப்பு வந்தது. ஐயா! இவ்வளவு பெரிய மரத்தை உங்கள் விரல் நகத்தால் வெட்ட முடியுமா கோடாரியால் வெட்டினாலே பல நாட்கள் ஆகுமே என்றார். அதற்குத் துறவி
நீங்கள் தினமும் ஒருபிடி அரிசியை தானம் செய்துவிட்டு வைகுண்டத்திற்கு செல்ல ஆசைப்படும்போது, என் விரல் நகத்தால் இந்த பெரிய மரத்தை வெட்ட முடியாதா? என்று கேட்டார். உடனே புருஷோத்தமன் துறவியிடம் தன்னை மன்னிக்கும் படி வேண்டினார். மேலும் இன்று முதல் ஏழை எளிய மக்களுக்கு வாரி வாரி வழங்கி
வைகுண்டத்தை அடைவேன் என்று துறவியை வணங்கிவிட்டு புறப்பட்டுச் சென்றார். தன்னிடம் இருப்பதை தன்னை விட இல்லாதவருக்கு கொடுத்து உதவுவது வைகுண்டம் அடைய எளிய வழி ஆகும்.
சர்வம் ஶ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்🙏🏻
சர்வம் ஶ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்🙏🏻
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
