#ଖିଅ
ଗୋଟିଏ ଗାଁର ଗପ (୩)
ଡ୍ରାମା
ଡ୍ରାମା ଆରମ୍ଭ ହେବ ସଂଜକୁ। କିନ୍ତୁ ସିଦିଆ ସାଆଁନ୍ତ ଗାଏବ। ସବୁ ରୋଲ କଲା, ରିହର୍ସାଲ କଲା, କିନ୍ତୁ ଠିକ ଡ୍ରାମା ଦିନ ନାହିଁ। ସେଇଠୁ ଲୋକ ପଠାଗଲା ତାଙ୍କ ଘରକୁ। ଯିଏ ଯାଇଥିଲା, ସିଏ ଆସି କହିଲା- ସେ ଶ୍ୱଶୁର ଘରକୁ ରାଗି ପଳେଇଛନ୍ତି।
୧
ଗୋଟିଏ ଗାଁର ଗପ (୩)
ଡ୍ରାମା
ଡ୍ରାମା ଆରମ୍ଭ ହେବ ସଂଜକୁ। କିନ୍ତୁ ସିଦିଆ ସାଆଁନ୍ତ ଗାଏବ। ସବୁ ରୋଲ କଲା, ରିହର୍ସାଲ କଲା, କିନ୍ତୁ ଠିକ ଡ୍ରାମା ଦିନ ନାହିଁ। ସେଇଠୁ ଲୋକ ପଠାଗଲା ତାଙ୍କ ଘରକୁ। ଯିଏ ଯାଇଥିଲା, ସିଏ ଆସି କହିଲା- ସେ ଶ୍ୱଶୁର ଘରକୁ ରାଗି ପଳେଇଛନ୍ତି।
୧
- କିରେ, ଏଥିରେ ରାଗିବାର କଣ ଅଛି? ଆଜି ଡ୍ରାମା, ରଜ ସଂକ୍ରାନ୍ତି, ଆଉ ସିଏ କିମିତି ପଳେଇଲା ମ! ହଇଆଛାଡ଼ ଲୋକୁଟା।
- ତମେ ତାକୁ ଡ୍ରାମାରେ ମନ୍ତ୍ରୀ ପାର୍ଟ (ରୋଲ) ଦେଲ ତ, ସେଇନାଗି ସିଏ ରାଗିକି ପଳେଇଚି।
- ସିଏ ତ ବଢିଆ ଆକ୍ଟିଂ କରେ ବୋଲି ତାକୁ ମନ୍ତ୍ରୀ ପାର୍ଟ ଦିଆ ଯାଇଥିଲା । ଏଥର ପୁଣି ମନ୍ତ୍ରୀ ପାର୍ଟ ଜମାଣିଆ।
୨
- ତମେ ତାକୁ ଡ୍ରାମାରେ ମନ୍ତ୍ରୀ ପାର୍ଟ (ରୋଲ) ଦେଲ ତ, ସେଇନାଗି ସିଏ ରାଗିକି ପଳେଇଚି।
- ସିଏ ତ ବଢିଆ ଆକ୍ଟିଂ କରେ ବୋଲି ତାକୁ ମନ୍ତ୍ରୀ ପାର୍ଟ ଦିଆ ଯାଇଥିଲା । ଏଥର ପୁଣି ମନ୍ତ୍ରୀ ପାର୍ଟ ଜମାଣିଆ।
୨
ମୂର୍ଖ, ପାଷାଣ୍ଡ। ଗଲା, କହିଲାନି ଟିକେ, ଜଣେଇଲା ବି ନାହିଁ।
- ସେ ପରା ଫି’ ବର୍ଷ ଡ୍ରାମାରେ ରାଜା ପାର୍ଟ କରୁଥିଲେ। ତାଙ୍କୁ ମନ୍ତ୍ରୀ ପାର୍ଟ ଦେଲ। ଛୋଟ କରିଦେଲ। ତେଣୁ ସିଏ ରାଗିକି ପଳେଇଲେ ବୋଲି ତାଙ୍କ ଘର ଲୋକ କହୁଛନ୍ତି।
ଏଇମିତି ଅଚାନକ ସେ ବର୍ଷ ଡ୍ରାମାରେ ଆସି ଉପୁଜିଲା ବାଧା। କଣ କରାଯିବ? ଏଥିକୁ ଉପାୟ କଣ?
୩
- ସେ ପରା ଫି’ ବର୍ଷ ଡ୍ରାମାରେ ରାଜା ପାର୍ଟ କରୁଥିଲେ। ତାଙ୍କୁ ମନ୍ତ୍ରୀ ପାର୍ଟ ଦେଲ। ଛୋଟ କରିଦେଲ। ତେଣୁ ସିଏ ରାଗିକି ପଳେଇଲେ ବୋଲି ତାଙ୍କ ଘର ଲୋକ କହୁଛନ୍ତି।
ଏଇମିତି ଅଚାନକ ସେ ବର୍ଷ ଡ୍ରାମାରେ ଆସି ଉପୁଜିଲା ବାଧା। କଣ କରାଯିବ? ଏଥିକୁ ଉପାୟ କଣ?
୩
ସବୁ ସରିଛି, ସଂଜକୁ ଡ୍ରାମା, ଗାଧୁଆ ବେଳୁ ସିଦିଆ ସାଆଁନ୍ତ ଫେରାର। ଡ୍ରାମା ତ ହେବ ଯିମିତି ବି ହେଉ। କିନ୍ତୁ ମନ୍ତ୍ରୀ ପାର୍ଟ ପୁଣି କରିବ କିଏ?
ଗାଁ ସାରା ସେ ବିଷୟକୁ ନେଇ ଚର୍ଚ୍ଚା। କୃଷ୍ଣିଆ ବାରିକ ପିଣ୍ଡାରେ ଗପ, ମହାଦେବ ମୁଣ୍ଡ ତାସ୍ ଖେଳ ବନ୍ଦ ହୋଇ ଆଲୋଚନା।
୪
ଗାଁ ସାରା ସେ ବିଷୟକୁ ନେଇ ଚର୍ଚ୍ଚା। କୃଷ୍ଣିଆ ବାରିକ ପିଣ୍ଡାରେ ଗପ, ମହାଦେବ ମୁଣ୍ଡ ତାସ୍ ଖେଳ ବନ୍ଦ ହୋଇ ଆଲୋଚନା।
୪
ମନ୍ତ୍ରୀ ପାର୍ଟ କେତେ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଆଜିର ଡ୍ରାମାରେ, ଆଉ ଯିଏ କଳାକାର ସିଏ ରାଗି ଫେରାର। ସେଇଠୁ ଠିକ ହେଲା- ଆଉ ଜଣକୁ ବଛାଯିବ। ହେଲେ ଏଡ଼େ ରୋଲଟେ ସିଏ କରି ପାରିବ ତ? ଏହା ହିଁ ଥିଲା ମୁଖ୍ୟ ପ୍ରଶ୍ନ।
ଶେଷକୁ ଧରା ହୋଇ ଆସିଲେ ନବ ସାର୍। ନବ ସାର୍ ଆମ ଗାଁର ଭାରି ସମ୍ମାନନୀୟ ମଣିଷ।
୫
ଶେଷକୁ ଧରା ହୋଇ ଆସିଲେ ନବ ସାର୍। ନବ ସାର୍ ଆମ ଗାଁର ଭାରି ସମ୍ମାନନୀୟ ମଣିଷ।
୫
ଦୈତାରୀ ଓଏମ୍ସି ହାଇସ୍କୁଲରେ ସେ ପ୍ରଧାନଶିକ୍ଷକ ଥାଆନ୍ତି। ତାଙ୍କୁ ଯାଇ ଗାଁ ଲୋକେ ଘେରିଗଲେ। ସବୁ କଥା କହିଲେ ଓ ନବ ସାର୍ କିଛି ଉପାୟ ନ ପାଇ, ରାଜି ହୋଇଗଲେ।
ଆଉ ସେଦିନ ରାତିରେ ଡ୍ରାମାରେ ନବ ସାର୍ ବୋଧେ ଦିଓଟି କି ତିନୋଟି ଡାଇଲଗ୍ କହିଛନ୍ତି।
୬
ଆଉ ସେଦିନ ରାତିରେ ଡ୍ରାମାରେ ନବ ସାର୍ ବୋଧେ ଦିଓଟି କି ତିନୋଟି ଡାଇଲଗ୍ କହିଛନ୍ତି।
୬
‘ଆଜ୍ଞା ମଣିମା।’ ‘ବିଚାର କରାଯିବ’। ‘ସୁବିଚାର କରାଯିବ’। ‘ମହାରାଜଙ୍କ ଜୟ ହେଉ।’ ଏତକ କହି ସେଦିନର କାମ ଚଳେଇ ନେଇଥିଲେ ନବ ସାର୍।
ଗାଁରେ ପ୍ରତିବର୍ଷ ରଜ ତିନି ଦିନ ଡ୍ରାମା ହେଉଥିଲା। ଆମ ଗାଁ ପିଲା ସମସ୍ତେ ଅଭିନୟ କରୁଥିଲେ। ଯିଏ ଗାଁରେ ଡ୍ରାମା ପାଇଁ ବଛା ହେଲା, ସିଏ ଯେମିତି ଫୁଟାଣି ଦେଖାଇ ଗାଁ ଦାଣ୍ଡରେ ଚାଲୁଥିଲା,
୭
ଗାଁରେ ପ୍ରତିବର୍ଷ ରଜ ତିନି ଦିନ ଡ୍ରାମା ହେଉଥିଲା। ଆମ ଗାଁ ପିଲା ସମସ୍ତେ ଅଭିନୟ କରୁଥିଲେ। ଯିଏ ଗାଁରେ ଡ୍ରାମା ପାଇଁ ବଛା ହେଲା, ସିଏ ଯେମିତି ଫୁଟାଣି ଦେଖାଇ ଗାଁ ଦାଣ୍ଡରେ ଚାଲୁଥିଲା,
୭
ତାକୁ ଦେଖି ଆମକୁ ନିଜକୁ ଲାଜ ମାଡ଼ୁଥିଲା ଯେ, ଆମେ ସବୁ ସତରେ ମୂର୍ଖ। ଡ୍ରାମାରେ ଅଭିନୟ କରିବାର ଦମ ଆମମାନଙ୍କର ନାହିଁ। ଖରାଛୁଟିରେ ସ୍କୁଲ ଘରେ ଚାଲୁଥିଲା ରିହର୍ସାଲ୍। ବାପା ବହି ଧରି ସମସ୍ତଙ୍କୁ କେମିତି ଅଭିନୟ କରାଯିବ କହୁଥିବେ ଓ ସେଇ ଅନୁସାରେ ସାରା ଦିନ, ସଂଜ ଚାଲୁଥିଲା ଅଭିନୟର ପ୍ରାକ୍ଟିସ୍।
୮
୮
ସଂଜକୁ ନାରଣ ସାରଙ୍କ ଘରୁ ପେଟ୍ରୋମାକ୍ସ ଲାଇଟଟେ ଆସି, ପ୍ରାକ୍ଟିସ୍ ଚାଲୁଥିଲା। ଡାଲମା, ଭାତ ରନ୍ଧା ବି ହେଉଥିଲା କେବେ କେବେ।
ଗାଁ ସାରା ସେଇ ତିନି ଦିନକୁ ଅପେକ୍ଷା କରି ରହି ଥାଆନ୍ତି। ସ୍କୁଲ ପଡ଼ିଆରେ ହୁଏ ଡ୍ରାମା। ଆଖପାଖ ଦଶ ଖଣ୍ଡ ଗାଁରୁ ହଜାରେରୁ ଅଧିକ ଲୋକ ଆସି ସେଇଠି ରଜ ତିନି ରାତି ଡ୍ରାମା ଦେଖୁଥିବେ ।
୯
ଗାଁ ସାରା ସେଇ ତିନି ଦିନକୁ ଅପେକ୍ଷା କରି ରହି ଥାଆନ୍ତି। ସ୍କୁଲ ପଡ଼ିଆରେ ହୁଏ ଡ୍ରାମା। ଆଖପାଖ ଦଶ ଖଣ୍ଡ ଗାଁରୁ ହଜାରେରୁ ଅଧିକ ଲୋକ ଆସି ସେଇଠି ରଜ ତିନି ରାତି ଡ୍ରାମା ଦେଖୁଥିବେ ।
୯
ରଜରେ ପୁଣି ମୌସୁମୀ ଆସି ଯାଇଥାଏ। ବର୍ଷା ଢାଳିଯିବ, ମଫସଲି ଗାଁରେ। କାଦୁଅ ପଚର ପଚର ହୋଇଯିବ ରାସ୍ତା, ସ୍କୁଲ ପଡ଼ିଆ। ସେଇଠୁ ତାରିଣୀଙ୍କ ନାଁରେ ଗୋଟେ ନଡ଼ିଆ ମହାଦେବ ଛକରେ ଗୋଟେ ଡେଙ୍ଗା ବାଉଁଶ ଅଗରେ ବନ୍ଧା ହୋଇ ମାନସିକ କରାଯିବ- ଯେମିତି ବର୍ଷା ନ ହେଉ।
୧୦
୧୦
ଦିନରେ ଆମେ ସବୁ ଅଖା, ନଡ଼ିଆ ଚଟେଇ, ତାଳ ଚଟ ଆଦି ଧରି ଆପଣା ଆପଣା ଜାଗା ସଂରକ୍ଷିତ କରି ରଖି ଦେଉଥିଲୁ ପେଣ୍ଡାଲ୍ ସାମ୍ନାରେ। ସେଇଠି ଡ୍ରାମା ଆରମ୍ଭ ହେବା ପରେ କିଛି ପିଲା ଶୋଇ ପଡ଼ନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଜାଗା ଛାଡ଼ନ୍ତି ନାହିଁ। ପୁଣି ସଂଜକୁ ଯେବେ ଅଭିନେତାମାନଙ୍କୁ ସଜ କରାଯାଏ, ଆମେ ଯାଇ ଝର୍କାରେ ଗଳି ଅନୋଉ।
୧୧
୧୧
ଯେମିତି ଝର୍କାରେ ଗଳି ଚାହୁଁଥିଲୁ ରିହର୍ସାଲ୍ ହେଲା ବେଳେ।
ଖରାଛୁଟି ଯାକ ଆମର ଗାଁ ଡ୍ରାମାକୁ ନେଇ କଟୁଥିଲା। ସ୍କୁଲ ପିଣ୍ଡାରେ ବାଘ, ଛେଳି ଖେଳୁଥିଲୁ, ସେଇଠି ଗାମୁଛା ପାରି ଶୋଉଥିଲୁ ଓ ଡ୍ରାମା ରିହର୍ସାଲ୍ ଦେଖୁଥିଲୁ। ଯୋଉଦିନ ଡ୍ରାମା ହେବ ଓ ଅମୁକ ରଙ୍ଗମଂଚ ସବୁ ଜିନିଷ ନେଇ ଆସିବ, ଡ୍ରାମାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବାକୁ-
୧୨
ଖରାଛୁଟି ଯାକ ଆମର ଗାଁ ଡ୍ରାମାକୁ ନେଇ କଟୁଥିଲା। ସ୍କୁଲ ପିଣ୍ଡାରେ ବାଘ, ଛେଳି ଖେଳୁଥିଲୁ, ସେଇଠି ଗାମୁଛା ପାରି ଶୋଉଥିଲୁ ଓ ଡ୍ରାମା ରିହର୍ସାଲ୍ ଦେଖୁଥିଲୁ। ଯୋଉଦିନ ଡ୍ରାମା ହେବ ଓ ଅମୁକ ରଙ୍ଗମଂଚ ସବୁ ଜିନିଷ ନେଇ ଆସିବ, ଡ୍ରାମାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବାକୁ-
୧୨
ଯେମିତି ସାଜସଜାଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ସିନ୍, ମାଇକ୍, ପୋଷାକ ସବୁ, ଆମେ ଯାଇ ବିଲ, ପାଟ ମଝିରେ ଅନେଇ ବସୁଥିଲୁ, କେତେବେଳେ ସେମାନେ ଟ୍ରଲିରେ ଆସିବେ। ଆଉ ଯେତେବେଳେ କାଦୁଆ ରାସ୍ତାରେ ଟ୍ରଲି ଆସୁଥିଲା, ସେତେବେଳେ ଆମେସବୁ ପଛରୁ ତାକୁ ଠେଲି ଠେଲି ଗାଁକୁ ଆଣୁଥିଲୁ।
ସେ ବି ଥିଲା ଆମ ପାଇଁ ବେଶ ବାହାଦୂରୀର କାମ।
୧୩
ସେ ବି ଥିଲା ଆମ ପାଇଁ ବେଶ ବାହାଦୂରୀର କାମ।
୧୩
ଗାଁ ପାଇଁ ଏଇ ତିନିଦିନ ମହୋତ୍ସବ ପରି ଥିଲା। ଗାଁଟା ଯାକର ଲୋକେ ଏଥିରେ ସାମିଲ ହେଉଥିଲେ। ଆମ ସ୍କୁଲର ସବୁ ଶିକ୍ଷକ ଯେମିତି ଶିବ ସାର, ଦାମ ସାର, ରାମେଶ୍ୱର ସାର, ବିମଳ ସାର, ରତ୍ନାକର ସାର ଆଦିଙ୍କର ଅବଦାନ ଏଥିରେ ଥିଲା ଅନେକ।
ଗାଁ ଏକାଠି ହେଉଥିଲା। ନଈକୂଳେ ରଜ ପଟାଦୋଳି ଖେଳୁଥିଲା, ଦିନରେ ଆ’ ତା’ ଘରେ ପିଠା ଖାଇ ମଉଜ କରୁଥିଲା,
୧୪
ଗାଁ ଏକାଠି ହେଉଥିଲା। ନଈକୂଳେ ରଜ ପଟାଦୋଳି ଖେଳୁଥିଲା, ଦିନରେ ଆ’ ତା’ ଘରେ ପିଠା ଖାଇ ମଉଜ କରୁଥିଲା,
୧୪
ଏବଂ ସଂଜକୁ ଦେଖୁଥିଲା ଡ୍ରାମା। ଗାଁକୁ ଏକମନ କରିଥିଲା ସେ ଉତ୍ସବ। ଗାଁରେ ମନ ଫଟାପଟି ନଥିଲା।
କ୍ରମଶଃ ଆମେ ସବୁ ବଡ଼ ହୋଇଗଲୁ। ଯେଉଁମାନେ ଡ୍ରାମାକୁ ଆୟୋଜନ କରୁଥିଲେ ଯେମିତି ବାପା, ଶିବ ସାର୍ ସେମାନେ ଡ୍ରାମାକୁ ଆୟୋଜନ କରିବାର ଭରପୁର ଉଦ୍ୟମ ଜାରି ରଖିଥିଲେ।
୧୫
କ୍ରମଶଃ ଆମେ ସବୁ ବଡ଼ ହୋଇଗଲୁ। ଯେଉଁମାନେ ଡ୍ରାମାକୁ ଆୟୋଜନ କରୁଥିଲେ ଯେମିତି ବାପା, ଶିବ ସାର୍ ସେମାନେ ଡ୍ରାମାକୁ ଆୟୋଜନ କରିବାର ଭରପୁର ଉଦ୍ୟମ ଜାରି ରଖିଥିଲେ।
୧୫
କିନ୍ତୁ ତାରି ଭିତରେ ରାଜନୀତି ନାମକ ଶବ୍ଦ ଓ ଦଳେ ଅତି କୁଜି ନେତା ମିଶି ଗାଁର ପରିବେଶକୁ ବଢିପାଣିଠାରୁ ଆହୁରି ଗୋଳିଆ କରିଦେଲେ।
ଏବେ ଗାଁରେ ମେଲୋଡ଼ି ହୁଏ। ଆଉ ଡ୍ରାମା ହୁଏନି। ସେଇ ମେଲୋଡ଼ି ପାଇଁ କୌଣସି ଏକ ରାଜନୈତିକ ଦଳ ଚାନ୍ଦା ଦିଏ। ଗାଁରୁ ମୁଠି ଚାଉଳ ଗୋଟା ଯାଏନି। ରାଜନୈତିକ ଚାନ୍ଦାରେ ବାଈନାଚ ଆମ ଗାଁ ପିଲାଏ ଦେଖନ୍ତି।
୧୬
ଏବେ ଗାଁରେ ମେଲୋଡ଼ି ହୁଏ। ଆଉ ଡ୍ରାମା ହୁଏନି। ସେଇ ମେଲୋଡ଼ି ପାଇଁ କୌଣସି ଏକ ରାଜନୈତିକ ଦଳ ଚାନ୍ଦା ଦିଏ। ଗାଁରୁ ମୁଠି ଚାଉଳ ଗୋଟା ଯାଏନି। ରାଜନୈତିକ ଚାନ୍ଦାରେ ବାଈନାଚ ଆମ ଗାଁ ପିଲାଏ ଦେଖନ୍ତି।
୧୬
ମୋବାଇଲରେ ସୁଟିଂ କରି ଫେସବୁକରେ ଅପଲୋଡ଼ କରନ୍ତି। ନିଜେ ବି ମଝିରେ ମଝିରେ ଉଠି ନାଚନ୍ତି। ମଦର ଆସରରେ ଫାଟି ପଡ଼େ ସେଇ ମେଲାଡ଼ି ଜାଗାଟା। ହିତାହିତ ଜ୍ଞାନ ଭୁଲି ଦାଦା, ପୁତୁରା ସମସ୍ତେ ଏକାକାର ହୋଇ ଯାଆନ୍ତି। ମାଲ ପିଅନ୍ତି। ଆଉ ମଝିରେ ମଝିରେ ମାରପିଟ ବି ଲାଗନ୍ତି- ଏ ଦଳ, ସେ ଦଳ ହୋଇ।
୧୭
୧୭
ଗାଁର ଜୀବନରେ ଆସିଥିବା ଏ ବଦଳ ରାଜନୀତି ଯୋଗୁଁ ବେଶ କିଟିମିଟିଆ ହୋଇଗଲା। ବେଶ ନିମ୍ନ ହୋଇଗଲା। ଯେଉଁମାନେ ପାଠଶାଠ ପାଢି ଗାଁ ଲୋକଙ୍କୁ ଖେଳ କି ଡ୍ରାମା ଆଦି ଆୟୋଜନ କରି ବାନ୍ଧି ରଖିଥିଲେ, ସେମାନଙ୍କ ସ୍ଥାନ-ଅତି ଛୋଟ, ଅପାଠୁଆ, ଦଳେ ମୂର୍ଖ କୁଜି ନେତା ନେଇଗଲେ।
ସେମାନଙ୍କୁ ତ ଏକାଠି କରିବାର ଉପାୟ ଜଣାନାହିଁ।
୧୮
ସେମାନଙ୍କୁ ତ ଏକାଠି କରିବାର ଉପାୟ ଜଣାନାହିଁ।
୧୮
ଭାଙ୍ଗିବାର ଉପାୟଟି ମାଲୁମ। ତେଣୁ ସେମାନେ ଗାଁର ଘର ଘରକୁ ଏ ଦଳ, ସେ ଦଳରେ ଭାଗ କରିଦେଲେ। ମଦ, ପଇସା, ମାଂସ ଭୋଜି ଦେଇ ନିଜ ପତିଆରା ବଢେଇବାର ପ୍ରୟାସ କଲେ। ଏବଂ ସଫଳ ମଧ୍ୟ ହୋଇଛନ୍ତି।
ଗାଁର ପୁରୁଣା ଦିନର ଡ୍ରାମାର କାହାଣୀ ଖାଲି ଗପରେ ଏବେ ଜୀଇଁଛି।
୧୯
ଗାଁର ପୁରୁଣା ଦିନର ଡ୍ରାମାର କାହାଣୀ ଖାଲି ଗପରେ ଏବେ ଜୀଇଁଛି।
୧୯
ଯୋଉମାନେ ବି ଅଛନ୍ତି ଭଲ ଲୋକ, ଏତେ କଦର୍ଯ୍ୟ ରାଜନୀତିର ପରିବେଶ ଭିତରେ ସେମାନେ ଆଉ ମୁଣ୍ଡ ପୁରେଇବାକୁ ଚାହୁଁ ନାହାନ୍ତି। ଫଳରେ ଅସରପା ପରି ଅତି କୁଜି ନେତାଙ୍କ ରାଜୁତି ଚାଲିଛି। ସେମାନେ ବରଂ ଗାଁରେ ଆପଣା ଡ୍ରାମା ଚଳେଇଛନ୍ତି।
ମୋ ଗାଁ ରାଜନୀତିରେ ଗୋଳେଇ ହୋଇ ଆପଣା ସଂସ୍କୃତି ଓ ଇତିହାସକୁ ଭୁଲିଛି।
୨୦
####
ମୋ ଗାଁ ରାଜନୀତିରେ ଗୋଳେଇ ହୋଇ ଆପଣା ସଂସ୍କୃତି ଓ ଇତିହାସକୁ ଭୁଲିଛି।
୨୦
####
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
