۱/نقش و قدرت سیاسی زنان در گذار به سمت دموکراسی و آینده ایران
زنان آزادی خواه ایرانی باید تلاش کنند تا خلا ناشی از "حضور و مداخله دین" در قوانین و فضای سیاسی و اجتماعی را پر کنند و
همدوش مردان برای به دست آوردن “قدرت سیاسی و اجتماعی” مشارکت داشته باشند. در آینده ایران، زنان
۲/ باید داری قدرت سیاسی و نیز در تصمیم گیری ها، نقش موثر و البته “متوازن” داشته باشند.
یکی از گروههای به حاشیه رانده شده، زنان می باشند که باید در گفتمان های سیاسی و دوران گذار به سمت دموکراسی حضور فعال داشته باشند. "مشارکت زنان در گفتمان گذار" به سمت دموکراسی باعث می شود:
۳/ 1- مبارزه و گفتگو ها منطقی تر و عقلانی تر شود. 2- تصمیمات انتقام جویانه در دوران گذار به حداقل برسد 3- راه حل های مناسب تر و جامع تر پیدا شود 4- تعادل جنسیتی در بین شرکت کنندگان در گفتمان گذار دیده می شود 5- احتمال رسیدن به نتیجه و تصمیم های مشترک و مناسب در بین گروه های شرکت
۴/ کننده، افزایش می یابد.
ما از درون یک جامعه مرزبندی شده جنسیتی، باید به “توانمندسازی زنان” و “برابری جنسیتی” در همه عرصههای جامعه برسیم. در این راستا، دو نکته دارای اهمیت زیادی است: ابتدا، “پر کردن فضا و ساختارهای سیاسی قدرت” از طریق مشارکت فعال زنان “درگفتمان ها و
۵/ عرصههای سیاسی" - دوم "چگونگی" و روش پر کردن این فضا می باشد. ایران فردا باید بتواند فراتر از “پدرسالاری” و “توتالیتاریسم اسلامی”، در ایفای نقش سازنده زنان در دوران گذار و “تحکیم دموکراسی” حرکت کند.
از میان تمام “گروه های شرکت کننده در گفتمان دوران گذار”، حضور و شرکت زنان
۶/ در گفتمان بسمت دموکراسی، قویترین اثر مثبت را بر دموکراسی آینده ایران دارد و در نهایت، تاثیر مثبت بر درک بهتر گفتمان و دستیابی به نتایج مطلوب تر را تقویت میکند.
شواهد تاریخی گذارهای دمکراتیک
موفقیت آمیز از رژیمهای تمامیت
خواه/توتالیتر
فرایند گذار از رژیمهای توتالیتر/دیکتاتوری به سیستم دمکراتیک دارای ویژگی
هایی ست و سوال مهم اینست که آیا این ویژگی ها برای کشور های متفاوت،
یکسان است یا خیر. آیا ویژگی ها برای دیگر کشور ها کمک کننده است؟
دنباله رشته توییت 3/
شواهد تاریخی گذارهای دمکراتیک موفقیت آمیز از رژیمهای تمامیت خواه/توتالیتر
چارچوب مفهومی، جمع بندی، و ویژگی های استاندارد تجربه شده درباره گذارهای دمکراتیک
دنباله رشته توییت ۱/
شواهد تاریخی گذارهای دمکراتیک موفقیت آمیز از رژیمهای تمامیت خواه/توتالیتر
چارچوب مفهومی، جمع بندی، و ویژگی های استاندارد تجربه شده درباره گذارهای دمکراتیک
۲۳/
۵:همیشه وجود دارد و دولت های دموکراتیک باید قاطعانه با این تهدیدها مقابله کنند
۲۴/ (مانند فیلیپین و اسپانیا). پلیس و سرویس های داخلی را از نیروهای ارتش جدا کنید. افسران ارشد که در شکنجه ها و سرکوب های وحشیانه مسئول هستند، را برکنار کنید. قاطعانه تاکید کنید که افسران نظامی فعال، کاملاً از اظهار نظرهای سیاسی و دخالت های حزبی خودداری کنند.و البته این
۲۵/ مهم فرایندی تدریجی است و یک شبه اتفاق نمی افتد.
۶:تدوین قانون اساسی قابل اجرا از طریق یک فرآیند فراگیر: ایجاد یک قانون اساسی جدید یا اصلاح قانون اساسی فعلی، یک کار اساسی اما دشوار در عبور از یک سیستم تمامیت خواه و رسیدن به سیستم دموکراتیک است (Democratic Transition)
۱/با سپاس از یاس عزیز که در تهیه این متن یاریگر من بود (رشته توییت ۱)
شواهد تاریخی گذارهای دمکراتیک موفقیت آمیز از رژیمهای تمامیت خواه/توتالیتر
چارچوب مفهومی، جمع بندی، و ویژگی های استاندارد تجربه شده درباره گذارهای دمکراتیک
۲/فرایند گذار از رژیمهای توتالیتر/دیکتاتوری به سیستم دمکراتیک دارای ویژگی هایی ست و سوال مهم اینست که آیا این ویژگی ها برای کشور های متفاوت، یکسان است یا خیر. آیا ویژگی ها برای دیگر کشور ها کمک کننده است؟
۳/بیتار و لوونتال در کتاب خود اینگونه پاسخ میدهند که تغییر شرایط از یک سیستم اقتدارگرا به سیستم دمکراتیک، در کشورهای مختلف دارای ویژگی های یکسان میباشد. او در کتاب خود به ده ویژگی (درس) جهت تسهیل فرایند گذار از رژیمهای توتالیتر/دیکتاتوری به سیستم دمکراتیک اشاره می کند که در این
۱/ با رجوع به یک «ساختار جامعه توتالیتر» نمیتوان به پاسخ رسید؛ چون یک ساختار پلورالیستی از قوانین و روابط یک ساختار *بالا به پایین* پیروی نمیکند؛ بلکه نقش قدرت و رابطه مستقیم و مشترک آن با مردم تعیین کننده است. هرچه بیشتر فرایند تصمیم گیری با مردم یا مکاتبات بین مردم و ساختار
۲/
قدرت از طریق مشارکت فعال مردم در روند دموکراتیک متصل شود، کارآیی این تعادل و کارکرد دموکراسی بیشتر خواهد بود.
تحلیل ساختاری مدلهای قدرت
مدل/ساختار یکپارچه قدرت
قدرت به صورت اعمال شده در ساختاری بدون تغییر و در حالی که مردم به حاکم وابسته هستند، نشان می دهد.