۱) #تقی_ارانی در مقالهی «آذربایجان یا یک مسئله حیاتی و مماتیِ ایران» در بایستگیِ پاسداشتِ #ایران و گسترشِ #زبان_ملی_ایران پرداخته است و در جایگاهِ یک ایرانیِ آذربایجانی پاسخی کوبنده به ترکگرایان داده است.
۲) او در این مقاله مینویسد: «#آذربایجان چنان که از اسمش پیدا و آشکار است مظهرِ آتشِ مقدسی است که روشنایی فکر و حرارتِ روحِ ایرانی را در ادوارِ مختلفه به عالمیان نشان داده…
۳) این ناحیه که از ازمنهی قدیمه مسکنِ اقوامِ آریاننژاد و یکی از مهمترین مهدهای #تمدن_ایرانی بوده آثاری به ظهور رسانده که الحق باید تمامِ آریانهای دنیا بدان افتخار کنند…
۴) بدبختانه پس از حملهی وحشیانِ مشرق و تسلطِ قومِ خونخوارِ مغول، که شنایعِ اعمالِ آنها از صفحهی تاریخ محونشدنی است، در قسمتِ عمدهی اهالی #آذربایجان زبانِ خود را فراموش نموده به #زبان_ترکی متکلم شدهاند.
۵) ترکیزبان بودنِ بعضی از قسمتهای #ایران باعثِ اشتباهِ برخی مردمانِ بیاطلاع (پانترکها) شده بدون اینکه این قبیل اشخاص قدری صفحاتِ تاریخ را ورق زده از حقیقت مطلع شوند فوراً ادعا میکنند که این #قوم_ترک و همنژاد ما هستند!…
۶) اگر چه امروز از آتشکدههای قدیمِ #ایران در #آذربایجان و #قفقاز جز آثاری بیش باقی نمانده، ولی هنوز قلب هر آذربایجانی در محبتِ ایران آتشکدهی مشتعل و سوزانی است. گویا نمیدانند که یک نفر آذربایجانی ترکشدن را برای خود ننگ میداند...
۷) گویا نمیدانند کلمهی «#آذری» که به آذربایجانیها خطاب میکنند به معنیِ آتشی است که نیاکانشان در روحِ آنها به ودیعه گذاشته و آن را برای سوزاندن خرمنِ هوا و هوسِ دشمن ذخیره کردهاند.
۸) ما در اینجا توجهِ تمامِ ایرانیان را به این نکتهی مهم جلب مینماییم که مسئلهی #آذربایجان یکی از مهمترین قضایای حیاتی و مماتیِ #ایران است و بر هر ایرانی واضح است که این ایالت برای ایران حکمِ سر را دارد.»
منبع: «زبانِ پارسی و آذربایجان دو جُستار از دکتر تقی ارانی»
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
۱) #انور_خامه_ای برای نام بردن از گروه زندانیان متهم به داشتن مرام اشتراکی در عهد #رضاشاه (موسوم به گروه ۵۳ نفر) نمیگفت ۵۳ نفر، بلکه میگفت ۵۰ نفر و ۳ نفر.
۲) #تقی_ارانی نفر اول آن سه تن است که خامهای از بقیه جدایشان کرده، #عبدالصمد_کامبخش نفر دوم و #محمد_شورشیان نیز سومین بود. تقی ارانی از آن تبریزیهایی بود که عشق به #ایران در خونش موج میزد.
۱.
مجلس شورای ملی مکان پدیدارشدن خرد جمعی ایرانیان بود که از سدهای پیش از آن در جستجوی حکومت قانون بودند. از همان آغاز، مجلس نیز چنین تصوری از خود و امر ملی داشت، چنانکه تقیزاده در جلسهٔ ۲۴ محرم ۱۳۲۴ به تصریح گفت: «این مجلس مجمع عقلانی ملت است».
۲.
تشکیل مجلس رخداد مهمی در تاریخ معاصر ایران بود و با شروع به کارِ آن، ایران بطور بازگشتناپذیری وارد دوران جدید خود شد. همهٔ نمایندگان به هر مناسبتی تکرار میکردند که نمایندگان ملت واحدی هستند و مهمترین وظیفهٔ آنان قانونگذاری برای یک ملت واحد است.
۳.
(منبع: ملت، دولت و حکومت قانون - دکتر جواد طباطبایی)