Psikiyatrik bozuklukların/hastalıkların kendilerine has bir fenomenolojileri (hissiyatları) ve bilişsel profilleri (düşünce biçimleri) var. Psikiyatristlerin/psikologların çoğu tedavi ettikleri bozukluklardan/hastalıklardan muzdarip olmadıklarından buna direkt bir erişimleri yok.
Mecburen tedavi ettikleri kişilerin söyledikleri, yaptıkları üzerinden "dışarıdan" bir kavrayışa sahip oluyorlar. Bunun sık sık psikiyatrik sorunları olanlarla akıl sağlığı profesyonelleri arasındaki iletişimi güçleştirdiğini düşünüyorum.
Diyelim ki elimizde her psikiyatrik bozukluk/hastalık için haplar var ve bunlar geçici bir süreyle kullananların majör depresyon, anksiyete bozukluğu, DEHB, bipolar bozukluk, OKB, şizofreni, otizm, borderline gibi durumları deneyim etmelerini sağlıyor olsun.
Psikiyatristlerin/psikologların bu durumları geçici sürelerle deneyim etmelerini sağlayabilseydik tedavi ettikleri kişilerle daha fazla empati kurarlar mıydı veya söz konusu durumlar hakkında daha doğru bir kavrayışa sahip olurlar mıydı? Bence evet.
Aynısı aile üyeleri için de geçerli. Ben bir DEHBli olarak ailemle bu yüzden çeşitli sorunlar yaşadım mesela. Eğer DEHBli olmanın nasıl bir şey olduğunu "içerden" bilselerdi bana nasıl yaklaşırlardı? Muhtemelen daha empatik bir şekilde.
Şimdilik elimizde bir hapla psikiyatrik/psikolojik bozuklukları deneyim etmeyi sağlayamıyoruz. Ama sağlayabilseydik pek çok şeyin çok daha farklı olacağını düşünüyorum.
Buna en yakın şey, şu anda, psikiyatristlerin ve psikologların söz konusu durumlardan muzdarip olan kişilerin oluşturdukları komünitelere aşinalık kazanmaları.
Bu komünitelerde insanlar kendi geliştirdikleri başa çıkma stratejilerini, belirtiler/güçlükler hakkında herhangi bir tanı kılavuzunda gördüklerimizden çok daha spesifik detayları paylaşıyorlar.
Akıl sağlığı profesyonelleri için yapabilecekleri en iyi şeylerden biri bu tür komünitelere izleyici olarak dahil olmak olurdu bence. Bir hapla DEHB'i deneyimlemenizi sağlayabilene kadar en iyisi bu.
Epistemolojide "standpoint epistemology" diye bir yaklaşım var. Bu yaklaşımda ciddi sorunlar olduğunu düşünüyorum ancak burada söylediklerim kısmen de olsa standpoint epistemology'nin varsayımlarına dayanıyor.
Aşağıdaki "onkologlarda da kanser oluşturalım" eleştirisindeki problem, kansere üçüncü şahıs bakış açısından erişimimizin olması. Psikiyatrik bozukluklar açısından, bunlar zihinle ilgili oldukları için, dışarıdan baktığınızda kavrayışınızdan bir şeylerin eksildiği daha makul.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
