Στη Θεσσαλονίκη το κακό παράγινε.
Και παράγινε γιατί ο χουλιγκανισμός έχει συγκεκριμένες συνδέσεις με την εξουσία της πόλης.
Οικονομική, δικαστική, αστυνομική.
Παράγινε γιατί αναγεννήθηκε στα Μακεδονικά συλλαλητήρια και τώρα ζούμε στα απόνερα.
Παράγινε κυρίως γιατί συγκεκριμένοι οπαδοί και σύνδεσμοι αυτών, που χρησιμοποιούν τον σύλλογο του #ΠΑΟΚ για τα δικά τους συμφέροντα και έχουν μεγάλες πλάτες.
Παρακρατικοί που εκμεταλλεύτηκαν το σωματείο του #ΠΑΟΚ, έκαψαν τη #Libertatia, επιτέθηκαν σε συγκεντρώσεις, στην κατάληψη «Σχολείο«, έστησαν ενέδρα και δολοφόνησαν τον Τόσκο, επιτέθηκαν σε μαθητές και φοιτητές στη Σταυρούπολη.
Φυσικά δεν είναι έτσι όλοι οι οπαδοί του #ΠΑΟΚ
Όμως οι παρακρατικοί παλεύουν να κυριαρχήσουν.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2018
Οι κινεζικές Αρχές στέλνουν στην Αθήνα φάκελο με στοιχεία για «περίεργες» πωλήσεις ακινήτων σε υποψήφιους επενδυτές του προγράμματος Golden Visa.
Η μεταφορά των χρημάτων γινόταν μέσω τερματικών POS, κάτι που τότε απαγορευόταν.
Παγώνουν τραπεζικοί λογαριασμοί και διατάσσεται δικαστική έρευνα.
ΜΑΪΟΣ 2019
Η Τράπεζα της Ελλάδος διαπιστώνει, μεταξύ άλλων, ασυνήθη χαρακτήρα ροής των συναλλαγών (split transactions) μέσω καταθετικών λογαριασμών Κινέζων υπηκόων, οι οποίες επιτράπηκαν με χρήση της ίδιας κάρτας και δίχως να ενεργοποιείται ο μηχανισμός «alert»
Το μίσος που έχει η κερκίδα του #ΑΡΗΣ#arisfc για τον ποδοσφαιριστή Τζαβέλα δεν έρχεται από τόσο μακριά.
Ο συγκεκριμένος επαγγελματίας ποδοσφαιριστής στο τελευταίο παιχνίδι σαν αθλητής του #παοκ στο γήπεδο Χαριλάου, λίγο πριν πέσει η ομάδα μας, είχε κάνει εμετικές δηλώσεις.
Δηλώσεις εμπρηστικές, άνθρωποι έκλαιγαν στην κερκίδα και αυτός αγκαλιά με τον άλλο επαγγελματία ποδοσφαιριστή του #παοκ Αθανασιάδη έβριζαν την ομάδα και τους φιλάθλους του #ΑΡΗΣ στην κάμερα.
Λεπτομέρειες τώρα.
Σε επίθεση οπαδών του #παοκ στο γήπεδο της Σουρωτής Θεσσαλονίκης, σε παιχνίδι μεταξύ των δύο ομάδων Κ17, με μαχαιρώματα σε γονείς και ανήλικους ποδοσφαιριστές του #arisfc δεν τιμωρήθηκε ουδείς.
«Ξυπόλυτο Τάγμα» ήταν το όνομα μιας ομάδας περίπου 160 παιδιών, εφήβων και νέων (αγοριών), 6 έως 26 χρονών, που τον Απρίλιο του 1941 εκδιώχθηκαν από το Παπάφειο ίδρυμα της κατοχικής Θεσσαλονίκης, ίσως και από άλλα ορφανοτροφεία, γιατί επιτάχθηκαν τα κτίρια από τους Ναζί.
Τα παιδιά βρέθηκαν στους δρόμους, ανέστια, ρακένδυτα, ανυπόδητα. Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης τα έκανε να ανασυνταχθούν & να οργανώσουν μια «συμμορία»· ήδη αυτό το ένστικτο τα καθοδηγούσε στη ζωή αφού είχαν επιβιώσει μεγάλες απώλειες & τ λογής τραυματικές συνθήκες του ιδρύματος
Η ομάδα τους αποτελεί ένα σπάνιο παράδειγμα προσαρμογής & αυτοοργάνωσης παιδιών & εφήβων όταν απουσιάζει η λειτουργία της οικογένειας, & συνιστά πράξη Αντίστασης.
Από ελάχιστες μαρτυρίες & ιστορικές καταγραφές, βρήκαν καταφύγιο στα ερείπια του βομβαρδισμένου 424 ΓΣΝΘ
Περί ενδοοικογενειακής βίας και #γυναικοκτονία λίγα λόγια.
Τα σημάδια είναι πάντα εκεί, δεν κρύβονται και ούτε σκεπάζονται από τίποτα.
Το θέμα είναι να έχουμε τα μάτια κ τα αυτιά ανοιχτά και να θέλουμε να ανακαλύψουμε.
Το σενάριο η γυναίκα να στερείται τα όνειρα της, να κλείνει την επιχείρηση της για να ακολουθήσει το σύζυγο ο οποίος είναι επιστήμονας γιατρός από ευκατάστατη οικογένεια.
Αφοσιώνεται στην οικογένεια, απομακρύνεται από οικογένεια & φίλους, αραιώνει επικοινωνία ακόμα & τηλεφωνικά
Ο σύζυγος σιγά σιγά και με συγκεκριμένο τρόπο αποκτά τον πλήρη έλεγχο των συναναστροφών της γυναίκας του.
Την αποκόπτει από πολλούς φίλους με το πρόσχημα της αγάπης και δήθεν ζήλιας, ενώ απλά έτσι θέλει να περιφρουρήσει την "ιδιοκτησία" του.
Η σύνθεση της αποστολής (80% γυναίκες), η συμμετοχή με ισχυρά συμβολικό τρόπο της Μαριχοσέ, μίας γυναίκας τρανς, αντανακλά τις βαθιές αλλαγές που έχουν συμβεί στο εσωτερικό των εξεγερμένων κοινοτήτων αυτά τα 27 χρόνια της εξέγερσης.
Ο EZLN και οι ίδιες οι γυναίκες ζαπατίστας έβαλαν από την πρώτη στιγμή της εξέγερσης, στο κέντρο του αγώνα τους τη γυναικεία χειραφέτηση. Η αλλαγή των σχέσεων των φύλων στις ζαπατιστικές κοινότητες, συνιστά μία από τις πιο ενδιαφέρουσες πτυχές της οικοδόμησης της αυτονομίας.
Δεν είναι αγώνας για τα δικαιώματα ατομικοτήτων, είναι αγώνας για συλλογικό κοινωνικό μετασχηματισμό, αγώνας για αλλαγή συνηθειών όλης της κοινωνίας.
«… το δίλημμα μας δεν ήταν ανάμεσα στη διαπραγμάτευση και στον πόλεμο, αλλά ανάμεσα στο θάνατο και τη ζωή… #EZLN#Ζαπατίστας
Και επιλέξαμε. Και αντί να αφοσιωθούμε στην εκπαίδευση ανταρτών, στρατιωτών και ταγμάτων, προετοιμάσαμε λειτουργούς της εκπαίδευσης και της υγείας κι άρχισαν να οικοδομούνται οι βάσεις της αυτονομίας...
Αντί να χτίζουμε στρατόπεδα, να βελτιώνουμε τον οπλισμό μας, να ορθώνουμε τείχη και να σκάβουμε χαρακώματα, χτίσαμε σχολεία, νοσοκομεία και κέντρα υγείας, βελτιώσαμε τις συνθήκες της ζωής μας.