1/17) همه نقاشی مشهور #رافائل را بارها دیدهایم: #مکتب_آتن که تصویر مشاهیر فلسفه بر دیواری در واتیکان نقش بسته است. شاید مهمترین تسجم #فلسفه در هنر.
اما رافائل شوخطبعتر از تصور بسیاری از ماست.
این رشته دربارهی شوخی اوست. اگر دوست داشتیند بخوانید:
2/17) اول این که این نقاشی به دورهی هنر #رنسانس تعلق دارد، اوایل قرن شانزدهم. (شاید زمانی بیشتر در مورد این دوره نوشتم).
در این نقاشی، چهرههای مشهورترین فلاسفه یونان باستان و دانشمندان تصویر شده.
حالا شوخی رافائل کجاست؟
3/17) این تصویر #افلاطون است. اما در واقع رفیق نقاش ما، عکس #داوینچی را کشیده! در واقع عکسی که این روزها، به لطف رافائل، همه به نا افلاطون میشناسیم، داوینچی است. هر چند باعث شده داوینچی رو با چشم بسته هم تشخیص دهیم.
(راست سلفپورتره (؟) داوینچی و چپ برشی از نقاشی مکتب آتن)
4/17) این هم که به عنوان #هراکلیتوس کشیده شده، در واقع #میکلآنژ نقاش و مجسمهساز قرن پانزده و شانزده ایتالیا است.
5/17) در مورد باقی آدمها اگر شوخی هم کرده باشد، خیلی مطمئن نیستیم. اما به هر حال اینها را میتوان تشخیص داد:
این #ارسطو است. آن را از روی کتاب "رسالهی اخلاقیات"ش که در دست دارد، تشخیص میدهیم:
6/17) اونی که نشسته و داره چیزی مینویسه، #فیثاغورس هستش و پیرمرد کچل پشت سرش رو مطمئن نیستیم ولی حدس غالب علما اینه که بوئتیوس فیلسوف ایتالیایی باشه.
اما آدم جالبترش برای ما #ابن_رشد هم با عبای سبز و عمامه سفید و سبیلهای خفنه.
اونی هم جلوی فیثاغورس نشسته #ارشمیدس هستش.
7/17) این هم تصویر #آناکسیماندروس یا #آناکسیماندر فیلسوف قرن ششم ق.م یونانی ست. از خفنترین آدمهایی که دنیا به خودش دیده و قبل از داروین حدس زده بود، ما خیلی هم باحال خلق نشدیم و احتمالن یه جورایی از یک حیوان دیگر تکامل (!) پیدا کردیم.
8/17) این آقاهه که ریش داره و یک گوی درخشان در دست راست، #زرتشت هستند. تصور رمانتیک و متعالی داشتن از این کاراکتر خیلی قبل از #نیچه در اروپا رواج داشته (این رو هم خیلی وقت دوست دارم در موردش بنویسم، شاید یه موقعی نوشتم)
9/17) سمت راست احتمالن یا پلوتینوس (#فلوطین) باشه یا شک داریم که شاید هم کارنیادیس (فیلسوف شکگرا) باشه.
سمت چپ اما به اجماع قاطبهی علما حتمن #دیوژن هستش. وسط این همه هیاهو روی پلهها ولو شده و دنیا به هیچ جاش نیست.
101/17) این که پرگار در دست داره، دیگه خیلی آسونه. #اقلیدس بنیانگذار هندسهی مشهوری با این نام:
11/17) این آقا خوشحال هم یا #اپیکور (واضع فلسفهی لذت یا لذتگرایی) هستش یا شاید هم #دموکریتوس املقب به فیلسوف خندان (با سید خندان اشتباه نشود).
چرا شک داریم، به خاطر این علفهای دور سر و لبخند ملیح. به هر دو بزرگوار یاد شده میخوره این طوری باشند.
12/17) چپ: #زنون رواقی است. پایهگذار کلاس معظم رواقیگری در فلسفه. از دید او خوشبختی انسان غایت مطلوب است.
راست: #پارمنیدس از فلاسفهی پیشاسقراطی است که علم منطق یا مابعدالطبیعه مبتنی بر منطق رو ابداع کرد.
13/17) اما پارمنیدس، ای رفیق منطقدان ما، ظاهرن علائق دیگری هم داشتند و نگاهشان شما را به سمت #هیپاتیا فیلسوف زن نوافلاطونی، ا ریاضیدان، فرزند تئون، اهل اسکندریهی در زمان امپراتوری بیزانس میبرد. (هنوز هم فکر میکنید فیلسوف زن نداریم؟!)
14/17) سمت راست #سقراط کبیر است. دماغ بزرگوار جای شک باقی نمیگذارد؛ کنار او آیسخینس (خطیب یونانی) ایستاده.
و سمت چپ #اسکندر_مقدونی و کنار او #گزنفون (یا زِنِفون - زِنفان) مورخ یونانی است. نصف جعلیات و توهمات تاریخ کهن ایران و یونان مال این بزرگواره.
15/17) اگر حوصلهتان از تاریخ فلسفه و نقاشی سر نرفته و هنوز هم دارید میخوانید، شوخی آخر #رافائل را برایتان بگویم تا خستگیتان در برود.
16/17) این بزرگوار که خود را جمع بزرگان جهان جای داده و کنار #زرتشت مثل سیامک انصاری به دوربین نگاه میکند، خود #رافائل است، در بیست و هفت سالگی، و ده سال پیش از مرگ.
رافائل سال ۱۴۸۳ به دنیا آمد، بین سالهای ۱۵۱۰ و ۱۵۱۱، مکتب آتن را کشید و در سال ۱۵۲۰ در ۳۷ سالگی از دنیا رفت.
17/17) رافائل تنها کسی نبوده که این کارو کرده، قبلن یه رشته توئیت نوشته بودم در مورد هنرمندانی که خودشون رو در آثارشون جا کردند.
1/14) احتمالن بارها به نقاشیهایی با موضوع زنان عریان برخوردهاید که جایی توی تصویر یک #قو حضور دارد.
این سوال ممکن برایتان پیش آمده باشد که این قو این وسط این زنان زیبای عریان دقیقن چه کار میکنه؟
این رشته در بارهی زنان و قوها در تجسم هنری است، اگر دوست داشتید بخوانید:
2/14) اگر تصور کردهاید که این قوی زیبا از حرامزادگی و آبزیرکاهی این جاست و خودش را به معصومیت زده تا کنار زنان زیبایی باشند که دست بر قضا چیزی هم بر تن ندارند، باید بهتون بگم کاملن درست فکر کردید.
گول ظاهر ایشان را نخورید. دقیقن به همین خاطر آن جا هستند که فکرش را کردهاید.
3/14) #لدا در اسطورههای یونانی، همسر زیبای توندارئوس پادشاه اسپارت بود و چهار فرزند داشت که #هلن (که احتمالن از فیلم #تروی یا #تروا یادتون هست) یکی از اونهاست.
شما هر جا اسم لدا رو سرچ کنید احتمالن یه قو هم باهاش میاد! لااقل این یکی اما قو نداره:
(اثر جیوانی پدرینی قرن 16)
1/13) این مجسمه، یکی از مشهورترین مجسمههای #آگوست_رودن (۱۸۴۰ –۱۹۱۷)مجسمهساز فرانسوی است. زن و مردی عریان که عاشقانه یکدیگر را میبوسند.
زنی که به زیبایی بازنمایی شده است، فرانچسکا است، و این مرد شوهر او نیست.
این رشته در مورد این زن است. اگر دوست داشتید بخوانید.
2/13) آگوست #رودن، مجسمهی مشهور "بوسه" را در سال ۱۸۸۲ ساخت. این مجسمه امروز در موزهی رودن در پاریس نگهداری میشود.
اما اسم این مجسمه اول بوسه نبود، در ابتدا نام آن #فرانچسکا_دا_ریمینی بود. اما سال ۱۸۸۷ به "بوسه"ی خالی تغییری یافت و فرانچسکای زیبای داستان از این روایت حذف شد.
3/13) این زن، فرانچسکا، تنها مورد توجه رودن نبوده است. او یکی از مشهورترین زنان در روایتهای تاریخ هنر اروپا است.
فرانچسکا دا ریمینی شخصیت اصلی داستان مشهور #کمدی_الهی اثر #دانته آلیگری است.
نقاشی #نیکولا_مونتی از کتاب دوزخ ببنید
(لازمه که بگم زن سمت راست فرانچسکا است؟)
1/6) جایی در زندگی هست که انگار مردن بهترین انتخاب است، در حالی که از دید ناظر بیرونی، هرگز این طور به نظر نمیرسد.
در آذربایجان رسمی بود (شاید هنوز هم باشد) که دختران فقیر برای این که بتوانند ازدواج کنند، خودشان دست به کار فراهم کردن قالی جهزیه میشدند ⬇️
2/6) و مدتها پای دار قالی رج میزدند به این امید که به معشوق برسند.
طبعن این قالی یک شبه بافته نمیشد و بسته به ظرافت و اندازهی آن میتوانست ماهها و سالها طول بکشد.
کار با اشتیاق شروع میشد همیشه، اما آدمیزاد است و توان تحملش بینهایت نیست.⬇️
3/6) وقتی قالی به رجهای نهایی میرسید، اتفاق عجیبی رخ میداد. دختران زیادی خودشان را از دار قالی دار میزدند. گویی دیگر توانی برای گرهی دیگر نمانده باشد. آن رجهای آخر از تمام ماههای گذشته طولانیتر میگذرد و عروسداستان ما، طاقتش طاق میشد و رفتن را به ماندن ترجیح میداد.
۱/۷) برتراند #راسل، بر این باور بود که مذهبها خدمتی به علم نکردهاند و تنها در موارد استثنایی مثل گاهشماری و تقویم برای تنظیم اوقات نماز و شعائر دینی مفید بودهاند.
به نظر میرسد یکی از مسایل جدی شیعه، ریاضیاتِ فقه باشد.
۲/۷) کافی است که اعداد متواتری چون هفت، چهل، هفتاد، صد و هزار را در احادیث و روایات جست و جو کنید تا عمق و پیچیدگی ماجرا پی ببرید.
در همین ویدیو این معمم بزرگوار روایتی (حتماً مستند) از امام جعفر صادق نقل میکنند که اگر مجرد باشید کماکان میتوانید👇
۳/۷) ثواب نماز متأهلی را که هفتاد برابر نماز دیگران است، ببرید و راه آن عطر زدن موقع اقامه نماز است.
به قول ایشان یک رکعت میشود هفتاد رکعت، که طبعاً یک عدد از مجموعهی اعداد طبیعی(N) و بزرگتر از صفر است.
اگر یک رکعت معمولی بدون عطر از آن کم کنیم، باید ۶۹ بشود، درست؟👇