சங்ககாலக் குறிஞ்சித் திணை மக்களின் உணவு முறைகள்...!

மனிதகுல வரலாற்றில் தோன்றிய ஆதி வாழ்க்கை முறை வேட்டையாடி உணவு சேகரித்தலாகும்.

இதனைச் சங்ககாலக் குறிஞ்சித் திணையின் வாழ்வு முறையில் காண முடிகிறது.
ஆதியில் #வேட்டுவர்கள் நெருப்பைக் கண்டுபிடிக்கும் முன்னர் இறைச்சியைப் பச்சையாக, சமைக்காமல் உண்டனர்.

இதனைப் புறநானூற்றுப் பாடல், போர் முனைக்குச் செல்லும் வேகத்தில் வீரன் பச்சை ஊனைத் தின்று, கள்ளை மாந்தி, கையை வில்லில் துடைத்துக்கொண்டு சென்றான் என்கிறது.
அவசர காலங்களில், சிலவகை இறைச்சிகளைப் பச்சையாக உண்ணும் பழக்கம், ஆதி நாளில் பின்பற்றப்பட்ட நடைமுறையின் தொடர்ச்சி எனலாம்.

#புலால் நாற்றம் வீசும் பச்சை இறைச்சியைப் #பூநாற்றம் உடைய புகையையூட்டி, உண்ணப்பட்டதைப் #புறநானூறு
பின்வருமாறு குறிப்பிடுகிறது.
#பச்சூன் என்பது பசுமை மாறாத #ஊன் என்பதாகும். எவ்வகை மாற்றமும் அடையாத, சமைக்காத பச்சை இறைச்சியே #பச்சூன் என்கிறது #பெரும்பாணாற்றுப்படை.
காடுகளில் இயற்கையாக எழும் காட்டுத் தீயில் வேட்டையாடிய விலங்குகளை இட்டுப் புகை நாறாமல் வக்கி (வதக்கி),

அவற்றின் மயிர்போகச் சீவிவிட்டு இறைச்சியை உண்பதும், வழக்கமாய் இருந்தது என #மலைபடுகடாம் பின்வருமாறு குறிப்பிடுகிறது.
இயற்கையாக ஏற்பட்ட இந்தக் காட்டுத் தீயே ஆதி மனிதனை #நெருப்பு கண்டுபிடிக்கவும், நெருப்பில் சுட்டுத் தின்னவும் தூண்டியது.

சங்க இலக்கியம் இதனை மிக நுட்பமாகப் பதிவு செய்துள்ளதை எண்ணி வியப்படைய வேண்டியிருக்கிறது.
ஆதி மனிதனின் மிகச் சிறந்த கண்டுபிடிப்பு #நெருப்பு. இது சமைத்தலுக்கும், மற்ற நாகரிக வளர்ச்சிக்கும் வழிகோலியது.

குறிஞ்சித் திணை மக்கள் ஆதியில் உடும்பு, பன்றி, மான், காட்டுப் பறவைகள் முதலானவற்றைச் சுடும் பாறையின் மேல் போட்டு, இயற்கையான சூட்டில் வேகவைத்து உண்டனர்.
இதுவே சமைத்தலின் ஆரம்பம். இதன் பின்னரே நெருப்பில் சுட்டுத் திண்ணும் முறையை உருவாக்கினார்கள்.

'முயல்சுட்ட ஆயினும் தருகுவேம்' என்கிறது புறநானூறு (319: 8).

வேட்டையாடிக் கொண்டுவந்த உடும்பின் தசையைத் தீயில் இட்டுச் சுட்டுப் பகிர்ந்துண்டதையும் #புறநானூறு
பின்வருமாறு விளக்குகிறது.
#நள்ளி எனும் வேட்டைத் தலைவன் தன் காட்டில் பசியோடு வந்தவர்களுக்குத் தன் பெயரையும் ஊரையும் வெளிப்படுத்தாமல்,

தான் வேட்டையாடிய மான் இறைச்சியைத் தானே, தீயில் விரைவாகச் சுட்டுத் தந்து உண்ணச் செய்ததைப் புறநானூறு (150) வர்ணிக்கிறது.
அடுத்த கட்டத்தில் இறைச்சியை நெய்யில் இட்டுப் பொறித்தும், சூட்டுக்கோலில் கோர்த்துத் தீயில் சுட்டும் உண்டனர்.

நெய்யில் பொறித்த இறைச்சியை,

#வேவை (மலைபடு.168),
#வறை (பெரும்பாண்.132),
#வாட்டு (பெரும்பாண்.256), #செதுக்கண் (புறம்.261:9),
#குறை (பதிற்.12:16)

- என வழங்கினர்.
காயவைத்த உப்புக்கண்டத்தைச் சுட்டுத் தின்றனர் (பட்டின.63).

இதற்கடுத்து இறைச்சியை வேகவைத்துச் சமைத்தனர்.

இதனைச் #சூடு, #சூட்டு என்றனர் (புறம். 34; அகம். 237; பட்டின. 63; நற். 83; பெரும்பாண். 282)
#பிட்டங்கொற்றன் ஆண்ட குதிரை மலைநாட்டுக் குறவர்கள் பன்றி கிளரிய இடத்தில் விளைவித்த தினையோடு, பால் கலந்து, மான் கறியை இட்டு வேக வைத்து உண்டனர் (புறம்.168).

குறிஞ்சியில் இயற்கையாகப் பாறையில் வாட்டுவதும், தீயிட்டுச் சுடுவதும் முதன்மையானதாக இருந்தாலும், அதன் பின்னர் வேகவைத்தலும்...
சமைத்தலும் தோன்றியதைக் காணமுடிகிறது.

#உமணர்கள் காட்டு வழியாகச் சென்றபோது சமைத்த கல் அடுப்பில், அங்கிருந்த #வேடர்கள் இறைச்சியைப் புழுக்கி (அவித்து) உண்டார்கள் என்பதை #அகநானூறு (119:8-9) சொல்கிறது.
அருவியில் அடித்து வரப்பட்ட பலாப்பழத்தின் கொட்டைகளை இடித்துத் தயாரித்த மாவையும்,

கடமான் கறி, முள்ளம்பன்றிக் கறி ஆகியவற்றையும் கலந்து சமைத்து,

மூங்கில் அரிசிச் சோற்றையும், புளி கலந்த மோரையும் #குறமகள் பரிமாறினாள்.
சிறுவர்கள் வேட்டையாடி வந்த உடும்பின் தசையை இல்லறப் பெண் ஒருத்தி, தயிருடன் சமைத்துப் பாணருக்கும், அவரோடு வந்த ஏனைய விருந்தினர்களுக்கும், விருந்தோம்பியதைப் புறநானூறு பின்வருமாறு பேசுகிறது.

இதைப் போன்றதொரு செய்தியைப் பெரும்பாணாற்றுப்படையிலும் (131-133) காணமுடிகிறது
எயினப் பெண் தம் இருப்பிடம் நோக்கி வந்த பாணர்களுக்கு, உடும்பின் கறியைச் சமைத்து உபசரித்தாள்.

சங்ககால மக்கள் உணவின் சுகாதாரம் பற்றியும் சிந்தித்துள்ளனர்.

உணவு வகைகளை மூடி வைத்துப் பாதுகாப்பதும், அவற்றைக் கையில் தொடாது கருவிகள் கொண்டு பயன்படுத்தியதும் #புறநானூறு (396) கூறுகிறது
குறிஞ்சித் திணை மக்கள் இயற்கை உணவைப் பெரிதும் நம்பியிருந்தார்கள். சமைக்காத உணவையும் அவர்கள் சார்ந்திருந்தார்கள்.

மரத்திலிருந்து தானாக வீழ்ந்த பலாவின் சுளையை மேலும் சுவையூட்டி உண்ணும் பொருட்டுத் தேனிறாலைச் சிதைத்துத் தேனில் நனைத்து உண்டனர்.
என ஐங்குறுநூற்றின் பாடலொன்று விவரிக்கிறது.

#பலாப்பழம் அன்றி அதன் பிஞ்சினையும் உண்டனர் என்பதை #ஐங்குறுநூறு பாடலடிகள் கூறுகின்றன.

பாலில் தினை அரிசியோடு மான்கறியைக் கலந்து சமைத்தனர். இதனை வாழை இலையில் பகுத்துண்டனர்.
#கானவன் கொன்ற முள்ளம்பன்றிக் கறியை, அவனுடைய #கொடிச்சி கிழங்கோடு அவர்கள் வாழும் 'சிறுகுடிக் குறவர்' குடும்பங்களுக்குப் பகிர்ந்தளித்தாள் என்பதை #நற்றிணை (85:8-10) குறிப்பிடுகிறது.

குறவர்களின் உணவில் #தினைமாவு முக்கிய இடம் பெற்றிருந்தது.
#குறமகள் மென்தினையின் மாவினை உண்டபடி, தட்டையை அடித்து ஐவன நெற்பயிரைக் காவல் காத்தாள் என்கிறது #ஐங்குறுநூறு (285: 1-3).

புளியைக் கலந்து சமைத்த வெஞ்சோற்றை விரும்பி உண்டனர்.
சுருக்கமாகக் கூறவேண்டுமானால்,

குறிஞ்சியில் வரகு, தினை, ஐவன நெல், எள், அவரை, மூங்கில் அரிசி, ஐயவி, இஞ்சி, கவலைக் கிழங்கு, கூவைக் கிழங்கு, வள்ளிக் கிழங்கு, தேமா, ஆசினிப்பலா, வாழை, நாவல், தேன் முதலானவை கிடைத்தன.

இவற்றைப் பல்வேறு பண்டங்களாகத் தயாரித்து உண்டனர்.
முள்ளம்பன்றிக் குழம்பும், உடும்புக்கறி வறுவலும் செய்தனர்.

அவரை வான் புழுக்கு (வெஜிடபிள் பிரியாணி)

‘அவரை வான் புழுக்கட்டிப் பயில்வுற்று, இன்சுவை மூரல் பெறுகுவிர்’

- பெரும்பாண். 192-196
'அட்ட வாடூண் புழுக்கல்' (பிரியாணி) - பெரும்பாண். 94-100, இரண்டும் தயாரிக்கப்பட்டன.

பாலும் பொரியும் கலந்து தின்னும் வழக்கம் குறிஞ்சி, பாலைத் திணை மக்களுடன் இருந்துள்ளது.

செம்பொன்னால் செய்யப்பெற்ற பாத்திரத்தில் பால், பொரி இட்டுத் தின்றுள்ளனர்.
தலைவனுடன் உடன்போக்கில் சென்றதால் பால், பொரி வேண்டாமெனக் குறுந்தொடி உணர்த்தியதை இப்பாடல் குறிப்பிடுகிறது.

இன்னொரு சூழலில் உடன்போக்கில் சென்ற தன் குறுமகள் பற்றித் தாய் வருந்தியபோது....
தேனொடு கலந்த தீம்பாலைக் கூட ஊட்ட முயலும்போது மறுப்பவள், இப்போது தனியாகச் சென்றுவிட்டாளே, என்ன உண்பாளோ என்று வேதனைப்படுகிறாள்.

- நன்று.

• • •

Missing some Tweet in this thread? You can try to force a refresh
 

Keep Current with தஞ்சை ஆ.மாதவன்

தஞ்சை ஆ.மாதவன் Profile picture

Stay in touch and get notified when new unrolls are available from this author!

Read all threads

This Thread may be Removed Anytime!

PDF

Twitter may remove this content at anytime! Save it as PDF for later use!

Try unrolling a thread yourself!

how to unroll video
  1. Follow @ThreadReaderApp to mention us!

  2. From a Twitter thread mention us with a keyword "unroll"
@threadreaderapp unroll

Practice here first or read more on our help page!

More from @ThanjaiMadhavan

May 19
உப்பு விளைவித்தல்...!

சங்க காலத்தில் உப்பு நான்கு முறைகளில் தயாரிக்கப்பட்டது.

▪︎ கடல் நீரை நேரடியாகப் பாத்திகளில் தேக்கி வைத்து, சூரிய வெப்பத்தால் அது காய்ந்து வற்றிய பின்னர், பாத்திகளில் படியும் உப்பைச் சேகரித்துள்ளனர் எனப் பின்னரும் பாடலடி குறிப்பிடுகிறது.
▪︎ #உமணர்கள் உப்பளங்களின் பாத்திகளில் கடல் நீரை நிரப்பி உப்பை விளைவித்தனர். நற்றிணையின் 254ஆம் பாடல் இச்செய்முறையை விவரிக்கிறது.

▪︎ பூமிக்கு அடியில் உள்ள உப்புநீரைக் கிணறுகளின் வாயிலாக வெளிக் கொணர்ந்து பாத்திகளில் தேக்கி வைத்து உப்பு விளைவித்தனர்.
▪︎ இன்னொரு முறையில் #கழியுப்பு தயாரிக்கப்பட்டது. கடலை அடுத்துள்ள கழிமுகத்தில் கடல்நீர் உட்புறம் பாய்ந்து தேங்கிக் காணப்படும்.

சூரிய வெப்பத்தில் இந்த உவர்நீர் வற்றிக் காய்ந்து உப்பாக மாறும். இதனைச் சங்க இலக்கியம் பின்வருமாறு குறிப்பிடுகிறது.
Read 8 tweets
May 18
சங்க கால வேட்டைத் தொழிலில் கூட்டுழைப்பு!

#வேடர் சமூகத்தில் ஆண், பெண், சிறார் ஆகியோரிடையே #தொழிற்பகுப்பு காணப்படுவது இயல்பு.

எனினும் அவர்களிடம் கூட்டுழைப்பும், அதனையடுத்து உழைப்பால் ஈட்டியவற்றைக் கூட்டாகப் பாதீடு செய்துகொள்வதும் சிறப்பான பண்புகளாக விளங்கின.
#வேடுவர்கள் கூட்டு வேட்டையில் ஈடுபடுபவர்கள்.

#கெண்டி எறிந்தும், #அம்பு எய்தியும், #கண்ணி வைத்தும் விலங்குகளை வேட்டையாடினர். #வலை விரித்துப் பறவையினங்களைப் பிடித்தனர்.

புறநானூற்றுப் பாடல் (322) மூலம் வேட்டுவச் சிறுவர்கள்...
... வரகின் அரிகாலில் மேயவரும் எலிகளைப் பிடிப்பதற்கு, ஏற்ற சமயத்திற்காகக் காத்திருந்தனர் என அறியலாம்.

சிறுவர்கள் ஒன்று கூடி, எலி பிடித்த கூட்டுழைப்பை, 'புன் தலைச் சிறாஅர் வில்லெடுத்து ஆர்ப்பின்' என்கிறது #புறநானூறு (322: 3-4).
Read 28 tweets
May 13
சங்க காலத்தில் கடல் வணிகமும், புலம்பெயர்வும்!

சங்க காலத்தில் தமிழகத்திற்கும், கிரேக்க, ரோமானிய நாடுகளுக்குமிடையே நடைபெற்ற கடல் வணிகத்தில் இவ்விரு நாடுகளுக்கிடையே #புலம்பெயர்தல் நிகழ்ந்துள்ளது.
கிறித்து பிறப்பதற்குப் பன்னூறாண்டுகட்கு முன்பே தமிழர் மேற்கே கிரேக்கம், உரோம், எகிப்து முதல் கிழக்கே சீனம் வரையில் கடல் வணிகத் தொடர்பு கொண்டிருந்தார்கள்.

வணிகத்துக்காகத் தமிழகம் வந்த கிரேக்க, ரோமானியர்களைச் சங்க இலக்கியம் #யவனர் என்று குறிப்பிடுகின்றது.
#யவனர்கள் வணிகத்தின் பொருட்டும், தொழில்நுட்பத்தின் காரணமாகவும் சேர, சோழ, பாண்டிய நாடுகளில் புலம்பெயர்ந்து வாழ்ந்துள்ளனர்.

#காவிரி ஆறு கடலோடு கலக்கும் #பூம்புகார் சோழர்களின் தலைநகரமாகவும் பெருந்துறையாகவும் வாணிப, கலாசார நகரமாகவும் இருந்தது.
Read 15 tweets
May 12
சங்ககால கைவினைக் கலன்கள்!

குயவர்கள் 'கலம்செய் கோவே' என அழைக்கப்பெற்றனர்.
கலத்தினை வனைவதற்குத் #திகிரி (மலைபடு.474) பயன்படுத்தினர்.

#குயவர்கள் சமைத்த கலன்களைச் சூளையில் சுட்டு உருவாக்கினார்கள். Image
▪︎ #தாழி:

இறந்தோரை அடக்கம் செய்யும் 'தாழி'யினையும் இக்குயவர்களே செய்து கொடுத்தனர்.

'முதுமக்கள் தாழி' எனப்பட்ட இக்கலம் பெரிய வாயகன்ற பானை போன்று இருந்தது.

உயிர் நீந்த மன்னர்களையும், நிலக்கிழார்களையும், தலைவனையும் இத்தாழிக்குள் வைத்துப் புதைந்தனர். Image
இதனை #பதிற்றுப்பத்து பின்வருமாறு உணர்த்துகிறது.

சங்க காலத்தில் குறிஞ்சி, முல்லை, பாலை நில மக்கள் #ஈசல் பிடித்து உண்டனர்.

அவ்வீயலைப் பிடிக்கத் #தாழி பயன்பட்டது என்பதை

‘நெடுங்கோட்டுப் புற்றத்து ஈயல்கெண்டி' எனும் #நற்றிணை (59: 2) அடி குறிப்பிடுகிறது. Image
Read 23 tweets
May 11
சங்க கால உண்கலன்கள்...!

சங்க காலத்தில் உணவுப் பொருள்களைச் சேகரிக்கவும், சேமித்து வைக்கவும், சமைப்பதற்கும், உண்பதற்கும் பல்வேறு புழங்கு பொருள்களைப் பயன்படுத்தியுள்ளனர்.

இலை, ஓலை, மூங்கில், மண் பாத்திரங்கள் முதலான சாதாரண கலன்களும்... Image
இரும்பு, வெள்ளி, செம்பு, பொன் பாத்திரங்கள் முதலான விலையுயர்ந்த கலன்களும் பயன்பாட்டில் இருந்துள்ளன.

புழங்கு பொருள்கள் பண்பாட்டின் காலக் கண்ணாடியாகவும், அதன் வளர்ச்சியைக் காட்டும் அளவு கோலாகவும் உள்ளன.
அறிதிறன், தொழில்நுட்பத் திறன், உலகப் பார்வை முதலானவற்றைப் பூடகமாகக் காட்டும் தன்மையையும் இவை கொண்டுள்ளன.

தொழிற் பாகுபாடுகள், வேலைப் பிரிவினை, சமூகப் படிநிலை, வாழ்வியல் வேறுபாடுகள் முதலானவற்றையும் புழங்கு பொருள்கள் காட்டுகின்றன.
Read 16 tweets
May 9
சங்க கால இனக்குழு சமூகத்தின் வேட்டை வாழ்க்கை முறை...!

இனக்குழு வாழ்வில் குழு வேட்டையே முதன்மையானது. மிகச்சில தருணங்களில் தனிநபர்களும் வேட்டைக்குச் சென்றார்கள் (நற். 59).

சங்க காலத்தில் உடும்பு, நுணல், ஈயல், முயல் போன்ற சிறு விலங்குகளைத் தனிநபர்கள் வேட்டையாடினார்கள்.
இதற்கு மாறாக #கானவர், #வேட்டுவர், #குறவர் முதலானோர் காடுகளிலும் மலைகளிலும் குழுவாகச் சேர்ந்து வேட்டையாடினார்கள்.

இனக்குழுச் சமூகத்தில் வேட்டையாடி உணவு சேகரித்தல் அடிப்படை வாழ்வாதாரமாக இருந்ததால், விலங்கினப் புரதமும் தாவரவினப் புரதமும் ஏறக்குறைய சம அளவு இருந்தன.
இது உலகளாவிய நிலையில் இனவரைவியல் கண்டுள்ள உண்மையாகும்.

சங்க கால இனக்குழுச் சமூகத்தினரும் இதனையே பிரதிபலிக்கின்றனர்.

சங்க கால #வேட்டுவர்கள் அனைவரும் சிறுவயதிலேயே #விற்பயிற்சி மேற்கொண்டனர்.

ஊகம்புல்லின் நுண்ணிய குச்சியில் புழையையுடைய வெள்ளிய முள்ளைச் செருகி, அம்புகளாக்கி...
Read 20 tweets

Did Thread Reader help you today?

Support us! We are indie developers!


This site is made by just two indie developers on a laptop doing marketing, support and development! Read more about the story.

Become a Premium Member ($3/month or $30/year) and get exclusive features!

Become Premium

Don't want to be a Premium member but still want to support us?

Make a small donation by buying us coffee ($5) or help with server cost ($10)

Donate via Paypal

Or Donate anonymously using crypto!

Ethereum

0xfe58350B80634f60Fa6Dc149a72b4DFbc17D341E copy

Bitcoin

3ATGMxNzCUFzxpMCHL5sWSt4DVtS8UqXpi copy

Thank you for your support!

Follow Us on Twitter!

:(