#வாழும்கலை ஆங்கிலத்தில் MYOB ரொம்ப பிரபலமானது. அதாவது Mind your own business. நம் வாழ்க்கையை எப்படி வாழ வேண்டும் என்பதை இந்த ஒரு வரி சொல்லி விடுகிறது. இது என் அனுபவத்திலும் நான் கண்ட உண்மை. நம் உற்றார் உறவினர் மத்தியில் நம்மை வாழ்த்த மனம் இல்லாதவர்கள் இருப்பார்கள். நாம் எதைச் 
செய்தாலும் அதில் ஒரு குறையை கண்டு பிடிக்கக் கூடிய மனிதர்களும் இருப்பார்கள். எதையும் பெரிது பண்ணாமல் நம் லட்சியத்தை நோக்கி பயணம் செய்ய வேண்டும். முக்கியமாக நாம் ஒன்றை உணர வேண்டும். மனிதர்கள் அனைவரும் தனித்தனி பிறவிகள், தனித்தனி ஆன்மாகள். அவர்களுக்கென்று தனித்தனி ஆசாபாசங்கள்
இருக்கும். குணங்களும் இருக்கும். அதன் வழியில் தான் அவர்களின் பயணமும் இருக்கும். அவர்களை ஒழுங்கு படுத்துகிறேன் என்று முனையக் கூடாது. செய்தால் வேதனை தான் மிஞ்சும். அவர்கள் போகும் வரை போகட்டும். போய் ஒரு அனுபவத்தை பெற்றபின் திரும்பி வருவார்கள். அதுவரை நாம் பொறுமையாக இருக்க வேண்டும்.
அவர்கள் போன பாதை நல்லதா? கெட்டதா? என்பதை அவர்களாக உணர்ந்தால் தான் அவர்களுக்கு உண்மை தெரியும். அந்த உண்மையை நாம் முன்கூட்டியே சொன்னால் நம்மை அவர்களுக்கு பிடிக்காது. மேலும் ஏற்றுக் கொள்ளவும் மாட்டார்கள். இது தான் வாழ்க்கையின் தத்துவ உண்மை. ஒவ்வொருவரின் பூர்வ புண்ணியத்தின்
அடிப்படையில் தான் அவரவர் குணங்களும் செயல்களும் இருக்கும்.
அது யாராக இருந்தாலும், உடன் பிறந்தவர்களாக, நண்பர்களாக,
கணவன், மனைவியாக, பெற்ற குழந்தைகளாக, பேரன் பேத்திகளாக, எந்த உறவுகளாக இருந்தாலும், அவர்களது பிறவி குணம் ஒரு போதும் மாறாது. எதைச் செய்ய வந்தார்களோ அதை செய்வது தானே
அது யாராக இருந்தாலும், உடன் பிறந்தவர்களாக, நண்பர்களாக,
கணவன், மனைவியாக, பெற்ற குழந்தைகளாக, பேரன் பேத்திகளாக, எந்த உறவுகளாக இருந்தாலும், அவர்களது பிறவி குணம் ஒரு போதும் மாறாது. எதைச் செய்ய வந்தார்களோ அதை செய்வது தானே
அவர்களின் விதி. இதை நாம் மாற்றி அமைக்க முடியுமா? ஒதுங்கி நின்று வேடிக்கை பார்ப்பது மட்டுமே நம் கையில் உள்ளது. ஆனால் நாம் பந்த பாசத்தில் உள்ளே விழுந்து அறிவுரை சொல்லுகிறேன் என்று கெட்ட பெயரை சம்பாதித்துக் கொண்டு இருக்கிறோம். ஒவ்வொருவருக்கும் அனுபவம் தான் குரு. அந்த அனுபவம் ஏற்பட்ட
பிறகு தன்னை மாற்றிக் கொள்வதற்கு அவர்களுக்கு விதி இருந்தால் திருத்திக் கொள்வார்கள். அதுவரை நாம் பொறுமையாக தான் இருக்க வேண்டும். செயற்கையாக ஒரு குணத்தை உருவாக்கி நம்மிடம் அன்பை காட்டினாலும், தான் யார், தன் குணம் என்ன என்பதை ஒரு நாள் வெளிப்படுத்தி விடுவார்கள். எதையும் ஏற்றுக்
கொள்ளும் பக்குவத்தோடு இருந்து கொள்ள பழகிக் கொள்ள வேண்டும். நாம் வந்து போகும் உலகத்தில் பிறந்திருக்கிறோம். (Transient) அவரவர்களுக்கு என்ன வேஷம் கொடுக்கப் பட்டிருக்கிறதோ அதைத்தான் செய்து கொண்டு இருக்கிறோம். அதைத் தவிர நாம் வேறு எதையும் செய்து காட்ட முடியாது. எல்லை இல்லாத அன்பை
வைத்திருந்தேன் என்னை ஏமாற்றி விட்டார்கள் என்று புலம்புவது வீண். (அந்த எல்லையில்லாத அன்பை கடவுளிடம் வைப்போம். அவன் என்றும் நம்மை கை விட மாட்டான்.) கடலுக்கும் ஒரு எல்லை வைத்து இருக்கிறான் கடவுள். அதையும் மீறி சில வேளைகளில் எல்லையை கடல் தாண்டி விடுகிறது. இயற்கையின் சுபாவங்களைப் போல்
மனித இயற்கை சுபாவங்கள் சில நேரங்களில் தங்களை வெளிப்படுத்தி விடும். நாம் நம்மை எப்படி வைத்துக் கொள்ள வேண்டும் என்று நினைக்கிறோமோ அப்படி வைத்துக் கொண்டு வாழப் பழகிக் கொள்ளுதல் மட்டுமே நம் கையில் உள்ளது. அதில் நன்மை வந்தாலும், தீமை வந்தாலும், நமக்கும் ஓர் அனுபவம் கிடைக்கும். அதை
வைத்து நம்மையும் திருத்திக் கொள்ளலாம். இன்பமானாலும் துன்பமானாலும் அதை நாமே சந்திக்க கற்றுக் கொள்ள வேண்டும். அதை பகிர்ந்து கொள்வதற்கு ஒரு துணையைத் தேட வேண்டாம். நம் இன்ப துன்பத்தில் பங்கு பெறுவதற்கு இந்த பிரபஞ்சத்தில் ஒருவர் பிறந்திருந்தால் நிச்சயம் அவர் நம்மை கைவிடாமல் சேர்ந்தே
பயணிப்பார். அது நம் பிறவி பிராப்தத்தை பொறுத்து இருக்கிறது. பெண்ணாக இருந்தாலும், ஆணாக இருந்தாலும், வரும் துன்பத்தை எதிர் கொள்ளக் கூடிய ஆற்றலை உருவாக்கிக் கொள்ள வேண்டும். மனிதன் மீது வைக்கும் நம்பிக்கையை விட இறைவன் மீது வைக்கும் நம்பிக்கையை அதிகரித்துக் கொள்ள வேண்டும். நம்
கண்ணீரும் நம் கவலையும் நம்மை பலவீனமாக காட்டி விடும். அழுவதாலும் சோர்ந்து போவதாலும் ஒன்றும் நடக்கப் போவதில்லை. எப்படி இருந்தாலும் அந்த சுமையை நாம் தான் சுமந்து ஆக வேண்டும். அழுது சுமப்பதை காட்டிலும், ஏற்று சுமப்பது சிரமம் இல்லாமல் இருக்கும். தைரியமும் தன்னம்பிக்கையும் தான் ஒரு
மனிதனை உலகத்தில் வாழ வைக்கும். இந்த பக்குவத்தை அடைந்து விட்டால் எத்துன்பமும் நம்மை நெருங்காது.
சர்வம் ஶ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்🙏🏻
சர்வம் ஶ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்🙏🏻
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
