Thread by @Przewodzik

#KresowyTydzień #PrzewodzikWarszawski #PrzewodzikKsiążkowy
„Kawiarnia o nazwie "Kresy" znalazła miejsce przy Nowym Świecie pod numerem 53 (na rogu ulicy Wareckiej), w lokalu po zlikwidowanej księgarni Arcta, która przeniosła się na Świętokrzyską. Otwarcie "Kresów" nastąpiło w (1)

marcu 1919 r. W chwili uruchomienia jako właściciel figurował niejaki Sączewski, ale niektórzy bywalcy tej kawiarni twierdzili, że lokal należy do spółki (czy też spółdzielni) założonej przez grupę ziemian, którzy utracili swoje mienie na Wschodzie. Taką wersję potwierdzałby (2)

anons prasowy, zapowiadający otwarcie kawiarni: „Spod straszliwej wichury bolszewickiej schroniły się do nas liczne zastępy ziemian z naszych kresów. Ci, którzy unieść ze sobą zdołali tylko serca swe polskie, znaleźli się sytuacji materialnej często wręcz rozpaczliwej. Jedno (3)

z nich grono z kilku paniami warszawskimi założyło wspólnymi siłami kawiarnię, restaurację, angielski wykwintny tea-room. Sami prowadzą imprezę, sami gości obsługują”.
Rzeczywiście w Kresach w charakterze kelnerek występowały młode panie i panny z kresowego ziemiaństwa, (4)

dyrygowane przez szefową, panią Czosnowską (od roku 1920 figuruje jako jedyna właścicielka), która – wedle przekonania bywalców – miała być autentyczną hrabiną. Wejście do kawiarni, zajmującej dwie salki, prowadziło od Nowego Światu. Tędy wchodziło się do frontowej, większej (5)

salki, która dzięki oknom z dwu stron – od Nowego Światu i Wareckiej – była dobrze oświetlona, mieściła ladę cukierniczą i kilka typowych stolików kawiarnianych z marmurowymi blatami. Za tą salką główną była druga, mniejsza i ciemna, do której z racji różnicy poziomów (6)

wchodziło się po paru schodkach. Kawiarnia miała w menu nie tylko kawę (jak twierdzą pamiętnikarze – dość podłą), wyroby cukiernicze i alkohole. Popularnością wśród niezbyt majętnych literatów cieszyło się najtańsze danie – zsiadłe mleko z ziemniakami, ale kelnerki podawały (7)

także kotlet wieprzowy z kapustą lub sztukamięs, który zdobył sobie sławę nieporównanego i był gastronomiczną wizytówką Kresów". (8)

Andrzej Z. Makowiecki "Warszawskie kawiarnie literackie", Warszawa 2013