در باب توهین مجری تلویزیون باکو به #افشین_آذری 👇
۶/۱: در دورافتاده‌ترین روستاهای ایران، وقتی مردمانش میزبانِ میهمانی از آذربایجان می‌شوند، با عشق و علاقه‌ای غیرقابل وصف، دور او را می‌گیرند و جویای معنای فلان ترانۀ #آذری و یادگیری بهمان جمله و واژه در زبان تُرکی آذری می‌شوند.
۶/۱: در دورافتاده‌ترین روستاهای ایران، وقتی مردمانش میزبانِ میهمانی از آذربایجان می‌شوند، با عشق و علاقه‌ای غیرقابل وصف، دور او را می‌گیرند و جویای معنای فلان ترانۀ #آذری و یادگیری بهمان جمله و واژه در زبان تُرکی آذری می‌شوند.
۶/۲: دقایقی نمی‌گذرد که یکایک اهالی روستا زبان‌شناس می‌شوند و میانِ فلان واژه در زبان محلی خود با فلان واژه در زبان ترکی آذربایجانی ریشه‌های مشترک می‌یابند! تا به این شکل نیز -اگرچه نادرست و غیرعلمی است- ریشه‌های مشترک یکدیگر را یادآوری کنند.
۶/۳: دست آخر نیز صمیمی‌تر می‌شوند و کار به جاهای باریک کشیده می‌شود و خواستار آموزش #رقص_آذری هم می‌شوند! باری تمامی این اتفاقات رُخ می‌دهد، چون در ایران، هموطنی است که همدلی می‌آفریند و تمامی تفاوت‌های زبانی زیر سایۀ مادری بزرگ و مهربان رنگ می‌بازد.
۶/۴: اما کمی آنسوتر که سایۀ این مادر مهربان کمرنگ شده، همزبانی نه تنها مُولّد هموطنی نمی‌شود، بلکه همدلی را نیز در پی ندارد و زبان مشترک، وسیله‌ای برای خُرد کردنِ مهمانِ همزبان، جلوی هزاران بینندۀ همزبانِ او می‌شود.
۶/۵: این اتفاق تلخی که در تلویزیون #جمهوری_باکو برای #افشین_آذری رُخ داد، بیش از هزاران هزار خطابه و شعر، اهمیتِ «مادر بودنِ ایران برای یکایک ایرانیان» را نشان می‌دهد. مصداقی برای شعر استاد شهریار که به نیکی گفته زبان مشترک، ملیّت واحد ایجاد نمی‌کند.
۶/۶: فراتر از تمام این‌ها، هشداری است برای ما که اسیر زرق و برق ظاهری همسایگانِ به ظاهر همزبان خود نشویم و بدانیم:
این شهر عظیم است ولی شهر غریب است
این خانه قشنگ است ولی خانه من نیست
آری؛ هیچ کجا عزیزتر از وطن نیست؛ هیچ اتاقی سایه‌گاه ما نیست...!
این شهر عظیم است ولی شهر غریب است
این خانه قشنگ است ولی خانه من نیست
آری؛ هیچ کجا عزیزتر از وطن نیست؛ هیچ اتاقی سایه‌گاه ما نیست...!
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
