Thread by @anbezhil12

#மாணிக்கவாசகர் #குருபூஜை
வாதவூரார் என்றும் வாதவூர் தலைவன் எனவும் போற்றப்படுகிற மாணிக்கவாசகருக்கு நேற்று குருபூஜை. மதுரையில் இருந்து மேலூர் செல்லும் வழியில் உள்ள ஒத்தக்கடைக்கு அருகில் கிளை பிரிந்து செல்லும் சாலையில், திருமோகூர் திருத்தலத்தைக் கடந்து, 20 கி.மீ. தொலைவில் திருவாதவூர்

எனும் அழகிய தலம் உள்ளது. சிறிய கிராமம். இந்த கிராமத்தின் அளவில் பாதியாக கோயில் அமைந்துள்ளது. அற்புதமான இந்தக் கோயில் பல சாந்நித்தியங்களைக் கொண்ட ஆலயமாக திகழ்கிறது. இதுதான் மாணிக்கவாசகர் அவதரித்த பூமி. திருவாசகத்துக்கு உருகாதார் ஒருவாசகத்துக்கும் உருகார் என்பார்கள். படிப்போர்

உள்ளத்தைப் பக்திப் பெருக்கால் நெகிழச் செய்யும் திருவாசகத்தை உலகுக்கு அளித்தவர் மாணிக்கவாசகப் பெருமான். பாண்டிய நாட்டில் வைகை நதிக்கரையில் அமைந்திருக்கும் திருவாதவூரில் பிறந்தார். அவர் பிறந்த ஊரின் பெயராலேயே ‘திருவாதவூரார்’ என்றே அழைக்கப்பட்டார். சிறுவயதிலேயே கல்வி, ஞானம்

ஆகியவற்றில் சிறந்து விளங்கிய திருவாதவூராரின் புகழைக் கேள்விப்பட்ட பாண்டிய மன்னன் அவருக்கு அமைச்சர் பதவி வழங்கிக் கௌரவித்தான். ஒருமுறை, தரமான, வளமான குதிரைகள் பல சோழநாட்டுத் துறைமுகங்களில் கப்பல்களில் வந்திருப்பதாகக் கேள்விப்பட்ட பாண்டிய மன்னன், அமைச்சரான வாதவூராரை அனுப்பி அந்தக்

குதிரைகளை வாங்கிவரும்படி ஆணையிட்டான். திருவாதவூராரும் தன் பரிவாரங்களுடன் புறப்பட்டார். வாணிபம் செய்யச் சென்ற வாதவூராரை தன் வசமாக்க முடிவு செய்தார் ஈசன். சோழ நாட்டுக்குச் செல்லும் வழியில் இருந்த திருத்தலம் திருப்பெருந்துறை. அங்கு, குருந்த மரத்தடியில் ஞானமே வடிவாய் சிவபெருமான்

அமர்ந்திருந்தார். ஒளி பொருந்திய அவரின் திருமுகத்தைக் கண்டதும் வாதவூராருக்கு அன்பும் பக்தியும் பெருகியது. உணர்வுப் பெருக்கோடு அவரின் காலில் விழுந்து வணங்கினார். பக்திப் பெருக கண்ணீர் சிந்தியபடி இறைவனின் பெரும் கருணையை எண்ணி பாடல்களைப் பாடத் தொடங்கினார். பெருமானின் தரிசனம் கண்டபின்

உலகின் இன்பங்களில் பற்று அறுந்தது. அமைச்சருக்குரிய ஆடைகள் அனைத்தையும் துறந்து கௌபீனம் உடுத்தி, திருநீறு தரித்து துறவியாக மாறினார். சிவபக்தியில் முழுமையாய்த் தன்னை ஈடுபடுத்திக் கொண்டார். தன்னை மறந்து, தான் வந்த பணியையும் மறந்தார். கொண்டுவந்த பொன், பொருள் அனைத்தையும் கோயில்களின்

திருப்பணிகளுக்கும் அடியார்களுக்கும் செலவிட்டார். தான் கொடுத்தனுப்பிய செல்வங்கள் அனைத்தையும் களவாடிவிட்டாரோ என்று சந்தேகம் கொண்ட மன்னன் மாணிக்கவாசகரைச் சிறையில் அடைத்தான். அப்போதும், 'எல்லாம் ஈசனின் செயல்' என்றிருந்தார் மாணிக்கவாசகர். சிவபெருமான், வனத்தில் இருந்த நரிகளை எல்லாம்

பரிகளாக்கி மதுரைக்கு அனுப்பினார். வந்து சேர்ந்த குதிரைகளைக் கண்ட மன்னன் மகிழ்ச்சியில் மாணிக்கவாசகரை விடுதலை செய்தான். ஆனால் அன்றிரவே பரிகள் நரிகளாக மாறி ஊளையிட்டன. என்ன நடக்கிறது என்பதைப் புரிந்து கொள்ள முடியாமல் சினம் கொண்ட பாண்டிய மன்னன் மாணிக்க வாசகரை வைகை நதியின் சுடு மணலில்

நிறுத்தி மரண தண்டனை அளிக்கக் கட்டளை இட்டான். அப்போது இறைவனின் கருணை, மழையாகப் பெய்து வைகை ஆற்றில் வெள்ளம் ஏற்பட்டது. வெள்ளப் பெருக்கைக் கட்டுப்படுத்த, 'வீட்டுக்கு ஒருவர் கரையை அடைக்க வரவேண்டும்' என்று ஆணையிட்டான். பிட்டுக்கு ஈடாகக் கரையடைக்க வந்த ஈசனோ, வேலையைச் செய்யாமல் படுத்து

தூங்கினார். அதைக் கண்ட பாண்டியன் தன் கையில் வைத்திருந்த பிரம்பால் ஈசனை அடித்தான். அந்தப் பிரம்படியானது, உலகின் அனைத்து உயிர்கள் மீதும் விழுந்தது. பாண்டியனும் வலியால் துடித்தான். மாணிக்கவாசகரைக் காக்க சிவபெருமான் செய்த திருவிளையாடலே இது என்பதை உணர்ந்த பாண்டிய மன்னன் மீண்டும் அவரை

அமைச்சர் பதவியில் நியமித்தான். ஆனால், அவரோ அதை நிராகரித்துவிட்டு, சிவபெருமானின் புகழ் பாடுவதையே வேலையாகக் கொண்டு சிதம்பரம் தலத்துக்குச் சென்றார். அங்கே தங்கி இறைவனை எண்ணிப் பாடல்கள் பாடத் தொடங்கினார். தில்லையம் பதியானின் கருணையை மாணிக்கவாசகர் கண்ணீர் சிந்திப் பாட, வேதியர் ஒருவர்

ஓலையில் எழுதினார். பாடல்கள் அனைத்தையும் எழுதி முடித்த நிலையில், அந்த வேதியர், 'திருவாதவூரார் கூற திருச்சிற்றம்பலமுடையான்’ என்று எழுதி ஓலைகளைக் கீழ்வைத்து மறைந்தார். பன்னிரு திருமுறைகளில் மாணிக்கவாசகர் பாடி அருளிய திருவாசகமும் திருக்கோவையும் 8ஆம் திருமுறைகளாக விளங்குகின்றன. 32

ஆண்டுகளே வாழ்ந்த அவர், மக்கள் காணும் வகையில் ஆனி மாத மகம் நட்சத்திரத்தன்று சிதம்பரத்தில் இறைவனோடு இரண்டறக் கலந்தார்.
அவர் அவதரித்த இல்லம் இப்போது கோயிலாக எழுப்பப்பட்டு, அங்கே பூஜைகள் நடைபெறுகிறது. மணிவாசகரை மனதார வணங்கி ஞானமும் யோகமும் பெறுவோம்!
சர்வம் ஶ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்🙏🏻