கடந்த 50-60 ஆண்டுகளாக, மதரஸாக்களில் படிக்கும் குழந்தைகளுக்கு மாதந்தோறும் அரசு கல்வி உதவித்தொகை வழங்கி வருகிறது. ஆனால் இந்த குழந்தைகளின் வங்கிக் கணக்குகளை ஆதார் எண்ணுடன் இணைக்க உத்தரகாண்ட் அரசு கூறியவுடன், 1,95,360 குழந்தைகள் உடனடியாக காணாமல் போயினர். எப்படி? இதுவரை,
இந்த இல்லாத மாணவர்களின் பெயரில், ஒவ்வொரு ஆண்டும் சுமார் 14.5 கோடி ரூபாய் கல்வி உதவித்தொகையை, உத்தரகாண்ட் மாநிலத்தில் மட்டுமே அரசாங்கம் வழங்கப்பட்டுள்ளது. தற்போது வெறும் 2 கோடியாக இந்த உதவித் தொகை குறைந்துள்ளது. கடந்த 50-60 வருடங்களாக நாடு முழுவதும் நடந்து வரும் ஊழலின் அளவை
நினைத்துப் பாருங்கள். பல ஆண்டுகளாக காங்கிரஸ் அரசு பணத்தை கொள்ளையடித்து வந்ததும், கமிஷன் பணம் மதர்சாக்களின் கீழ்மட்டத்தில் இருந்து மேல்மட்டம் வரை பங்கு போடப்பட்டுள்ளது. உத்தரகாண்ட் மாநிலத்தில் உள்ள பாஜக வந்தவுடனே கண்டுபிடித்தது. இங்கு பல மதரஸாக்கள் காகிதத்தில் மட்டுமே இயங்கின.
உண்மையில், அதிக மதரஸாக்கள் இல்லை, எந்த மாணவர்களும் அதில் படிக்கவில்லை. தற்போது இந்த மோசடியில் ஈடுபட்டவர்களின் பட்டியலை தயாரித்து அவர்கள் மீது நடவடிக்கை எடுக்க மாவட்ட நிர்வாகத்துக்கு உத்தரவிடப்பட்டுள்ளது. மதரஸாக் கொள்ளையர்களின் கைது நடவடிக்கை ஆரம்பமாகியுள்ளது. அவர்கள் தண்டிக்கப்
படுவது மட்டுமல்லாமல், அவர்களிடமிருந்து கொள்ளையடிக்கப்பட்ட பணமும் மீட்கப்படும் என்ற அச்சத்தால் தான் உ.பி.யில் எல்லா பிரச்சனைகளும் உருவாகின்றன. இந்த ஏமாற்று வேலைகளை கருத்தில் கொண்டு, முதல்வர் ஸ்ரீ யோகி ஆதித்தியநாத் அனைத்து மதரஸாக்களையும் பதிவு செய்வதை கட்டாயமாக்கியுள்ளார். இந்த
மதரஸாக்களில் என்ன கற்பிக்கப்படுகிறது என்பதில் அரசாங்கம் தெரிந்து கொள்ள எந்த உரிமையும் இல்லை. அதேசமயம் இதுபோன்ற மாணவர்கள் சிறுபான்மையினர் நலத்திட்டங்களின் கீழ் அனைத்து சலுகைகளையும் தொடர்ந்து பெறுகின்றனர். உபி அரசு மாநிலத்தில் இயங்கும் சுமார் 800 மதரஸாக்களுக்கு ஆண்டுதோறும் ரூ. 4000
கோடி செலவழிக்கிறது. நம்மை சுற்றி என்ன நடக்கிறது, எந்தெந்த வழியில் அரசியல்வாதிகள் முக்கியமாக காங்கிரச்சார் நம்மை ஏமாற்றி வந்திருக்கின்றனர் என்று தெரிந்து கொள்வோம். தேசிய விரோத கட்சிகளை ஆட்சி அமைக்க விடாமல் தடுப்பது நம் கையில் தான் உள்ளது.
வாழக் பாரதம் #பாஜக#ஊழல்_காங்கிரஸ்
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
#MahaPeriyava
My wife had a severe health problem. The doctor's opinion was to do a major operation and that too immediately. I admitted her in a popular nursing home in Tiruchy. The surgery was scheduled for the next day. Only me and my wife were there in the hospital. They took
her to the operation theatre. My mind was very upset with confusion and worry. I prayed to our Kuladeivam (family deity) Ezhumalaiyan (the God of the Seven Hills). The unsteadiness of mind persisted. Suddenly I remembered PeriyavaaL. I prayed to Him that after she got well, we
both would come and have darshan of Him, that only He should save her life and that I would offer a sum of Rs. 1,008/- as kaanikkai (token of my gratitude). Within an hour and a half, they brought her to the ward, the operation being completed. The doctor told me, "We thought
#அறிவோம்_மகான்கள்#அம்மாளுஅம்மாள்
கும்பகோணத்தில் கன்னட மாத்வ வகுப்பைச் சேர்ந்த குடும்பத்தில் 1906ல் அம்மாளு அம்மாள் பிறந்தார். அக்கால வழக்கப்படி குழந்தையாக இருந்த போதே திருமணம் நடந்தது. ஆனால் ஒரு சில வருடங்களில் கணவனான சிறுவன் இறந்து விட்டான். அவர் குழந்தை விதவை ஆகிவிட்டார்.
அந்தக்கால விதவைகளுக்கு நிகழ்ந்த கொடுமைகளை எழுத்தால் விவரிக்க முடியாது. சமூகத்தில் ஒதுக்கப்பட்டு, உருவத்தில் சிதைக்கப்பட்டு, உள்ளத்தில் நொறுக்கப்பட்டு, சமூகத்தால் அபசகுணமாக வெறுக்கப்பட்டு உலகத்தால் சபிக்கப்பட்ட ஜீவனாக பசியிலும் அவமானத்திலும் வளர்ந்து வாழ்ந்தார். நரசிம்மனிடம்,
நாராயணனிடம், கிருஷ்ணனிடம் அவர் கொண்ட பக்தி ஒன்றே அவரை உயிர்வாழ வைத்துக் கொண்டிருந்தது. ஆனால் ஒரு சமயம் தாங்க முடியாத துன்பத்தால் தற்கொலை செய்து கொள்ளச் சென்றார். பக்கத்தில் ஒரு ஆழமான குளம். கண்களை மூடி, பகவானே, என்னை ஏற்றுக் கொள் என்று குதிக்கும்போது, நில் என்று ஒரு குரல்
தர்காவில் மயிலிறகு வைத்து பேய் விரட்டினால் கடவுள் நம்பிக்கை. அதே மாரியம்மன் கோவிலில் வேப்பிலை கொண்டு பேய் விரட்டினால் மூடநம்பிக்கை.
பரிசுத்த ஆவி கொண்டு கொடிய நோய்களை பாதிரியார் விரட்டினால் நம்பிக்கை. அதே இறக்கும் தருவாயில் இருப்பவருக்கு திருநீரு பூசினால் மூடநம்பிக்கை.
நோன்பு
கஞ்சி, கிறிஸ்துமஸ் கேக் சாப்பிட்டால் சமத்துவம். அதே கோவில் பிரசாதம் தீண்ட கூடாத பொருள்.
இந்து கடவுள்கள் உருவவழிபாடு மூடநம்பிக்கை. அதே இயேசு மேரி மாதா சிலை வழிபாடு, தர்கா சமாதி தொழுகை கடவுள் நம்பிக்கை.
ஈ.வெ.ரா சிலையில் அவர் கீழே விழாமலிருக்க கைத்தடி, அண்ணா சிலையில் அவர் படிக்க
கல்லினால் ஆன புத்தகம், கருணாநிதி சமாதியில் அவர் சாப்பிட தயிர்வடை இவையெல்லாம் பகுத்தறிவு. அதே இந்துமத சிலை வழிபாட்டு முறைகள் மூடநம்பிக்கை.
கம்யூனிஸ்டுகள் காலம் காலமாக சிவப்பு துண்டும், கருணாநிதி மஞ்சள் துண்டும், திக க்ருப் கருப்பு சட்டையும் போட்டால் அது அடையாளம். கடவுள்
#ஶ்ரீகிருஷ்ணன்கதைகள் ஒருமுறை தன் முன்னோர் ஸ்ராத்தத்துக்கு தன் குடிலுக்கு சாப்பிட வருமாறு விஸ்வாமித்ரரை வஸிஷ்டர் அழைத்தார். அதற்கென்ன வந்தால் போச்சு! ஆனால் 1008 வகை காய்கறி செய்து படைக்க வேண்டும் என்றார் அவர். உலகில் 1008 வகையான காய்கறிகள் உண்டா? அப்படியே இருந்தாலும் இத்தனை
கறிகாய்களை சமைத்து யாராவது உணவு படைக்க முடியுமா? அப்படியே சமைத்துப் போட்டாலும் அதைச் சாப்பிட யாரால் முடியும்? விஸ்வாமித்திரர் தன்னை வேண்டுமென்றே சிக்கலில் மாட்டிவைக்கவோ அல்லது அவமானப் படுத்தவோ இப்படிச்செய்கிறார் என்பது வஸிஷ்டருக்குத் தெரிந்தது. இருந்த போதிலும் விட்டுக்
கொடுக்காமல், "ஆஹா 1008 வகை கறியமுது வேண்டுமா? அதற்கென்ன அருந்ததியிடம் சொல்லி விடுகிறேன்" என்றார். வஸிஷ்டரின் மனைவியான அருந்ததி கற்பின் சின்னம். ஒவ்வொரு ஹிந்துவும் திருமணமான முதலிரவில் அருந்ததி நக்ஷத்ரத்தை பார்க்க வேண்டும். வஸிஷ்டரும் அருந்ததியும் இணை பிரியாமல் இருப்பதுபோல நீங்கள்
#MahaPeriyava
A judge from the Chennai High Court came for darshan. He was wearing a dhoti in a traditional manner but did not wear an angavastram (upper cloth) to cover the upper part of his body.
When asked why, he said, "We have a custom to welcome poor people who come to our
home and feed them. On one such occasion a guest who had a meal took away my sunglasses and angavastram. From then on I have stopped wearing an upper cloth or sun glasses." Listening to his explanation patiently, Periyavaa asked that the judge be provided with an angavastram from
the SriMatham.
"Henceforth, daily wear an angavastram. ekavastram (one-piece cloth) is not proper. Wearing sunglasses or not may be according to your wishes. You should not do satkarma (auspicious rituals) with ekavastram."
The judge promised to do as advised.
#மகாபெரியவா
வட இந்தியாவில் வேலை பார்க்கும் நம் ஊர்காரர் ஒருவர், மஹாபெரியவா தரிசனத்துக்கு வந்தார். அவருக்கு ஒரு பிரச்சினை. செவிகளில், எப்போதும் ஏதோ பேச்சு கேட்டு கொண்டே இருந்தது. அந்தப் பேச்சு, ஆஞ்சநேயருடைய குரல் என்ற எண்ணம் எப்படியோ வந்துவிட்டது அவருக்கு. இந்தத் தெய்வீக சக்தியை
வைத்துக் கொண்டு சும்மா இருக்க முடியுமா, நண்பர்கள் தான் சும்மா இருக்க விடுவார்களா! குறி சொல்வதற்கு என்று ஒரு நாளை ஒதுக்கினார். யாருக்குத்தான் கஷ்டங்கள் இல்லை. எனவே கூட்டமான கூட்டம். அதிலும் கட்டணம் ஏதுமில்லை என்றால் கூட்டத்துக்குக் கேட்க வேண்டுமா! ஆனால் குறி சொல்கிற அன்பருக்கு மன
நிம்மதி இல்லை. பெரியவாளிடம் வந்து வேண்டிக் கொண்டார். “வடக்கே இருப்பதற்கு எனக்குப் பிடிக்கவில்லை. பெரியவா அனுக்ரஹத்தாலே, மெட்ராசுக்கு டிரான்ஸ்பர் கிடைக்கணும்”
“எங்கிட்ட ஏன் சொல்றே? உனக்குத் தான் ஆஞ்சநேயர் அருள் பரிபூரணமா இருக்கே. ஹனுமானிடமே பிராத்தனை பண்ணிக்கோயேன்”
அன்பர்,