#ஸ்ரீகிருஷ்ணன்கதைகள் பிரிட்டிஷ் ஆட்சி காலத்தில் ஓர் ஆங்கிலேயே ஆளுநர் கஜேந்திர மோக்ஷம் ஓவியத்தைப் பார்த்து விட்டு, தன உதவியாளரிடம், உங்கள் கடவுளான திருமாலுக்கு யாரும் சேவகர்களே கிடையாதா என்று கேட்டார். அதற்கு அந்த உதவியாளர், அவருக்கு ஆயிரக் கணக்கான சேவகர்கள் இருக்கிறார்கள் ஏன் 
கேட்கிறீர்கள் என்று கேட்டார். அதற்கு அவர், ஒரு சாதாரண யானையின் காலை ஒரு முதலை பிடித்ததற்காகவா அவரே கருடன் மீது ஏறி சங்கு சக்கரத்துடன் வந்து அந்த யானையை காக்க வேண்டும்? நீர் கூறியது போல் ஆயிரக் கணக்கான சேவகர்கள் இருக்கிறார்களே அவர்களில் யாரவது ஒருவரை அனுப்பி அந்த யானையை காப்பாற்றி
இருக்கலாமே. அதை விட்டு விட்டு அவர் ஏன் வந்து அந்த யானையை காப்பாற்ற வேண்டும் என்று கேட்டார். அதை கேட்ட உதவியாளர் ஏதும் பதில் சொல்லாமல் அமைதியாக இருந்தார். ஆளுநருக்கு தான் நன்றாக இந்து மதத்தை மட்டம் தட்டி விட்டோம் என்று மனத்திற்குள் பெருமை பட்டுக் கொண்டார். ஒரிரு நாட்கள் சென்றன.
ஆளுநரும் அவர் குடும்பத்தாரும் அவர்களுடன் இந்த உதவியாளர், சில மெய் காப்பாளர்களும் காவேரி கரையை கடப்பதற்கு படகில் சென்று கொண்டிருந்தனர். ஆளுநரின் 3 வயது பேரக் குழந்தையை மடியில் வைத்துக் கொண்டிருந்த உதவியாளர், படகு ஆழமான பகுதிக்கு வந்ததும் படகோட்டிக்கும் படகில் வந்த ஒரு வீரனுக்கும்
சைகை காட்டிவிட்டு ஆளுநரின் பேரனை ஆற்றில் தூக்கி போட்டு விட்டார். பதறிய ஆளுநர் உடனே நீரில் குதித்து தன பேரனை காப்பாற்ற துணிந்தார். அவரோடு சேர்ந்து உதவியாளர் சைகை செய்த வீரனும் நீரில் குதித்து அவரையும் குழந்தையும் தூக்கி வந்துபடகில் சேர்த்தான். படகில் பேரனுடன் ஏறிய ஆளுநர் தன்னை
ஆசுவாசப்படுத்திக் கொண்டு, உதவியாளரைப் பார்த்து, எப்படி என் பேரனை கொல்ல துணிந்தாய், உன்னை என்ன செய்கிறேன் பார் என்று கோபமாக கத்தினார். உதவியாளர் அமைதியாக உங்களுக்கு திருமாலை பத்தி தெரியனும் என்பதற்காக அப்படி செய்தேன் துரையே என்றார். நீ என் பேரனை தூக்கி தண்ணீர்ல போட்டதுக்கும் உன்
திருமாலை நான் தெரிந்து கொள்வதற்கும் என்ன சம்மந்தம் என்றார் அவர். துரையே மன்னித்துக் கொள்ளுங்கள். நீங்கள் அன்று திருமாலுக்கு சேவகர்களே இல்லையா அவர்தான் வந்து யானையை காப்பாற்ற வேண்டுமா என்று கேட்டீர்கள். கொஞ்சம் யோசித்து பாருங்கள் என்னையும் சேர்த்து இந்த படகில் உங்களுக்கு 10
சேவகர்கள் இருக்கிறார்கள் ஆனால் இவர்கள் யாருக்கும் நீங்கள் உத்தரவு பிற்பிக்காமல் நீங்களே உங்கள் பேரனை காப்பற்ற தண்ணீரில் குதித்து விட்டீர்கள் ஏன்? எங்களை நீங்கள் நம்பவில்லையா என்று கேட்டார். அப்படி இல்லை, என் பேரன் மேல் அளவு கடந்த பாசம். அவனை தூக்கி போட்டதால் எனக்கு அவனை காப்பற்ற
வேண்டும் என்கிற எண்ணம் தான் மேலோங்கி இருந்ததே தவிர உங்களுக்கு உத்தரவிட்டு அவனை காப்பாற்ற சொல்லும் அளவுக்கு எனக்கு பொறுமை இல்லமால் நானே குதித்து அவனை காப்பாற்றினேன் என்றார். உங்கள் உயிர், உங்கள் இரத்தம் என்கிறபோது இவ்வளவு பாசம் இருக்கும் போது அண்ட சராசரங்களையும் படைத்து, ஆளும்
எங்கள் திருமாலுக்கு எவளோ பாசம் இருக்கும் உயிர்கள் மேல்! அதனால்தான் எத்தனை சேவகர்கள் இருந்தாலும் தன்னை நம்பி அழைப்பவர்களை எங்கள் கடவுள் நேரில் காக்க வருகிறான். துரையே, இப்பொழுது புரிந்ததா திருமால் ஏன் நேரில் வந்து யானையை காப்பாற்றினார் என்று. நான் நீரில் வீசிய உங்கள் பேரனை
காப்பற்ற இங்குள்ள ஒரு வீரனிடமும் படகோட்டியிடமும் நான் முன்னமே சொல்லி வைத்திருந்தேன் தவறு இருந்தால் மன்னியுங்கள் என்றார். உங்கள் கடவுளை பற்றி தவறாக எண்ணி இருந்தேன் ஸ்ரீமந் நாராயணன் தாயினும் மேலானவர் என்பதை புரிந்து கொண்டேன் என்றார் அவர்.
அவனே தாய் தந்தை போல் நமக்கு இருக்கும் போது
அவனே தாய் தந்தை போல் நமக்கு இருக்கும் போது
அவன் அருளாலே எல்லாம் நடக்கிறது அவனின்றி அனுவும் அசையாது என்று மட்டும் நினைப்போம்.
ஓம் நமோ நாராயணாய நம:
சர்வம் ஸ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்🙏🏾
ஓம் நமோ நாராயணாய நம:
சர்வம் ஸ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்🙏🏾
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
