#WhatIsGolu or #Kolu. It simply means divine presence. We know #Navarathiri as the festival of the 3 Devis Durga Lakshmi Saraswathi. Golu is part of this celebration. It is the festive display of dolls and figurines in South India during the Saradha Navaratri (Dussehra Dasara)
Golu is kept on Mahalaya Amavasai. It is a Hindu festival where women and artistic men display dolls, figurine, which are thematic, narrate a Hindu purana, ithu has a like Ramayana, Mahabharatha, Dasavathara, 6 abides of Subramanya, Siva in Kailash, dances of Nataraja, court life
everyday scenes and miniature kitchen utensils Ratha Yatra, processions etc along with the divine presence of the Goddesses Saraswati, Parvati and Lakshmi. The steps may also be interpreted as the evolution ladder that we are all traversing in the journey of life. Keeping golu is
predominant in the Tamil, Kannada and Telugu households during Navaratri or The Nine nights. They are also called as #Kolu, #Gombe_Habba, #Bommai_Kolu or #Bommala_Koluvu. On the first day of Navaratri, following Ganapati puja, a welcoming ritual is performed for Saraswati, Durga
and Lakshmi by a Hindu ritual Kalasa Aavahanam, performed by an elderly male or female of the family at an auspicious time (Each family has a different ritual. Some may or may not follow this). This is then followed by building a rack
of odd-numbered shelves of Kolu (or Padi)
(usually 3, 5, 7, 9, or 11), set up using wooden planks. (Now umpteen number of innovative options have cropped up in the market which double as a storage unit other than the nine days) After the steps have been covered with fabric it is then adorned with various dolls,
figurines according to their size, with the deities at the top. It is a traditional practice to have wooden figurines of the bride and groom together, called 'Marapacchi Bommai' or 'Pattada Gombe', usually made of sandalwood, teak or rosewood or dried coconut displayed in Kolu.
In southern India, bride is presented with 'Marapacchi Bommai' during the wedding by her parents as part of wedding trousseau to initiate thep yearly tradition of 'Navaratri Golu' in her new home with her husband. These dolls come as couples dressed in their wedding attire,
depicting husband and wife symbolizing prosperity and fertility and the start of the bride's Golu collection. Display figurines are passed on from one generation to another as heirloom, and are often several generations old. In the old Kingdom of Mysore, 'Pattada Gombe' is also
believed to be a tribute to the kings of the Wodeyar dynasty who ruled of the region for around 600 years. Generally these dolls are typically made by rural artisans from clay and wooden materials then brightly painted. In the evenings, women within the neighborhood invite each
other to visit their homes to view the Kolu displays, they also exchange gifts and sweets. A Kuthuvilakku lamp is lit, in the middle of a decorated Rangoli, while devotional hymns and shlokas are chanted. After performing the puja, on each day ‘sundal’ or spiced pulses, lentils
and legumes (a different variety on each day) are offered to the Gods and Goddesses as neividhyam and then to the guests as prasadam.
The first 3 days of the festival are dedicated to Durga, then the next 3 days dedicated to Lakshmi and finally, the last 3 days are dedicated to
Saraswati. On the 9th day, Saraswati Puja, special pujas are offered to goddess Saraswati. Books and musical instruments are placed in the puja and worshipped as a source of knowledge. The 10th day, Vijayadashami, is the most auspicious day of all. It was the day on which the
demon Mahishasura was finally destroyed by Durga. Mahishasura (Mahisha – buffalo and asura – demon) waged war against the Devas. He had a powerful boon that no man can kill him. When all the devas including Lord Shiva, Lord Brahma, and Lord Vishnu couldn’t defeat Mahishasura,
they decided to create Goddess Durga with all their divine powers combined. Goddess Durga with all her skills battled the asura riding on a lion for nine days and killed him on the day of Vijaya Dasami – the tenth day of Navaratri. Because of this, we worship her by the name
Mahishasura Mardini also – the one who killed Mahishasura. We celebrate the last day for the victory over the Mahishasura as Vijayadasami. All our festivals are celebrated to rejoice the victory of good over evil. So many auspicious events took place on this day. The Pandavas
recovered their weapons after their 13 long years of exile in the forest.. It marks a new and prosperous beginning. New ventures started on this day are believed to flourish and bring prosperity. Kids often start tutoring on this day to have a head start in their education.
Later, on the evening of Vijayadashami, one of the doll from the display is symbolically put to sleep, and the Kalasha is moved a bit towards North to mark the end of that year's Navaratri Golu display.[citation needed] Prayers are offered to thank the Lord for the successful
completion of that year's Navaratri festival and with hope of a successful one the next year. Then the steps are dismantled and the dolls are packed up for the next year. Kolu also has a significant connection with the agricultural and handicrafts professions in India. Besides
the economic aspect of the festival, it is an important occasion for socializing. During this season relatives and friends in south India make it a point to visit each other's homes. This is also a very important occasion that promotes creative expression for women and for the
family to work together on an aesthetic aspect. Major Hindu temples such as the Meenakshi temple and Srirangam temple and several other smaller temples too arrange elaborate golu displays each year for Navaratri.
Sarvam Sri Krishnarpanam 🙏🏻
Some people like @LathaPrasana are quite innovative. This is their house golu
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
#கூட்டிக்கழிச்சு_பார்த்தால்_கணக்கு_சரியா_வரும்
ஒரு கோவில் மண்டப வாசலில் இரண்டு வழிப்போக்கர்கள் செல்வாவும் சிவாவும் அமர்ந்து கொண்டிருந்தனர். இரவு நேரம். பெருத்த மழை வேறு. அப்போது அங்கே மற்றொருவர் ரமேஷ் என்பவரும் வந்து சேர்ந்தார். வந்தவர் நானும் இரவு இங்கே தங்கலாமா என்று கேட்டார்
அதற்கென்ன, தாராளமாய் தங்குங்கள் என்றார்கள். சிறிது நேரம் கழித்து எனக்கு சாப்பிட ஏதாவது கிடைக்குமா? என்றார் வந்தவர். செல்வா, என்னிடம் 5 ரொட்டிகள் இருக்கிறது என்றார். சிவாவோ என்னிடம் 3 ரொட்டிகள் இருக்கிறது என்றவர், ஆக மொத்தம் எட்டு ரொட்டிகள் இதனை நாம் எப்படி மூவரும் சமமாகப்
பிரித்துக்கொள்ள முடியும் என்றார். மூன்றாம் நபர் ரமேஷ் இதற்கு நான் ஒரு வழி சொல்கிறேன். நீங்கள் உங்கள் ரொட்டிகளை, ஒவ்வொரு ரொட்டியையும் 3 துண்டுகள் போடுங்கள். இப்பொழுது 24 துண்டுகள் கிடைக்கும்! நாம் மூவரும் ஆளுக்கு எட்டு துண்டுகள் எடுத்து கொள்ளலாம் என்றார். இது சரியான யோசனை என்று
#ஸ்ரீகிருஷ்ணன்கதைகள் இவ்வுலகில் பிறந்த ஒவ்வொருவரும் ஆறு விதத்தில் கடன்பட்டுள்ளோம்.
முதலாவதாக, தேவர்களுக்குக் கடன் பட்டுள்ளோம். நாம் சுவாசிக்கக் காற்று, பார்க்க வெளிச்சம், பருக நீர் என நம் எல்லாத் தேவைகளையும் தேவர்கள் நமக்கு வழங்குகின்றனர்.
இரண்டாவதாக, நாம் ரிஷிகளுக்குக் கடன்
பட்டுள்ளோம். வியாஸதேவர், பராசரர், நாரதர் போன்ற மகரிஷிகள் நமக்கு தர்ம சாஸ்திரம், மனு சம்ஹிதை, பகவத் கீதை, ஸ்ரீமத் பாகவதம் போன்ற வேத சாஸ்திரங்களை வழங்கியுள்ளனர்.
மூன்றாவதாக, இதர உயிர்வாழ் இனங்களுக்குக் கடன்பட்டுள்ளோம். பசுவிடமிருந்து பால் அருந்துவதால், பசுவிற்கு கடன்பட்டுள்ளோம்.
விவசாயத்திற்கு எருதின் சேவையை ஏற்கிறோம். அதைப் போன்று மற்ற விலங்குகளிடமிருந்து பல சேவைகளை ஏற்கிறோம்.
நான்காவதாக பித்ருக்களுக்குக் கடன் பட்டுள்ளோம். நாம் ஒரு குறிப்பிட்ட குடும்பத்தில் மூதாதையர்களின் ஆசியால் பிறப்பெடுத்த காரணத்தினால் அவர்களுக்கு கடன்பட்டுள்ளோம்.
ஐந்தாவதாக குடும்ப
தாவரங்களுக்கு ஜலம் கொட்ட வேண்டும். மிருகங்களிடம் அன்பு பாரட்ட வேண்டும். அவற்றிக்குக் கொடுமை செய்யவே கூடாது. இது தவிரவும் வைத்திய சாலைகள், சிறைச்சாலைகள், ஏழை விடுதிகள், அநாதாசிரமங்கள், விதவா இல்லங்கள், பிச்சைக்காரர் விடுதிகள் முதலியவற்றைப் போய்ப் பார்த்தால் தெரியும், மநுஷ்யர்கள்
எத்தனை தினுஸான கஷ்டங்களுக்கு ஆளாகிறார்கள் என்பது. இவற்றை மஹான்கள்தான் என்றில்லை. ஸாதாரண ஜனங்களான நாமும் ஓரளவுக்குத் தீர்த்து வைக்க முடியும். இம்மாதிரியான இடங்களைப் போய்ப் பார்த்தால் நம் போன்றவர்களின் உபகாரத்தைக் கூட ஈஸ்வரன் எத்தனை ரூபங்களில் வந்து எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறான்
என்று தெரியும். நாம் செய்யவேண்டியது என்னவென்றால், ஒரே வார்த்தையில் சொல்ல வேண்டுமானால், துக்கம் எங்கே உண்டோ, அங்கே நாம் வலுவில் போய், அந்த துக்க நிவிருத்திக்கு நம்மால் ஆகக்கூடியதையெல்லாம் பண்ண முயலுவதேயாகும். பணத்தாலோ, சரீரத்தாலோ, வாக்காலோ நம்மால் முடிந்த உதவியைப் பண்ண வேண்டியது
#Navarathiri
Mahishasura was a deceitful demon who pursued his evil ways by shape-shifting. He was the son of Mahisi (Buffalo) and the great-grandson of Rishi Kashyapa. He is ultimately killed by the goddess Durga with her trishula (trident), after which she gained the epithet
Mahishasuramardini (Slayer of Mahishasura). The Navaratri (Nine Nights) festival eulogises this battle between Mahishasura and Durga, culminating in Vijaya Dasami, a celebration of his ultimate defeat. This story of the #triumph_of_good_over_evil carries profound symbolism in
Hinduism, and is narrated from the Devi Mahatmyam. Here the slaying of the demon has a deeper meaning, related to each of us individuals. She fought with him for nine days and finally destroyed him on Vijayadasami! The buffalo-demon and the buffalo is a proverbial symbol of
#நற்சிந்தனை
நாட்டில் ஏதாவது போட்டிகள் நடத்தி வெற்றி பெறுபவர்களுக்கு சன்மானம் அளிப்பது அந்த மன்னனின் வழக்கம்.
ஒருமுறை #அமைதி என்றால் என்ன என்பதை ஓவியமா வரைபவர்களுக்கு மிகச் சிறந்த பரிசு வழங்கப்படும் என்று அறிவித்தார். நாட்டின் முன்னணி ஓவியர்கள் அமைதியை பிரதிபலிக்கும் வண்ணம்
பல ஓவியங்களை வரைந்து அரண்மனைக்கு எடுத்து வந்தனர். மன்னன் ஒவ்வொரு ஓவியமா பார்வையிட்டு வந்தான். ஒவ்வொரு ஓவியரும் ஒரு மாதிரி அமைதியை பிரதிபலித்து இருந்தனர். ஒரு ஓவியம் அழகான ஏரி, அழகிய மலையின் அடி வாரத்தில் இருப்பது போல, மலையின் பிம்பம் ஏரியில் பிரதிபலித்து.
மற்றொன்று பார்த்தவுடனே
பறிக்கத் தூண்டும் வகையில் மலர்கள் தற்றூபமாக வரைப்பட்டிருந்தது. இது போல பல. ஆனால் ஒரே ஒரு ஓவியத்தில் ஒரு மலை மேலிருந்து ஆக்ரோஷமாக கொட்டும் நீர்வீழ்ச்சியின் படம் வரையப்பபட்டு இருந்தது. அதனுடன் இடியோட கூடிய மழையும். இது அமைதியே அல்ல. சற்று உற்று பார்த்த பொழுது நீர் வீழ்ச்சியின் கீழே
#MahaPeriyava#Navarathiri
Many years ago, Sri Maha Periyava was on His way to having darshan of Sri Nandeeswarar at Parangimalai, St Thomas Mount in Madras. En route He had darshan of Trisulanathar and Tripurasundari and then rested for a while under a fig tree (as He always
walked, whatever be the distance).
He felt thirsty and so called out for one of His shishyas. But, since they were resting at a distance, no one heard Him. Then, there appeared a Little Girl with water in a 'sombu' (a small vessel) and offered it to Him. He drank it and when He
wanted to return the sombu, She was not be seen around any where. He asked every one, but no one had even seen Her. Then He sat in meditation for a while and realised that the Girl was none other than Ambal herself. He called the village head and other people and told them to dig