#மகாபெரியவா#நாமங்களின்_மகிமை
“ஈஸ்வர நாமாக்களுள், ‘ஹர’ என்பதற்கும், விஷ்ணுவின் நாமாக்களுள் ‘கோவிந்த’ என்பதற்கும் ஒரு தனிச் சிறப்பு உண்டு. ஸத் சங்கத்துக்காக, ஸத் விஷயத்துக்காகப் பலர் கூடினாலும், மனுஷ்ய ஸ்வபாவத்தில் கொஞ்ச நேரம் போனதும், கூட்டத்தில் பலர் பல விஷயங்களை, சளசளவென்று பேச
ஆரம்பிக்கிறார்கள். அவர்கள் பேச்சை நிறுத்தி, பகவானிடம் மனசைத் திருப்புவதற்கு என்ன செய்கிறோம்? யாராவது ஒருத்தர், ‘நம: பார்வதீ பதயே’ என்கிறார். உடனே, பேசிக் கொண்டிருந்த எல்லோரும் ‘ஹர ஹர மஹாதேவ’ என்கிறார்கள். அது போல், ‘ஸர்வத்ர கோவிந்த நாம சங்கீர்த்தனம்’ என்று சொன்னவுடன் கூட்டம்
முழுதும், ‘கோவிந்தா கோவிந்தா’ என்று பரவசப்படுகிறது. ‘ஸர்வத்ர’ என்று. அதாவது எல்லா இடத்திலும் எல்லாக் காலத்திலும் என்று அடைமொழி கொடுத்திருக்கிறது – ‘ஸர்வத்ர கோவிந்த நாம சங்கீர்த்தனம்.’ அதனால், ‘இந்து மதத்தில் ரொம்ப ரொம்ப விசேஷமான நாமா எது?’ என்று யாராவது என்னிடம் கேட்டால்,
‘கோவிந்தா’தான் என்று சொல்வேன்.
கோவிந்த நாமாவுக்கு இருக்கப்பட்ட அநேக சிறப்புகளில் இன்னொன்று, நம் ஆசார்யாளுக்கு (ஆதிசங்கரர்) அதுதான் ரொம்பவும் பிடித்தது. ‘பஜ கோவிந்த’த்தில் ஒரு மனிதன் வாழ வேண்டிய முறைகளையும், தத்வ உபதேசங்களையும், விவேக வைராக்கியங்களையும் சொல்லியிருக்கிறார். இது சகல
ஜனங்களுக்குமானது. இப்பேர்ப்பட்ட சிறப்பு கொண்ட கோவிந்தனை பூஜியுங்கள் என்கிறார் நம் ஆசார்யாள். அவருடைய குருவின் பெயர் கோவிந்த பகவத் பாதர். அதனால், குரு தெய்வம் இரண்டின் பெயராகவும் உள்ள ‘கோவிந்த’ சப்தத்தில், ஆசார்யாளுக்கு அலாதி ப்ரீதி!”-காஞ்சி ஶ்ரீ மகா பெரியவா
இதுபோல் கோவிந்த நாம
விசேஷம் ‘தெய்வத்தின் குரலில்’ அலசப்பட்டிருக்கிறது. ‘கோவிந்தா கோவிந்தா’ என்று இறைபக்தி மேலோங்கச் சொல்வதால், சொல்பவரின் பாவங்கள் தொலைந்து போகும். தவிர, மோட்சத்தை அடைவதற்கு என்னென்ன தடைகள் இருக்கின்றனவோ, அவை அனைத்தும் விலகிவிடும். ஒரு உடலைத் தகனம் செய்யும்போது, ‘கோவிந்தா கோவிந்தா’
என்கிற நாமத்தைச் சொல்லித் தீயிட்டால், இறந்தவர் மோட்சத்தை அடைவார். எனவே தான், சடலத்தைத் தூக்கிச் செல்லும் போதும், இறந்தவரின் உடல் நம்மைக் கடந்து செல்லும்போதும் ‘கோவிந்த’ நாமத்தை உச்சரித்தால், இறந்தவர் மோட்சத்தை அடைவார் என்று சொல்லப்படுகிறது. ‘கலியுகத்தில் நாம சங்கீர்த்தனம் ஒன்றே
மோட்சம் தரவல்லது’ என்று மகான்கள் அருளியுள்ளனர். எப்போதெல்லாம் நம் எண்ணங்கள், சிந்தனைகள் சிதறக்கூடிய சந்தர்ப்பங்கள் நேர்கிறதோ, அப்போதெல்லாம் ‘கோவிந்த’ நாமத்தை உச்சரித்தால் தெளிவு பிறக்கும். க்ஷத்திரபந்து என்பவன், எப்போதும் கொடுமையே செய்து, மனத்தாலும் பிறருக்கு நல்லது நினையாதவனாக
வாழ்ந்து வந்தான். மோட்சத்தில் கிடைக்கக்கூடிய ஆனந்தம் பற்றி, சில பக்தர்களுக்கு நாரதர் சொல்லிக் கொண்டிருந்ததை க்ஷத்திரபந்து கேட்டான். அவனுக்கும் மோட்சம் செல்ல வேண்டும் என்கிற ஆசை பிறந்தது. நாரதரிடம் அதற்குண்டான வழிகளைக் கேட்டான். நாரதரும் உபதேசித்தார். ஆனால், எவ்வளவோ முயன்றும்,
நாரதர் சொன்ன வழிமுறைகளின்படி அவனால் வாழ முடியவில்லை. எனவே, மீண்டும் நாரதரைச் சந்தித்து, “நான் மோட்சம் செல்வதற்கு வேறு எளிய உபாயம் சொல்லுங்கள்” என்று கேட்டான். நாரதரும் அவனுக்காக இரங்கி, “கோவிந்த நாமத்தைச் சொல்லிக் கொண்டே இரு” என்று உபதேசித்தார். க்ஷத்திரபந்துவும் தான் எந்தச்
செயலைச் செய்தாலும், ‘கோவிந்தா கோவிந்தா’ என்று பக்திபூர்வமாகச் சொல்லி வந்தான். கோவிந்த நாமம் சொன்னால், பாவங்கள் தொலைந்து போய்விடும் அல்லவா! எனவே, க்ஷத்திரபந்து இதுவரை செய்த பாவங்கள் அனைத்தும் அவனை விட்டு விலகின. அடுத்த பிறவியில் ஒரு பாகவதருக்குத் தொண்டுபுரியும் ஜென்மம் எடுத்து,
நல்லபடி வாழ்ந்து, ஒரு தினம் மோட்சம் பெற்றான்.
சர்வம் ஶ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்🙏🏻
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
#ஶ்ரீகிருஷ்ணன்கதைகள் குழந்தை கண்ணன் நாளொரு மேனியும் பொழுதொரு வண்ணமுமாக வளர்ந்தான். அவன் பிறந்து மூன்று மாதங்கள் ஆகி விட்டது. குப்புறக் கவிழ்ந்து கொள்ள ஆரம்பித்தான். யசோதை, அதைக் கொண்டாட ஒரு விழா ஏற்பாடு செய்திருந்தாள். இதற்கிடையே கம்ஸன் அனுப்பிய சகடாசுரன் என்ற மற்றொரு ராக்ஷஸன்,
வண்டியின் உருவெடுத்து, கோகுலத்தில் யசோதையின் வீட்டிற்கு அருகே. குழந்தையைக் கொல்வதற்காகக் காத்திருந்தான். விழாவிற்கு, யசோதையும் நந்தகோபரும், கோகுலத்தில் உள்ள அனைவரையும் அழைத்திருந்தார்கள். யசோதை, குழந்தையை நன்கு குளிப்பாட்டி, அலங்கரித்து விட்டாள். குழந்தைக்குத் தூக்கம் கண்ணைச்
சொருகியது. அதனால், அருகில் இருந்த அந்தப் பெரிய வண்டியின் அடியில் தொட்டில் கட்டி, அதில் குழந்தையைப் படுக்க வைத்து, சமையல் வேலைகளில் ஈடுபட்டிருந்தாள். சிறிது நேரத்தில் கண் விழித்த குழந்தை கண்ணன் ஆழ ஆரம்பித்தான். வேலையின் மிகுதியாலும், கூடியிருந்தவர்களின் பேச்சு சத்தத்தாலும்
#வெள்ளைவிநாயகர்
கல்லால், மரத்தால், சுதையால், உலோகத்தால் அமைக்கப்பட்ட விநாயகரை பார்த்திருப்போம். கடல் நுரையால் ஆன விநாயகரைக் காண வேண்டுமா?கும்பகோணத்திலிருந்து சுமார் 6கிமீ தூரத்திலுள்ள ஸ்ரீசெஞ்சடைநாதர் சிவன் கோவிலில், திருவலஞ்சுழி எனும் வெள்ளை வாரணப் பிள்ளையார் அருள்புரிகிறார்.
இங்கு கபர்தீஸ்வரர் எனும் பெயரில் ஈசன் இருக்க, அவருக்கு முன்புறமாக பெரிய பிராகாரத்தினுள் தனிக்கோயில் கொண்டுள்ளார் ஸ்வேத விநாயகர். இவரின் மூர்த்தி சிறிது ஆனால் கீர்த்தி பெரிது. இந்த விநாயகரை இந்திரன் உருவாக்கியதாகப் புராணம் கூறுகிறது. தேவர்களும் அசுரர்களும் அமிர்தம் வேண்ட பாற்கடலைக
கடைந்தபோது பல தடைகள் ஏற்பட்டன. விநாயகரை வழிபடாமல் செயல்பட்டதால் தான் இவ்வாறு நிகழ்கிறது என்பதை உணர்ந்த இந்திரன், உடனே கடல் நுரையால் ஒரு விநாயகரை உருவாக்கி வழிபட்டு பின் முயற்சியைத் தொடர்ந்தான். அதனால் அமிர்தமும் கிடைத்தது. இந்த விநாயகரை வழிபட அனைவரும் போட்டி போட்டார்கள். இறுதியில
#நற்சிந்தனை
ஒரு அரசன் அந்தணர்களுக்கு ஒரு நாள் உணவளித்துக் கொண்டு இருக்கையில் வானில் ஒரு கழுகு, தனக்கு இரையாக பாம்பு ஒன்றை தன் கால்களில் பற்றிக் கொண்டு அவ்வழியே பறந்து சென்றது. பாம்பின் வாயிலிருந்து சிறு துளி விஷம் அரசன் வைத்திருந்த உணவுப் பாத்திரத்தில் விழுந்து விட்டது. அரசன்
அந்த உணவை ஓர் அந்தணருக்கு அளிக்க, அதை உண்ட மறு கணமே அவர் இறந்து போனார். அரசன் மிகவும் வருத்தம் அடைந்தான். கர்மாகளுக்கான வினைகளை நிர்ணயிக்கும் சித்திரகுப்தனுக்கு இந்த கர்மவினையை யாருக்குக் கொடுப்பது என்று குழப்பம் வந்தது. கழுகிற்கா, பாம்பிற்கா அல்லது அரசனுக்கா? கழுகு அதன் இரையைத்
தூக்கிக் கொண்டு சென்றது அது அதன் தவறு இல்லை. விஷம் இறந்துபோன பாம்பின் வாயிலிருந்து வழிந்தது அது பாம்பின் குற்றம் இல்லை. அரசனுக்கும் உணவில் பாம்பின் விஷம் கலந்தது தெரியாது.
அது அவனும் அறியாமல் நடந்த விஷயம். இதுபற்றி எமதருமனிடமே கேட்கலாம் என்று எமனிடம் சென்று தன் குழப்பத்தைக்
இந்த மாதிரி பக்தனும், பக்தனுக்காக உருகும் பகவானுமே நம் வரம்.
#ஶ்ரீகிருஷ்ணன்கதைகள் ஒரு ராம பக்தர் பெயர் ரகுதாசர், அவருக்கு ரொம்ப பொருத்தமான பெயர். ஒரு நாள் அவர் ஜெகன்நாதர் கோவிலில் தரிசனம் செய்ய அவன் முன் நிற்கும் போது அவர் கண் எதிரே தோன்றியது ராமர். அந்தக் கணம் முதல் ஜெகந்நாதர்
வேறு யாருமில்லை ராமர் தான் என்று எங்கும் சொல்லிக் கொண்டே போனார். ஒரு நாள் நிறைய பூகளை பறித்துக் கொண்டு வந்து பூமாலை தொடுத்தார் ரகுதாஸர். இதை ஜெகநாதனுக்கு அணிவியுங்கள் என்று மாலையை பட்டாச்சார்யாரிடம் கொடுத்த போது அதை அந்த பட்டர் வாங்கி ஒரு ஓரமாக வைத்து விட்டார். மாலையை ரகுதாஸர்
வாழை நாரில் தொடுத்திருந்தார். இந்த பழக்கம் அப்போது ஜகந்நாதர் கோவிலில் இல்லை. ஜெகன்னாதா, எவ்வளவு ஆசை ஆசையாக நான் இந்த மாலையை மணிக்கணக்காக உனக்கு என்று தொடுத்தேன். நீ ஏற்றுக் கொள்ள மறுத்தாயே என்று வருத்தம். கண்களில் தாரையாக நீர். மெதுவாக வெளியே நடந்தார். கோவிலில் வழக்கம் போல
#Babiya Sri Ananthapura temple is located in the middle of a lake in the village of Ananthapura. It is the only lake temple in Kerala and is believed to be the original seat
(Moolasthanam) of Ananthapadmanabha Swami Thiruvananthapuram. Babiya is the famous vegetarian temple
crocodile who lived in the temple pond/lake, which loved eating the rice prasad of the Lord passed away yesterday. Babiya was 75. The six-foot long Babiya was worshipped by the locals as the guardian of Ananthapura Lake Temple. The gentle crocodile was believed to be a vegetarian
No one in the temple knew how Babiya came to the temple pond and who named it. Babiya reached the lake after a British soldier killed the only crocodile that lived in the lake in 1945. (British soldier died on the same day from a snake bite.) Later, Babiya became the favourite of
#நற்சிந்தனை
ஒரு பெரிய மலையின் அடிவாரத்தில், ஓர் அழகிய காட்டில் ஒரு பறவை இன்பமாக சுற்றித் திரிந்து வந்தது. ஒரு நாள் ஆகாயத்தில் சில தேவர்கள் வேகமாக மிதந்து சென்று கொண்டு இருந்தனர். அவர்களைக் கண்ட அந்தப் பறவை ஒரு பெரிய மரத்தின் மேல் உள்ள கிளையில் அமர்ந்து கவனித்தது. அனைத்து
தேவர்களையும் கண்ட பறவை இறுதியில் எமதர்ம ராஜன் கதையையும் பாசக் கயிற்றினையும் சுமந்து கொண்டு நடந்து வரும் காட்சியைப் பார்த்து அதிர்ந்தது. அவரும் பறவையை பார்த்துக் கொண்டே சென்றார். பறவை அச்சம் அடைந்தது. ஒருவர் இறக்கும் தருவாயில் அல்லவா எமதர்மனை காண இயலும். அப்படி எனில் தாம் மரணமடைய
போகிறோமா என்று பறவை நினைத்தது. எமனின் பிடியிலிருந்து தப்பிக்க சிவபெருமானை துதிக்க வேண்டும் என்று முடிவு செய்தது. கண்ணில் கண்ணீர் மல்க அய்யனை துதி பாடியது. பறவையின் இசை கேட்டு இன்பமுற்று சிவபெருமான் தன் நந்தி வாகனத்தில் பறவைக்குக் காட்சி தந்தார். வேண்டும் வரத்தைக் கேள் என்றும்