“Een staakt-het-vuren op de voorwaarden van Rusland zou alleen maar leiden tot een pauze in de gevechten die zou duren totdat Rusland zich zou verzamelen. Dat is niet in ons belang”, vervolgde de diplomaat.
Het gaat dus niet alleen om retorische nuanceringen tussen politieke leiders in Polen en West-Europese NAVO-landen. De verklaringen van premier Morawiecki en president Andrzej Duda zijn een uitdrukking van solide politiek. Omdat
Polen wordt beschouwd als de belangrijkste Europese supporter van Oekraïne. Niet alleen heeft het land de meeste Oekraïense vluchtelingen opgevangen, het loopt voorop met sancties tegen Rusland en was al begonnen met de opbouw van het Oekraïense leger voordat de oorlog uitbrak.
Warschau stuurde onder andere al vroeg moderne houwitsers, drones, honderden gevechtstanks en ander zwaar materieel naar Oekraïne. Het lijkt erop dat Polen soms zelfs door zijn NAVO-partners moest worden tegengehouden om te sterk militair betrokken te raken bij Oekraïne.
Een voorbeeld hiervan was het Poolse initiatief om enkele dagen na het uitbreken van de oorlog 28 MiG-29 straaljagers over te dragen aan Oekraïne. Het gerucht gaat dat er zelfs aanbiedingen zijn geweest om Oekraïense piloten te laten opstijgen vanaf Poolse bases.
Het waren NAVO-secretaris-generaal Jens Stoltenberg en de Amerikaanse regering die Polen moesten afremmen. Poolse politici kwamen snel terug. In principe zijn bijna alle NAVO-leden het erover eens dat Oekraïne militair gesteund moet worden, dat het de oorlog niet mag verliezen.
Een uitzondering is Hongarije, dat tegen Europese sancties tegen Rusland is of westerse wapenleveranties via eigen grondgebied niet toestaat.
Afgezien daarvan kunnen de NAVO- en EU-landen nu echter in twee kampen worden verdeeld: in een studie van de denktank European Council on Foreign Relations (ECFR) classificeren de auteurs Ivan Krastev en Mark Leonard deze twee groepen als de termen “ vrede” en “gerechtigheid”. "
Een groep landen, waaronder ook Duitsland, wil zo snel mogelijk een einde maken aan de vijandelijkheden in Oekraïne – ook al moet het land territoriale concessies doen; het uiteindelijke doel van de anderen is Rusland te 'straffen'.
Volgens Krastev en Leonard is Polen het enige EU-land waar een meerderheid van de bevolking "gerechtigheid" verkiest boven een snelle "vrede". Polen vertegenwoordigt de oostelijke leden van de EU, de Baltische staten, de Tsjechische Republiek en Slowakije. Ze
bevinden zich allemaal al geruime tijd in de invloedssfeer van Moskou en roepen nu op tot meer hardheid jegens Rusland. "Laten we een onderscheid maken tussen het slachtoffer en de beul", zei de Poolse onderminister van Buitenlandse Zaken Marcin Przydacz tegen WELT.
"Het slachtoffer verdient hulp en de aanvaller verdient een passend antwoord", aldus de minister. Vrede moet worden bereikt, maar niet ten koste van het overtreden van de regels, zegt Przydacz. “Wil vrede blijvend zijn, dan moet het worden voorafgegaan door het stoppen
van de agressie en het opgeven van het neo-imperiale en neokoloniale beleid van Rusland. Ons doel moet zijn om duurzame vrede en stabiliteit in Europa te herstellen”, aldus de minister.
Het Poolse perspectief verschilt van dat van de federale overheid, die veel aarzelender is. "Polen en Duitsland verschillen fundamenteel van mening over hoe een Europese veiligheidsarchitectuur er na het einde van de oorlog uit zou moeten zien", legt Justyna Gotkowska, adjunct-
directeur van de Poolse denktank Centre for Eastern Studies (OSW), uit aan WELT. Volgens Gotkowska lijkt er in Berlijn hoop te zijn om op de een of andere manier weer in contact te komen met Moskou en het land erbij te betrekken. “In Warschau wordt aangenomen dat contacten met
Moskou binnen afzienbare tijd onmogelijk zullen zijn en dat veiligheid in Europa alleen tegen en niet met Rusland kan worden gecreëerd. Daarvoor moet Rusland nu worden verzwakt”, zegt de veiligheidsexpert. Poolse experts zoals Gotkowska zijn ervan overtuigd dat het Russische
leger in ieder geval moet worden teruggedrongen tot de linie van 24 februari vorig jaar, zodat het niet snel een bedreiging vormt voor de oostflank van de NAVO. Dit kan volgens de inschatting echter alleen met wapensoorten als gevechtstanks en langeafstandsraketsystemen.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
Nur Bruchteil der Zuwanderer kommt zu Arbeitszwecken. Slechts een fractie van de migranten die in 2021 vanuit derde landen naar Duitsland verhuisden, kwam voor werkdoeleinden. Zoals blijkt uit het Migratierapport 2021 van de federale overheid, zijn dat welt.de/politik/deutsc…
jaar ongeveer 1,3 miljoen buitenlanders naar Duitsland verhuisd, waaronder bijna 500.000 uit landen buiten Europa. Ongeveer 40.000 van hen kregen een verblijfsvergunning voor arbeid in loondienst. Het rapport is beschikbaar voor WELT. Woensdag wordt hij door het kabinet
aangenomen. Dienovereenkomstig waren de grootste groepen arbeidsmigranten Indiërs en leden van de Westelijke Balkanstaten. Ook mensen uit Turkije, de Verenigde Staten en China trokken voor betaald werk naar Duitsland. Volgens het rapport zijn de meeste van deze werknemers uit
Mythe wil echter dat #Slaven in zekere zin door ons hebben geleden en dat hun pijn daarom tijdloze geldigheid zal behouden: als morele norm, zelfs als verplichting voor ons eigen handelen.Het is deze morele druk die de virtuozen van de identiteitspolitiek sinds de 19e eeuw
gebruik van maken; het is het schuldige geweten tegenover het eigen collectief en de angst voor uitsluiting die het zo moeilijk maken om door alle historische simplificaties, stileringen en vervalsingen heen tot de werkelijkheid door te dringen. #slavernijexcuses
De bevrijding van de #slaven, waarop #identiteitsvormende#mythen zijn gebaseerd, een van de meest onthullende, maar ook meest gecompliceerde voorbeelden - een historisch proces van zo'n complexiteit dat het onmogelijk lijkt over te dragen zonder drastische #vereenvoudigingen.