گویا اسم #دیااُکو هم رواجی پیدا کرده (درسته؟). این اسم یه جورایی مثل کامبیز و آتوسا می‌مونه. اینها از صورتِ یونانیِ نامهای ایرانی گرفته شده‌ن. توی منابع یونانی نام یکی از شاهان سلسلۀ ایرانیِ ماد Dēïókēs ثبت شده. صورت اصلی و ایرانیِ این نام دَهیُکَ بوده. دهیُ یعنی «منطقه؛ کشور»./
ولی دَهیُکَ در نام این شاه صورتِ کوتاه‌شدۀ یک نام بلندتر بوده که گویا در این مورد مطمئن نیستیم چی بوده. یعنی مثلاً اگه صورتِ بلندترش دَهیُ‌فَرنا می‌بود (که توی سندها دیده شده)، معنیش می‌شد «فرِّ کشور، شوکت‌المُلک» یا اگه دَهیُ‌چِثرَ می‌بود، معنیش می‌شد «دارندۀ سرزمینِ پرشکوه»./
مثل این می‌مونه که الان برای نمونه به جای الهام می‌گن اِلی، ولی خب به الهه و الناز و المیرا هم می‌گن اِلی. واضحه که تا نشنویم و توی سندی نبینیم که صورتِ اصلی و کامل نامِ اِلی در مورد یه فرد خاص چی بوده، دربارۀ صورت اصلی نامش نمی‌تونیم اطمینانی داشته باشیم./
توی ایران قدیم، چه قبل و چه بعد از اسلام، کاربرد صورتِ کوتاه و #تحبیبیِ نام‌ها خیلی رایج‌تر از الان بوده. آقای دکتر #علی‌اشرف_صادقی در چند مقالۀ خودشون به این پدیده در نامهای بعد از اسلام پرداخته‌ن؛ از جمله در این یکی:
academia.edu/39846398/%D9%B…
academia.edu/39846398/%D9%B…
دربارۀ این شاه #سلسلۀ_ماد، یعنی #دَهیُکه یا دیااُکو/#دیاکو که بنیان‌گذار اولین پادشاهی بزرگ ایرانی هم بوده، می‌تونید در این صفحه مطالب بیشتری پیدا کنید:
iranicaonline.org/articles/deioc…
iranicaonline.org/articles/deioc…
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
