ΠΕΡΙ ΡΟΔΩΝ: ΜΕΡΟΣ Ε΄ #ClassicsTwitter
Οι πρώτες γραπτές αναφορές/παραστάσεις στην Ευρώπη για τα τριαντάφυλλα εντοπίζονται στις τοιχογραφίες της Κνωσσού. Είναι γεγονός ότι στην Κνωσσό χρησιμοποιούσαν έλαια με βότανα και λουλούδια 🔽
📸Blue bird fresco at #Knossos, about 1550 BC.
(όπως τα τριαντάφυλλα) τόσο στην ιατρική όσο και στην αρωματοποιία. Στον Όμηρο αναφέρεται η ῥοδοδάκτυλος Ἠώς, ενώ η Αφροδίτη αλείφει το νεκρό σώμα του Έκτορα με αιθέριο έλαιο από ρόδα (ῥοδόεντι δὲ χρῖεν ἐλαίῳ ἀμβροσίῳ), συνήθεια, η οποία διατηρήθηκε και αργότερα, καθώς🔽
σε ταφικές τελετουργίες το υγρό στοιχείο (νερό, γάλα, μέλι, κρασί, αιθέρια έλαια) ήταν σημαντικό όχι μόνο από άποψη υγιεινής, αλλά και για συμβολικούς λόγους. Καταρχάς, οι νεκροί είναι πάντα διψασμένοι, όπως αναφέρεται στον Όμηρο. Έπειτα, ήταν ένα είδος καθαρμού και βασική 🔽
προϋπόθεση για τη μετά θάνατον ζωή. Επί τη ευκαιρία, να αναφέρουμε ότι ένα από τα πιο γνωστά αιθέρια έλαια της αρχαιότητας ήταν το ῥόδινον μύρον από ροδοπέταλα, για τις θεραπευτικές ιδιότητες του οποίου παραδίδει και ο Διοσκουρίδης. Τα ρόδα συνόδευαν όλες τις εκδηλώσεις των 🔽
αρχαίων, είτε ήταν χαρμόσυνες είτε πένθιμες. Πολλά φυτά και άνθη χρησμοποιούνταν στην κατασκευή στεφανιών, μεταξύ αυτών και τα τριαντάφυλλα (π.χ. στεφάνια ήταν το έπαθλο των νικητών 🔽
📸Mosaic depicting the weaving of rose wreaths.(Villa del Casale, 4th century)
στα Ολύμπια εν Δίω που οργάνωσε ο Φίλιππος Β΄ μετά την κατάκτηση της Ολύνθου). Με στεφάνια κοσμούσαν τα ζώα, τα αγάλματα των θεών, όπως και των ιερέων κατά την τελετή της θυσίας. Η νύφη προσερχόταν στον οίκο του γαμπρού με στεφάνι από ρόδα και μύρτο. Επιπλέον, στη Ρώμη ο 🔽
νικητής επέστρεφε στην πατρίδα ραίνοντάς τον με ροδοπέταλα, ενώ όλο το στράτευμα έφερε ανθοστόλιστες περικεφαλαίες. Τούτο σημαίνει ότι σταδιακά το πλέξιμο στεφάνων είχε γίνει επάγγελμα (σε επιγραφή μάλιστα της Θεσσαλονίκης του 2-3ου αι. μ.Χ. αναγράφεται επίσημα το επάγγελμα του🔽
στεφανηπλόκου).
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
ΠΕΡΙ ΓΥΑΛΙΟΥ (Ε΄)
Κατά τη διάρκεια του 15ου αι. π.Χ., λόγω των εμπορικών δεσμών που αναπτύχθηκαν ανάμεσα στην Ελλάδα και την Εγγύς Ανατολή, το γυαλί έκανε την εμφάνισή του στον ελληνικό κόσμο. Ειδικότερα, η μυκηναϊκή βιομηχανία γυαλιού φημιζόταν για την παραγωγή κοσμημάτων από🔽
γυαλί. Οι Μυκηναίοι, εκτός από χρυσό, προμηθεύονταν από την Αίγυπτο και γυαλί, όπως και χρωματιστές πέτρες από φαγεντιανή, κυρίως σε πράσινο και γαλάζιο χρώμα.🔽
📸ΜΥΚΗΝAΪΚO ΓΥAΛΙΝΟ ΔΙAΔΗΜA Ή ΠΕΡΙΔEΡAΙΟ. Αγ. Δημήτριος Πιερίας. Όλυμπος. 13ος αι. π.Χ. Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσ/νικης
Κατά την περίοδο αυτή, το γυαλί είχε τη δική του σημαντική αξία στον χώρο των κοσμημάτων. Η χρήση του γυαλιού ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη στη μυκηναϊκή Ελλάδα, εξαιρετικά σπάνια, όμως, στη μινωική Ελλάδα.🔽
📸Μυκηναϊκό περιδέραιο με ημιπολύτιμους λίθους και γυαλί. Μουσείο Μπενάκη.
ΠΕΡΙ ΓΥΑΛΙΟΥ (Δ΄)
Cuperem…aliquem vitrearium ostendere, qui spiritu vitrum in habitus plurimos format qui vix diligenti manu effingerentur”. #Seneca, Letters, xc, 31. Στο απόσπασμα αυτό, ο Σενέκας θαυμάζει τον υαλουργό, ο οποίος μόνο με την ανάσα του δίνει σχήμα στο γυαλί🔽
με τρόπο που ούτε το πιο επιδέξιο χέρι δεν μπορεί.
Είναι γεγονός ότι οι Ρωμαίοι αξιοποίησαν στο έπακρο το γυαλί ως πρώτη ύλη για την κατασκευή ειδών πολυτελείας ή καθημερινής χρήσης. Μπουκάλια, βάζα, κύπελλα και τεφροδόχοι, διασώζονται σε τεράστιο αριθμό και ποικιλία.🔽
Στην καθημερινή ζωή των Ρωμαίων, κατά τη διάρκεια του 1ου αι. μ.Χ., το γυαλί συναγωνιζόταν την κεραμική στην εγχώρια αγορά, καθώς χρησιμοποιούνταν για την κατασκευή μπουκαλιών, πιάτων, λυχναριών, κυπέλλων, τεφροδόχων και δοχείων αποθήκευσης διαφόρων αντικειμένων και τροφίμων,🔽
ΠΕΡΙ ΓΥΑΛΙΟΥ (Α΄)
Οι άνθρωποι, ήδη από το τέλος της Παλαιολιθικής περιόδου, χρησιμοποιούσαν φυσικά υαλώδη υλικά, για την κατασκευή αιχμηρών και ανθεκτικών λεπίδων, όπως για παράδειγμα τον οψιανό, 🔽
📸Λεπίδες οψιανού από τον νεολιθικό οικισμό του Σέσκλου στη Θεσσαλία.
ένα ηφαιστειογενές πέτρωμα με χαρακτηριστικά γυαλιού, η διακίνηση του οποίου δημιούργησε και τους πρώτους εμπορικούς δρόμους στη Μεσόγειο.
Το γυαλί πρέπει να κατασκευάστηκε για πρώτη φορά την 3η χιλιετία π.Χ. στη Μεσοποταμία. Τα πρώτα αντικείμενα ήταν οπωσδήποτε πολύ μικρά 🔽
και εξυπηρετούσαν τελετουργικές και διακοσμητικές ανάγκες. Οι άνθρωποι επίσης, έφτιαχναν χάντρες από γυαλί σε διάφορα χρώματα, 🔽
📸Μενταγιόν σε μορφή αστεριού. Nuzi (1450-1350 π.Χ.). Corning Museum of Glass, NY. Λιωμένο γυαλί, συμπιεσμένο στο καλούπι και στη συνέχεια διάτρητο.
#Classics Box=κουτί (αγγλ.)<λατ. boxum<αρχ. ελλ. πῦξος >buxis =κουτι . Με λίγα λόγια, η αγγλική λέξη box προέρχεται ετυμολογικά από την αρχαία ελληνική λέξη πῦξος από την οποία παράγεται η λέξη πυξίς.📸The wedding of Thetis and Peleus. Attic pyxis,5th century BCE. Mouseion Hill
Πυξίς: Επρόκειτο για ένα μικρό βάζο χωρίς λαβές αλλά με πώμα, το οποίο χρησίμευε στη φύλαξη δηλητηρίων, κοσμημάτων και κυρίως, καλλυντικών.
📸 Attic pyxis from Athens, showing a wedding procession, 5th century BCE. British Museum.
Πήρε το όνομά της από τη λέξη πῦξος, διότι οι πρώτες πυξίδες που κατασκευάστηκαν ήταν από το σκληρό και συμπαγές ξύλο του θάμνου ή του μικρού δέντρου «πῦξος» (Buxus sempervirens). Αργότερα, βέβαια, χρησιμοποιούσαν και άλλα υλικά όπως είναι ο χρυσός, το ασήμι, το ελεφαντόδοντο🔽
#ClassicsTwitter#Classics#mythology Στα νομίσματα της πόλης της Φαιστού κυριαρχούσαν οι μορφές του Ηρακλή και του ταύρου (της Κρήτης) και τούτο οφείλεται σε δύο λόγους: πρώτον, η πόλη της Φαιστού λέγεται πως πήρε το όνομά της από τον Φαίστο, βασιλιά της Σικυώνας και υιό του🔽
Ηρακλή, ο οποίος μετέβη στην Κρήτη, έπειτα από χρησμό (Παυσανίας 2.6.7.). Δεύτερον, σύμφωνα με την παράδοση, ο ταύρος της Κρήτης ήταν ο έβδομος άθλος του Ηρακλή. Συγκεκριμένα, ο ταύρος είχε σταλεί από τον Ποσειδώνα στον Μίνωα, έπειτα από τις προσευχές του τελευταίου, καθώς🔽
ο Μίνωας, λόγω της επιθυμίας του ν΄ανέβει στον θρόνο της Κρήτης, προσπάθησε να αποδείξει στους συμπολίτες του ότι έχει την εύνοια των θεών, ζητώντας από τον Ποσειδώνα έναν ταύρο, τον οποίο, μάλιστα, δεσμεύτηκε να θυσιάσει προς τιμήν του θεού. Όταν, όμως, βγήκε από τη θάλασσα ο🔽
«Amantes, ut apes, vitam melitam exigunt. Velle» #τουι_του_δρομου
«Οι εραστές, όπως και οι μέλισσες έχουν γλυκιά ζωή. Θα ήθελα!/Μακάρι!»
«Lovers, like bees, lead a honeyed life. I wish!»
(Το velle φαίνεται ότι γράφτηκε από ένα δεύτερο πρόσωπο, το οποίο εύχεται να του συμβεί).