,
29 tweets,
3 min read
Read on Twitter
Bir haftadır yoğun ameliyatlar sonrası cuma akşamı vakit bulmuş ve hazır Recep İvedik konusu açılmışken fikrimi söylemek isterim:
Medyada okuduğum tüm yazılar,çevremdeki hemen herkes,bu filmin cahillik,görgüsüzlük,kültürsüzlük abidesi olduğunu,izlemediklerini söylüyordu
Hatta toplumda görgüsüzlüğü,cahilliği teşvik edeceğinden dolayı zararlı olduğunu,bunun bir kültür yozlaşmasına yol açacağını belirtiyorlardı
Olayın aydınlanmış,ortada olan bir yönüne bakılıyordu sadece.Şimdi ışık kaynağımızla olayın başka bir yönünü,başka bir gerçeği aydınlatalım:
Bu filmi tam 7.5 milyon kişi izledi.Yani,7.5 milyon tane insan vaktini ayırarak evinden çıktı,belediye otobüsü veya dolmuşla sinemaya gitti,
cebinden kişi başı 20 TL ödeyip(ki az para değil),kuyruk bekleyerek bilet aldı,filmi seyretti,aynı ulaşım araçlarıyla evine döndü.
Ve bu olay 1 kez değil,değişik zamanlarda 5 kez yaşandı.Bence bu küçümsenecek,"adam sende,cahiller işte" diye yüz çevrilecek bir olay değil.
Örgütün müthiş seferberliğiyle,yemek,şapka promosyonlarıyla ve bedava otobüslerle,sevdiği partinin mitingine bile 1-1.5 milyon insan ancak
toplanabilirken,7.5 milyon insanın zahmet ve masraf çekerek bu filme gitmesi,çok iyi analiz edilmesi gereken sosyolojik bir olaydır bence.
Çok istediği halde gidemeyen bir o kadar insan olduğundan da eminim.Şimdi bu kadar büyük bir toplum kesimini cahillik diye küçümsemek olmaz.
Politika,ekonomi,sosyoloji,psikoloji uzmanlarının,ilaveten toplumla ilgili söz söylemek isteyen herkesin bu filmleri izlemeden,irdelemeden,
İyice analiz etmeden yokmuş gibi yapması,görmezden gelmesi toplumu tanıyamamak olur.Örn:Değerli @emrkongar hocamız demokrasi ile ilgili bir
@emrkongar yazı yazmadan önce bu analizi mutlaka yapmalı.Muhalif politika üretmeye çalışan herkes için,üniversiteler için çok önemli kaynak.
Bu 7.5 milyon tane insanı sıcak evlerinden kaldırıp yollara düşürerek,zahmet ve masrafla,bu filmi izlemeye çeken o büyülü güç ne olabilir?
Ülkemizde özellikle 1980 sonrası dönemde gelir dağılımındaki adaletsizlik giderek arttı.Enflasyonlu yıllar,banker faciaları,ekonomik krizler
Ve uygulanan başka ekonomik politikalar sonucu,alt-orta gelir grubundan üst gelir grubuna ciddi kaynak transferi yaşandı.
Yani büyük bir halk kesimi giderek fakirleşirken küçük bir azınlık ise hızla zenginleşiyordu.Ayrıca,ucuz işçilik amacıyla köyden kente göç
teşvik edildi,tarım ihmal edilerek güya sanayileşme amaçlanmıştı.Sonuçta şehirlerde işsizlik ve asgari ücret arasında gidip gelen,çok ilkel
şartlarda gecekondularda yaşayan milyonlarca insan ortaya çıktı.Bu arada bu zengin kesim,tamamen ülke gerçeklerinden kopuk,kendi dünyasında
kendi oluşturdukları modalarla,trendlerle,görgü kurallarıyla yaşıyor,bir yandan da fakir kesime yukarıdan,kibirle bakıyorlardı.
Ayrıca her fırsatta cahillikle,görgüsüzlükle suçlanıyorlardı.Bir yandan yaşam savaşı verirken bir yandan da böyle ezik muamelesi görmek,
bu büyük halk kitlesinin gönlünde zengin kesime karşı gizli bir hınç,gizli bir kin biriktirdi.Yıllar içinde oluşan kaçınılmaz bir sonuçtu.
İşte böyle bir ortamda fakir kesimden bir film kahramanı çıkıyor,bu,kibirli,kendini beğenmiş zenginlerin arasına cahilce bodoslama dalıyor,
sushi yiyenleri tokatlayıp dağıtıyor,5 yıldızlı otelde plates yapanların arasında ossuruyor,kibirli doktora hediye getirdiği baklavayı
suratına atıyor vb.Yani o zengin kesimin kendilerine özgü görgü kurallarını,trendlerini dağıtıp kibirlerini,havalarını indiriyordu.
Bu büyük halk kesiminin içindeki hınç ve kinle kendi yapmak isteyip de yapamadığı herşeyi Recep İvedik mükemmel bir şekilde yapıyordu.
Kitlesel psikoloji açısından ne büyük rahatlama,ne büyük tatmin bu,anlatılamaz.Şahan Gökbakar,bu çelişkiyi belki de el yordamıyla bularak
bu anlamda nefis filmler yapmış.Şimdi,ekonomi,demokrasi,sosyoloji vb.konuşup yazacak aydınların bu kitlesel psikolojiyi iyi analiz etmeleri,
cahillik,görgüsüzlük diyerek yüz çevirmek yerine olaya bilimsel yaklaşmaları gerekmez mi?
