,
5 tweets,
1 min read
Read on Twitter
bağlam dışı eleştirin en dangalakçası “anonim hesap” argümanı. bu ekseriyetle kontrolü kaybettikten hemen sonra geliyor. en temelde de ad hominem.
en acısı; aynı dingiller roosevelt alıntılarıyla great minds discuss ideas’tan girip small minds discuss people’dan çıkıyor
en acısı; aynı dingiller roosevelt alıntılarıyla great minds discuss ideas’tan girip small minds discuss people’dan çıkıyor
ruğzvelt’in aforizması saçma sapan bi aforizma bu arada. lakin çelişki epeyi garip. “göğsünü gere gere” konuşacaksın argümanı çok fazlaca çankırı yöresinden kokuyor. bağlam eleştirisi yapmayı ve onun üzerinden tartışmayı acil öğrenmesi lazım herkesin. güzel bi bias-killer çünkü
aynı kültür içinde bağlam kaçırarak eleştiri çok dikkat çekmiyor+normal olan o hali zaten.. bağlam (context) bu sebeple kültür değişken. yüksek bağlamlı kültür bu anlamda muğlaklığı -alışılmış bağlam kaçırma adetini- temsil ediyor. şuna bir bakın derim.
amerikalılar için konu ortada. lakin avrupalı ile konuşurken/tartışırken bağlam dışına taştığınız zaman iki ayrı evrenden yaratıklara dönüşebilirsiniz. bilişsel safsatalara/eğilimlere biraz da bu yüzden daha bağışıklıklı avrupalı. düşük bağlamlı kültür olmak bunun otomatik sonucu
başa dönersek, TC kimlik numarasını dahi bildiğin murtaza şenbaşgan’ın saçmalaması ile, gecelerin yargıcı kod adıyla saçmalayan birisi arasında fark olamaz. saçmalığı kalitatif değerde eleştirebilirsin. bağlam eleştirisi low-context kültürlerde doğuştan (abartıyorum) böyle.
