1- Üç yıldan fazla zaman sonra ilk defa hak ettiğim yeşil pasaportumu hiç kullanamadan tekrar umumi pasaporta geri döndüm. Çünkü 679 sayili KHK ile üniversiteden ihrac edildiğimden beri pasaportum üzerinde tahdit vardı. Bunu kamuoyunda pek çok insan bilmez ve anlayamaz da... 
2- Zira pasaportun tahdidi ile ya da yurtdışına çıkış ile ilgili herhangi bir mahkeme kararı yoktu. KHK ile ihraç edildigimiz zaman yurtdışına çıkmamızı fiilen engelleyen pasaport tahdidi belki de şu anda bizi yöneten hükümetin icadıydı. Bu yüzden bunu Batılı bilim kurumlarına...
3- anlatmamız da kolay olmadı. Hükümet biz KHK'lilara şunu söyledi geçmişin kafatasçılarıdan farklı olarak: ya benimsin ya da kara toprağın. Geçmişin kafatascilari ya sev ya terket diyorlardı. Oysa ben hem vatanımı seviyordum hem de onun daha yaşanır bir yer olması için ..
4- mücadele ediyordum. Bu süreçte akademik olarak neler kaybettigimi anlatayım... Lütfen bunları bir ağlama olarak okumayın... Otoriter bir ülkenin boyun eğmeyen yurttaşlarina ödettiği bedellerin farkında olduğumun bir göstergesi olarak okuyun.
5- İlk imza attığım günlerde uzun zamandır çalışmayı düşündüğüm bir konuyu California Berkeley Üniversitesi Sosyoloji Bölümü'nde çalışmak üzere oradan bir hocaya önerdim ve kabul aldım. Niyetim çalışmanın çerçevesini orada tamamlayıp sahasını TR'ye gelip tamamlamaktı.
6- Aldığım kabul ile 2016 ilk dönemi için TÜBİTAK'a doktora sonrası araştırma bursuna başvurdum. Tam bu başvuru sırasında Ankara Üniversitesi hakkımda disiplin soruşturması açtı... Zaten ülkenin en yetkili ağızları tarafından çoktan karanlık ilan edilmiştik...
7- Tabi ki TÜBİTAK bu keşmekeş içinde bana burs vermedi. Es kaza burs verdiği bazı imzacilarin bursunu ise iptal etti. Ben kararlıydım. Aynı proposal ile Fullbright post-doktora ursuna başvurmaya karar verdim. Başvurumu yaptığım tarihlerden önce 15 Temmuz Darbe girişimi olmuştu
8- Darbe girişiminin ardından, hakkımızda açılan disiplin soruşturması da henüz sonuçlandırılmadığı için başımıza nelerin geleceğini kestiremiyorduk. @profdrErkanibis tam bu süreçte "imzalarınızı geri çekerseniz sizi bir ihtimal kurtarabilirim" diye haber gönderdi.
9- Yani insan olmanın en doğal hakkı olan ve iki yüz elli yıldan fazla zaman önce ilan edilmiş ve hukuken de tanımlanmış ifade özgürlüğü hakkımızdan vazgecmemiz karşılığında işlerimizden atılmayacaktık. Ve bu şantajı bir üniversite yöneticisi meslektaşlarına yapıyordu.
10- Tabi ki ezici bir çoğunluk bunu kabul etmedi. Sonuç olarak Eylül 2016 itibariyle ilk ihraclar başladı. Gelelim benim Fullbright başvurusuna. Başvuru koşullarında çalışılan üniversitenin bursun çıkmasi halinde izin vermesi de yer alıyordu ve benim böyle bir izin belgesine..
11- ihtiyacım vardı. Belge için üniversiteye dilekçe verdim. Dilekçeye uzun süre olumlu ya da olumsuz yanıt verilmedi. Başvuru için son tarih yaklaştığı için personel birimini aradım, muğlak yanıtlar verildi. En sonunda yüzümü kızartıp rektör yardımcılarından birisinin tanıdığı,
12- Benim de o dönemde sevip saygı duyduğum bir hocanın aracılığıyla bir rektör yardımcısından randevu aldım. Bu kişinin DTCF'nin eski dekanlarından olduğunu söylersem herkes kim olduğunu anlar. Randvuya gittim. Hoca huzuruna kabul etti. Yaklaşık bir on beş dakika hocanın ve...
13- üniversite yönetiminin ne kadar zor durumda olduğuna dair ağlaşmasını dinledim. Sonunda hoca niyetini açık etti ve benim verdiğim izin dilekçesinin üst yazı ile birlikte evrakını önüme uzattı. Belgelerin en üstünde sarı post it kağıdı üstünde "barış imzacısı" notu yazıyordu.
14- çoktan fişlendiğimi ve bu iznin hiçbir şekilde verilmeyeceğini anlamıştım. Ama içime sindiremiyordum. Hoca elbette iyi polis rolünü oynamakta ısrarcıydı ve sanki benim bu bursa basvurmamı ve mağdur olmamami canı gonulden ister gibi görünerek imzamı geri çekmeyi düşünüp...
15- düsünmediğimi sordu. Ben bunun basit bir ifade özgürlüğü hakkı olduğunu, bu haktan vazgeçmemin mümkün olmadığını söyledim usulünce. Ardından bana bu izni vermemelerinin görevi kötüye kullanmak ve mobbing olarak değerlendirileceğini, hukuken de yanlış olduğunu dile getirdim.
16- Elbette benim bu söylediklerimden hiç de korkar görünmedi. Meğer çoktan hakkımızda karar verilmiş de bana rol yapıyormuş rektör yardımcısı. Beni rektör hocayla durumu konuşacağını söyleyerek uğurladı. Bir saat sonra iznin kesinlikle verilmeyeceği haberi bana randevuyu alan...
17- hoca aracılığıyla ulaştı. Geriye tek çare kalıyordu. Fullbright başvurusunu yaparken durumumu anlatan bir dilekçe ve eksik belge ile başvurmak. Öyle yaptım. Elbette buradan da burs alamadım. Zaten bu olaydan yaklaşık iki buçuk ay sonra ihraç edildim.
18- İhraç edildikten sonra aynı proposal ile risk altındaki akademisyenler için verilen muhtelif burslara başvuru yaptım. Bir basvurumdan bir buçuk sene önce iki defa "gelir misin?" çağrısı geldi. İki çağrıya da pasaportum tahditli olduğu için karşılık verip gidemedim.
19- Bir diğeri yaklaşık bir yıl boyunca bursu bekletti. En son 2019 Ekim ayındaki reform yasası ile tahditler kaldırılacak denildi. Yasa çıkar çıkmaz dilekçe verdim. Sonuçlanması üç ayı buldu. Bu arada bekletilen bursumun süresi doldu ve iptal edildi.
20- sonunda pasaportuma kavuştum ama şimdi kullanıp kullanamayacağım belli olmayan bir burs var ve hala hayatımız belirsiz. Yurtdışına cikamadigim bu süre içinde en çok katılmak istediğim Şanghay'daki Kültürel Çalışmalar Kongresi başta olmak üzere pek çok uluslararası etkinliğe
21- katılamadım. Göreve iade sürecini geçtim, nerede ve nasıl yaşayacağımız hala netleşmiş olmadığı için eşimle beraber ne yapacağımızı bilmiyoruz. Yurtdışına gitsek bile arada geçen zamanin nasıl telafi edileceğini, buna yol açanlardan bir kişi bana açıklayabilir mi?
22- Belki üç vakte kadar göreve de iade edilecegim. Ama şunu sormak da hakkımız değil mi? Biz bu kadar zaman boyunca neden bunları yaşadık? Bana kimse Nürnberg Mahkemesindeki SS subaylarının savumalarındaki gibi "ben talimatları yerine getirdim!" Demesin.. hukuksuz talimatlara...
23- uymamak bir tercih değil zorunluluktur. Başımıza bu belaları açanlar kadar bunları maşa olarak uygulayanlar da suçlu ve bu suçların bedellerini ödetmek için elimizden ne gelirse yapacağımıza da söz olsun...
