🌺இன்றைய வாழ்வியல் துளி...🌺
நம் முன்னோர் சொன்ன கதை....
ஒரு மரத்தில் இரு அணில்கள் சந்தோஷமாக விளையாடி வசித்து வந்தன. அவற்றில் ஒரு அணில் மிகவும் பக்தியானது. இன்னொன்று கடவுளையே நம்பாது. ஆனாலும் இரண்டும் ஒற்றுமையாய் இருந்தன.
பக்தியுள்ள அணில் தனக்கு எது கிடைத்தாலும் அதற்காக இறைவனை
நம் முன்னோர் சொன்ன கதை....
ஒரு மரத்தில் இரு அணில்கள் சந்தோஷமாக விளையாடி வசித்து வந்தன. அவற்றில் ஒரு அணில் மிகவும் பக்தியானது. இன்னொன்று கடவுளையே நம்பாது. ஆனாலும் இரண்டும் ஒற்றுமையாய் இருந்தன.
பக்தியுள்ள அணில் தனக்கு எது கிடைத்தாலும் அதற்காக இறைவனை
முதலில் வணங்கி நன்றி சொல்லும். மேலும் தன் நண்பனுக்கும் பிரித்துக் கொடுக்கும். ஆனால் நாத்திக அணில், தனக்குக் கிடைத்ததையும் உண்டு, நண்பன் தருவதையும் சாப்பிட்டு,
”வணங்கினாயே... அந்த ஆண்டவன் உன் பங்கையும் பாதி எனக்கு கொடுத்து விட்டான். இன்னுமா அவனை நம்புகிறாய்?”
எனச் சிரித்தது.
”வணங்கினாயே... அந்த ஆண்டவன் உன் பங்கையும் பாதி எனக்கு கொடுத்து விட்டான். இன்னுமா அவனை நம்புகிறாய்?”
எனச் சிரித்தது.
”யாருக்கு தினம் எவ்வளவு உணவு என்பதை அவன் நிர்ணயிக்கிறான். எனவே கிடைத்ததற்கு மகிழ்வேன். மேலும் நீ அதிகம் உண்டால் எனக்கு சந்தோஷம் தான்” என்றது.
இப்படி அடிக்கடி பக்தியான அணில் அவமானப் பட்டாலும், இரண்டும் நட்போடே இருந்தன.
ஒரு நாள் இரண்டும் மரத்தில் ஓடி விளையாடிக் கொண்டிருக்கையில்,
இப்படி அடிக்கடி பக்தியான அணில் அவமானப் பட்டாலும், இரண்டும் நட்போடே இருந்தன.
ஒரு நாள் இரண்டும் மரத்தில் ஓடி விளையாடிக் கொண்டிருக்கையில்,
பக்தியான அணில் கீழே விழுந்து விட்டது. உடனே நண்பன் அணில்,
”என்ன? இன்றைக்கும் உன் ஆள்டவன் உன்னை கைவிட்டானா? கீழே விழுந்து கிடக்காய்...” எனக் கேலி செய்தது.
“பரவாயில்லை. புல்வெளியில் தானே விழுந்தேன்? அடிபடவில்லையே? அது வரை இறைவன் தானே காப்பாற்றினான்?”
“இன்னும் கவனமாக இருக்கவே
”என்ன? இன்றைக்கும் உன் ஆள்டவன் உன்னை கைவிட்டானா? கீழே விழுந்து கிடக்காய்...” எனக் கேலி செய்தது.
“பரவாயில்லை. புல்வெளியில் தானே விழுந்தேன்? அடிபடவில்லையே? அது வரை இறைவன் தானே காப்பாற்றினான்?”
“இன்னும் கவனமாக இருக்கவே
அறிவுறுத்தியதாக ஏற்றுக் கொள்கிறேன்” என்றது.
இதைக் கேட்ட நண்பன் அணில்,
“கீழே விழுந்தாலும் மீசையில் மண் ஒட்டவில்லை என்பாய்... இல்லையா?” எனக் கெக்கலித்தது.
நிமிர்ந்து பார்த்த பக்தி அணில் பயந்து போய்,
“நண்பா ஓடிவிடு...”
எனக் கூவியது. ஆனால், சிரிப்பில் மூழ்கிவிட்ட அணிலுக்கு இது
இதைக் கேட்ட நண்பன் அணில்,
“கீழே விழுந்தாலும் மீசையில் மண் ஒட்டவில்லை என்பாய்... இல்லையா?” எனக் கெக்கலித்தது.
நிமிர்ந்து பார்த்த பக்தி அணில் பயந்து போய்,
“நண்பா ஓடிவிடு...”
எனக் கூவியது. ஆனால், சிரிப்பில் மூழ்கிவிட்ட அணிலுக்கு இது
காதிலே விழவில்லை. அது சிரிப்பிலேயே சிந்தனையைக் கொண்டிருந்தது... பாவம், அது கவனித்திருந்தால் உயிர் பிழைத்திருக்கும்.... ஆம், பின்னால் இருந்து வந்த பாம்பு ஒன்று சிரித்துக் கொண்டிருந்த அணிலை, கண் இமைப்பதற்குள் ‘லபக்’ என்று விழுங்கி விட்டது.
இப்போது இக்கதையை இன்றைய நடைமுறைக்கு
இப்போது இக்கதையை இன்றைய நடைமுறைக்கு
வைத்துப் பாருங்கள்... நல்ல எண்ணம் கொண்டவன் துண்பப் பட்டாலும் வீணாவதில்லை.
துர்புத்தி கொண்டவன் குதூகலமாய் வாழ்ந்தாலும், நல்லவனைப் பார்த்துச் சிரித்தாலும், அவன் அழிவு நல்ல விதமாய் இருப்பது இல்லை.
துர்புத்தி கொண்டவன் குதூகலமாய் வாழ்ந்தாலும், நல்லவனைப் பார்த்துச் சிரித்தாலும், அவன் அழிவு நல்ல விதமாய் இருப்பது இல்லை.
இதை நீங்கள் யாரோடு ஒப்பிட்டுப் பார்ப்பீர்கள்??
🍁வாஸவி நாராயணன்🍁
🍁வாஸவி நாராயணன்🍁
