మన తెలుగుభాష మహోన్నత శిఖరం - కవిసామ్రాట్ - శ్రీ విశ్వనాథ సత్యనారాయణ గారి 125 వ జయంతి నేడు.
🕉🙏🕉🙏🕉🙏🕉🙏🕉🙏
#తెలుగుభాష
#తెలుగువెలుగు
🕉🙏🕉🙏🕉🙏🕉🙏🕉🙏
#తెలుగుభాష
#తెలుగువెలుగు
నేను చదవవలసిన వాడినే కానీ చూడవలసిన వాడిని కాదురా “…
కవి సామ్రాట్టు విశ్వనాథ వారి మాట కరుకు, మనసు వెన్న అని అనడానికి ఒక చిన్ని ఉదాహరణ చాలు..ఓ రోజు ఓ కుర్రాడు విశ్వనాథ గారి ప్రతిభ విని ముగ్దుడై ఓ రోజు ఆయన్ని చూడడానికి బందరు నుండి విజయవాడ వచ్చాడు. వారిని, వీరిని అడిగి తెలుసుకుని
కవి సామ్రాట్టు విశ్వనాథ వారి మాట కరుకు, మనసు వెన్న అని అనడానికి ఒక చిన్ని ఉదాహరణ చాలు..ఓ రోజు ఓ కుర్రాడు విశ్వనాథ గారి ప్రతిభ విని ముగ్దుడై ఓ రోజు ఆయన్ని చూడడానికి బందరు నుండి విజయవాడ వచ్చాడు. వారిని, వీరిని అడిగి తెలుసుకుని
మొత్తానికి విశ్వనాథ వారిల్లు పట్టుకున్నాడు. అది అసలే ఎండాకాలం, అసలే బెజవాడ. ఓ ప్రక్క ఎండ మండిపోతోంది. మరో ప్రక్క చెమటలు. అలాగే ఆ ఇంటి తలుపు తట్టాడు. ఓ పెద్ద ముత్తైదువ వచ్చి తలుపు తీసింది.ఆ అబ్బాయి ”విశ్వనాథ సత్యనారాయణ గారున్నారా ? ” అని అడిగాడు. ఉన్నారు కూర్చోమని చెప్పి ఆవిడ
లోపలికి వెళ్లి పోయింది. ఓ చిన్న అమ్మాయి వచ్చి మంచి తీర్థం ఇచ్చి కూర్చోండి అని చెప్పి వెళ్ళిపోయింది.ఎంతసేపైనా లోపల్నుంచి ఎవరూ రాకపోయేసరికి అతనే గుమ్మం దగ్గరికి వెళ్లి లోపలికి తొంగి చూసాడు. వంటిల్లు కనబడింది. ఎండాకాలం ఆవకాయ సీజను కదా. దానికోసం లోపల పచ్చి మామిడికాయల రాసి పోసి వుంది.
దాని ముందు కత్తిపీట పెట్టుకుని కూర్చుని ఒక పెద్దాయన కాయలు ముక్కలుగా తరుగుతున్నాడు.అసలే పెద్ద పేరు మోసిన కవి..ఇతను వాళ్ల ఇంటిలో వంటాయన కాబోలు అనుకున్నాడా అబ్బాయి. ఆ శ్రమకు, వేడికి బయిటకు వస్తున్న చెమటలు తువ్వాలుతో తుడుచుకుంటూ తరిగేస్తున్నారాయన..
ఈ అబ్బాయి ఇదిగో పెద్దయ్య గారూ అని ఆయన్ని పిలిచి విశ్వనాథ వారిని గురించి అడిగాడు. తరగడం ఆపి ఓసారి ఇతన్ని పరీక్షగా చూసి లోపలికి రమ్మని పిలిచారు. ఆ అబ్బాయి లోపలి వెళ్ళాడు.అక్కడ ఉన్న ఎత్తు పీట మీద కూర్చోమని సైగ చేశారు ఆయన . ” నీ పేరేమిటి ? ” అని అడిగారాయన. చెప్పాడా అబ్బాయి.
ఏం చదువుతున్నావంటే చెప్పాడు. ఊరు, పేరు, ఏం చేస్తుంటావు…. మరి కాసేపు ప్రశ్నలు బందరు గూర్చి ఇలా ఒక్కొక్కటే అడుగుతుంటే అతనికి విసుగొచ్చింది. ” ఇంతకీ విశ్వనాథ సత్యనారాయణ గారు ఎక్కడా ? ” అనడిగాడు.
”ఆయనతో నీకేం పని ” అని ఎదురు ప్రశ్న వేసారు ఆ పెద్దాయన. ” పనేం లేదు. ఊరికే చూసి పోదామని అంతే,అదంతా మీకెందుకు.” అన్నాడా అబ్బాయి తాపీగా. ఆ పెద్దాయనకు కోపం ముంచుకొచ్చింది.. ” వచ్చిన ప్రతీవాడికీ నేనేం ధర్మ దర్శనం ఇస్తానని చెప్పలేదు.నన్నేం చూస్తావు నా పిండాకూడు.ఎలాగూ ఇంత దూరం వచ్చావు
నాలుక్కాయలు తరిగేసి పో నాక్కాస్త సాయం చేసినట్లేనా వుంటుంది ” అని గయ్యిమన్నారు. దాంతో ఆ అబ్బాయికి ఆయనే విశ్వనాథ వారని అర్థమయింది. వెంటనే ఆయన్ని క్షమించమన్నాడు ఆ అబ్బాయి. . అంతే ఆ మహానుభావుడి మనసు వెన్నలా కరిగిపోయింది
ఆ అబ్బాయిని లేవదీసి…” ఒరేయ్ లేరా అబ్బాయీ .. నువ్వేదో కష్టపడి నన్ను చూడాలని ఆతృతతో వచ్చావు గానీ నేను చదవవలసిన వాడినే కానీ చూడవలసిన వాడిని కాదురా “…… అని ఆ పూట మంచి భోజనం పెట్టి,
తిరుగు ప్రయాణానికి టికెట్లకు డబ్బుందో లేదో అడిగి కనుక్కుని ..సాహితీ తాంబూలంగా కొన్ని పుస్తకాలు ఇచ్చి పంపారట.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
