۴/١ اخلاقیات و هنجارها برای آدمی به چارچوب/context و شرایط بستگی دارد، و یکی از نمودهای آن سنجش رفتار خود و دیگران است. بسیاری از اعمال غیراخلاقی توسط آدمهای معمولی صورت می‌گیرد، با این توجیه که درست است که فلان کار اشتباه است اما دلیلی برای توجیه وجود دارد.
۴/٢ ما در تحلیل خطاهای اخلاقی خود و دیگران از بخش‌های متفاوتی از مغز استفاده می‌کنیم و در نتیجه قضاوت‌های متفاوتی داریم و خود را راحت‌تر تبرئه می‌کنیم. اولین دلیل اینکه این نگرش باعث آسایش روان ما است. دوم اینکه در قضاوت خود و دیگران با احساسات متفاوتی درگیر هستیم.
۴/٣ سنجش خطای دیگران موجب عصبانیت و سنجش خطای خود ما باعث شرمندگی و احساس گناه است. نکته اساسی دیگر این که قضاوت خودمان را با آگاهی از نیت درونی انجام می‌دهیم در نتیجه ابزارهای بهتری برای تبرئه و تخفیف خطا داریم، در حالیکه قضاوت دیگران تنها با سنجش ظاهر عمل صورت می‌گیرد.
۴/۴این تفاوت قضاوت لزوما به معنای دورویی نیست، چرا که از نیات درونی دیگران آگاهی نداریم. راحت تبرئه کردن خود جنبه دیگری نیز دارد. در حالت کلی تقلب و فریبکاری با عواقب و جزای آن محدود نمی‌شود، بلکه توانایی ما در منطقی و موجه جلوه دادن آن برای خودمان تعیین کننده است
از کتاب Behave
از کتاب Behave
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
