#رشته_توییت
۱. میدانستید تا ۷ سال بعد از انقلاب ۵۷، مسئولان نظارتی و سانسورچیان اجازه نمایش عمومی به هیچ کدام از ساختههای بعد از انقلاب کارگردانان مهم پیش از انقلاب ندادند؟
در توئیت بعد، تاریخ نمایش عمومی اولین فیلمهای بعد از انقلاب کارگردانهای مهم سینمای ایران را ببینید.
۳. فرخ غفاری،
ابراهیم گلستان،
پرویز صیاد،
سهراب شهید ثالث،
هژیر داریوش،
خسرو هریتاش،
کامران شیردل،
نصرت کریمی،
آربی آوانسیان
هیچ فیلمی از آنها پس از انقلاب تاکنون به نمایش عمومی درنیامده است. یا فیلمی نساختهاند یا خارج از ایران ساختند.
نام فریدون گله و زکریا هاشمی در این فهرست از قلم افتاده است.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
بی اغراق هر بار، هر بار این سکانس آخر «مسافران» #بهرام_بیضایی را میبینم، منقلب میشوم. از این نمایش بینظیر شکوه پیروزی زندگی بر مرگ.
و یادی از زنده نام بابک بیات برای ساخت این موسیقی درخشان.
ادامه این سکانس و تقدیم نهایی آینه از مهتاب به ماهرخ و جملات پایانی خانم بزرگ، ارزش توئیت دیگری دارد.
این بار یادی کنیم از خانم @mahbobeh_bayat که در همین توئیتر حضور فعالی دارد و عصبانی از سالها بی مهری و بیعدالتی، خشمگینتر از همیشه علیه حکومت جمهوری اسلامی فعالیت میکند.
و حالا که صحبت از فیلم «مسافران» شد بگذارید سهمی از خانواده غفوریآذر در این فیلم را هم یادآور شوم.
یکی عمویم، ابراهیم غفوری (آذر) که دستیار مهرداد فخیمی در فیلمبرداری این فیلم بود و نامش در کنار مهرداد فخیمی به عنوان فیلمبردار آمد.
خودم را آزار دادم و این شماره پادکست @abadiatoyekrooz مربوط به گفت و گو با بهروز افخمی را شنیدم. از صحبتهایش در حوزه سینما میگذرم. اما نمیتوانم از نظراتش درباره دختران خیابان انقلاب و مخالفان حجاب اجباری بگذرم.
آقای افخمی میگوید زنان ایران به این دلیل حاضر به کنارگذاشتن /۱
حجاب نیستند چون اگر این کار را بکنند، رقیب پیدا میکنند.
یعنی آقای افخمی فکر میکند مردان در ایران به این دلیل پایبند زنانشان هستند چون زنان بیحجاب دیگری را نمیبینند؟ و زنان موافق حجاب هستند چون اگر بیحجاب شوند، شوهرانشان آنها را بخاطر زنان بیحجابی که دیدند ترک میکنند؟ /۲
#رشتو
داستان خانهای که فرو ریخت
۱. خانه نیمکارهای که در این تصویر میبینید لوکیشن اولیه یکی از مهمترین فیلمهای بعد از انقلاب ایران بود. فیلمی که باوجود گذشت ۳۵ سال از ساختش تعبیر و گمانه زنی درباره چگونگی ساخت، مضمون و اتفاقات پیرامونیاش ...
۲. ... همچنان میتواند یکی از مضامین جالب برای یک نوشته مرتبط با تاریخ سینمای بعد از انقلاب ایران باشد.
۳. پاییز ۱۳۶۴. داریوش مهرجویی پس از فراز و نشیب فراوان، چند ماهی است که به ایران بازگشته و یکی از فیلمنامههایش که طرحش را در پاریس نوشته، اجازه ساخت گرفته است، در حالی که ساخته قبلیاش هنوز در محاق توقیف است.
اسفندیار منفردزاده خطاب به بنیامین بهادری:
چهل سال است که روزانه چهل تریبون و چهل دوربین، شما و امثال شما را زیر نور گرفتهاند. در عزاداریهای رسمی سیاه میپوشید و در زیر نور جشنهایشان، رنگارنگ میشوید؛ با این همه همچنان چشم به تتمه سرمایهی ما دارید؟ /۱
کار شما دستبرد و سرقت است و هیچ چیز دیگری نیست؛ یعنی رواست که شما را «سارق» بنامم.
«سلیقه» مفهومی نسبی ست، اما اعتماد به نفس در بیسلیقه بودن، به طور مطلق شرمآور است.
شرم کنید! /۲
آقای محترم! این سلیقهی زشت از کجا بر ذهن شما و امثال شما نشسته که زیبایی را تحمل نمیکنید؟ چه اصراری به تخریب یادگاریهایِ از سرندِ تاریخ رد شده؟ چه علاقهای به تخریب گوش و هوش و سلیقهی عمومی؟ / ۳
۱. محمدباقر قالیباف در دوره اول مسئولیت شهرداری تهران تلاش زیادی در نشان دادن توجه به حوزه فرهنگ و هنر میکرد. تکمیل ساخت سینما آزادی و تماشاخانه ایرانشهر دو اقدام عملی مهم او در آن دوران بود اما او در حوزه تولید محصول فرهنگی و هنری هم سودای حضور داشت.
۲. در این راه، جذب سینماگران و دراختیار قراردادن منابع مالی و سرمایه برای تولید فیلم در دستور کار جریان نزدیک به شهردار وقت تهران قرار گرفت. در همین دوران بود که برخی کمکهای مالی نیز به خانه سینما انجام شد.
۳. حضور جدی در تولید سینمای ایران با موسسهای به نام «سیمای مهر هستی» انجام شد. موسسهای متشکل از نزدیکترین افراد به آقای قالیباف از جمله فرزند و مشاورانش که گستره عملکرد وسیعی از جمله در انتشار روزنامه (تهران امروز) و مجله (مثلث) داشت.