«در کودکی‌ام» ... «در زبان‌شان که نمی‌فهمیدم می‌پنداشتم» ... «پنداری» ...
دوستان عزیز!
اگر محاکمه‌‌ی پندارهای رازآلودِ کودکیِ آرش جودکی را به پایان رساندید مراقب باشید که حکم اعدام صادر نکنید. به گمانم هر کدام‌تان دست‌کم یک بار در مورد منع اعدام کودکان بیانیه داده باشید.
دوستان عزیز!
اگر محاکمه‌‌ی پندارهای رازآلودِ کودکیِ آرش جودکی را به پایان رساندید مراقب باشید که حکم اعدام صادر نکنید. به گمانم هر کدام‌تان دست‌کم یک بار در مورد منع اعدام کودکان بیانیه داده باشید.
https://twitter.com/arash_joudaki/status/1322031366251401219
بگذارید من هم اعتراف کنم که در #کودکی فکر می‌کردم همسایه‌ی ...زبانِ ما با پسرش حرف نمی‌زند (چون زبان‌شان به نظرم یک چیز ساختگی بود که هیچ معنایی نداشت) و فقط برای آن‌که ما نفهمیم به پسرش چه می‌گوید بلغور می‌کند. صداهایی که می‌شنیدم مثل صدای ریگ در قوطی کنسرو بود.
گاهی خودم را سرزنش می‌کنم که چرا در پنج سالگی درس‌گفتارهای فردینان دو سوسور را نخوانده بودم و نگاهم به #زبان تا این حد عجیب بود.
توییتی که کوت کرده‌ام خوانده شده؛ اما برای دوستانی که ندیده‌اند تصویر آن را این‌جا می‌گذارم. لطفاً در مورد این توییت اظهار نظر بفرمایید و این‌که ایراد حرف آرش و من کجا است. واکنش‌های زیر توییت اصلی «واکنش» است. بیایید در مورد شروعِ مناقشه حرف بزنیم: 
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
