Thread by @Jollybo71936649

होय मी कार्ल्याचा स्तूप बोलतोय...

अचंबित झालात.. होणारच ना तुम्ही कारण दगड आहे ना मी, पण तुम्हाला माहीत आहे माझ्यातही जीव आहे, प्राण आहे. माझ्यावर जीव ओवाळून टाकणाऱ्या त्या हातांनी माझ्यामध्ये प्राण ओतलाय. मला सर्वोत्कृष्ट बनवण्यासाठी कीती खस्ता खाल्ल्यात त्यांनी याची
1)

जाणीव होते मला. मला सुद्धा जाणीव होत असते आजकाल माझ्यावर प्रेम करणाऱ्यांची. मला दुःखात लोटणार्यांची सुध्दा. पण मी अटळ राहीन बुध्दाप्रमाने. त्याच्या समतेच्या शिकवणीमुळे मी कोणाशीही निष्ठूर वागणार नाही. नेहमी प्रमाणे प्रेम देत राहील.

हो मी बोलतो माझ्यावर प्रेम करणाऱ्यांशी
2)

आणि नाही करणार्‍यांशी सुध्दा. प्रेम करणाऱ्यांच्या ह्रदयाचे ठोके अनुभवतो मी अनेकवेळा. मला प्रमाने आलिंगन देताना. तेच मला जीवापाड जपण्यासाठी धडपडत असतात. मला पूर्वीच वैभवशाली रुप देण्यासाठी. तशी मला वैभवाची आस कधिच नव्हती. मला फक्त शांततेची आस आहे.

प्रेम न करणारे मात्र मला
3)

उखडून टाकण्यासाठी, संपवण्यासाठी अनेक मार्गांचा अवलंब करून इथे येतात. अशाच निष्ठूर मार्गांचा अवलंब करून जंबूद्वीपातील माझ्या बांधवांचा कट कारस्थान करुन नाश केला, काहींना अपंग केले त्यांचा जीव आजही घुटमळत आहे त्या भेसूर कर्णकर्कश आवाजामुळे, कर्मकांडामुळे, नको असताना त्यांच्या
4)

नाकातोंडात शेंदूर भरलाय. म्हणून मी बोलतोय कारण माझी सुध्दा अवस्था काही वेगळी नाही. मी आजकाल पुर्वीच्या शांततामय वातावरणास परका झालोय. मीही माझ्या सभोवती चाललेल्या कर्मकांडामुळे गुदमरून गेलोय. मला नको आहे असली श्रध्दा याच अंधभक्तांमुळे मी सुद्धा हा कोंडमारा सहन करतोय या
5)

जंबूद्वीपामध्ये सर्वोत्कृष्ट असून सुद्धा.

होय मी तोच कार्ल्याचा स्तूप आहे जो या जंबूद्वीपामध्ये सर्वोत्कृष्ट म्हणून नावाजलेला आहे.. नाही नाही नावाजलेला होतो ..होय खूप कष्ट होतय आज नावाजलेला होतो हे तुम्हाला सांगायला. हे सांगायलाही आज काल मन धजवत नाही.

कारण माझ्या सभोवती
6)

घुमणारा बुध्दं सरणं गच्छामि चा सुमधुर सुर आज मला ऐकूच येत नाही. माझ्या सभोवती असणारा शांत प्रदेश आज भेसूर झालाय. माझ्याच सभोवती बसलेले कित्येक विद्वान बघीतले मी. बुध्दत्वाच्या मार्गाने त्यांच्यामध्ये होणारा वादविवाद ऐकताना मंत्रमुग्ध होऊन जात होतो मी. तोच वादविवाद आज गोंधळ
7)

आणि गोंगाट होताना दुःख होत. मला माहिती आहे मला प्रेमाने जवळ करणाऱ्यांची सुध्दा इथे हेळसांड होत असते.

मी माझ्या डोळ्यांनी पाहिलय मला स्वतःला घडताना. कित्येक वर्षे अविरतपणे चाललेला संघर्ष, त्याग, कष्ट, जिद्द, तळमळ होती मला घडवणाऱ्या हातांमध्ये. सुरूवातीला त्यांच्या मनामध्ये
8)

चाललेली घालमेल मी पाहत होतो. नंतर मात्र समजल अरे हे हात तर मला घडवण्यासाठी माझ्या आजूबाजूला असलेला कचरा साफ करत आहेत. मला तयार करत आहेत या वैभवशाली इतिहासाची परंपरा जपण्यासाठी. तेव्हा मात्र मी निश्चिंत होऊन ते सर्व काही मी पाहत राहीलो.

माझ्यासोबत हातोडी आणि छिन्नीचे
9)

घाव ते सुध्दा सहन करत होते. अनेक वेळा हातोडी आणि छन्नीच्या घावाने रक्तबंबाळ झालेले हात बघीतले होते मी. हे सर्व काही मी सुद्धा सहन केलय परंतु ते कष्ट, तो त्रास आठवला की आता मात्र माझ मन उद्विग्न होत, रक्तबंबाळ होऊन जात. कारण मला घडवण्यासाठी माझ्यात बुध्दत्व ओतण्यासाठी जे
10)

अनामिक हात रक्तबंबाळ झाले त्याची जाण ठेवताना मला कोणीही दिसत नाही. काही पाखरं येतात माझ्यावर प्रेम करणारी सुरात बोलतात बुध्दं सरणं गच्छामि निष्ठा, प्रेम, आपुलकी जाणवते त्यांच्या आवाजातून. पण तो आवाज मात्र थोडासा कमी आहे असे जाणवते. त्या आवाजाला बुलंद करण्याची मला या भेसूर
11)

वातावरणातून बाहेर काढण्याची जबाबदारी माझ्यावर आणि बुध्दाप्रती विश्वास ठेवणार्‍या तुमची सर्वांची आहे.

माझ्याबद्दल माझ्या बांधवांबध्दल तुमची अनास्था का आहे याचा विचार करण्याची वेळ आता तुमची आहे. मला कल्पना आहे तुमच्यामध्ये असणारा बुध्द तुम्हाला स्वस्थ बसू देणार नाही.
12)

तुर्तास इथेच थांबतो.. आपली लवकरच भेट होईल या आशेने.
13).

नमो बुध्दाय.!

-लक्ष्मण कांबळे

#बॉब