1902 yılında Berlin’de Alman mimar Bruno Möhring tarafından tasarlanan Bülowstraße İstasyonu’nun yıllar sonra “Türksicher Basar” ismiyle bir kapalı çarşıya çevrileceği ve hatta içerisinde Öztürk Serengil ve Neşet Ertaş’ın dükkanlarının bulunacağı kimsenin aklına gelmezdi… 
Bülowstraße İstasyonu, Berlin’deki 2 numaralı metro ağının bir durağı olarak Schöneberg semtinde inşa edilir. 2. Dünya Savaşı’nda büyük hasar görse de savaştan sonra onarılarak yeniden işler hale getirilir. Ancak Berlin Duvarı’nın inşasıyla birlikte istasyon hepten kapatılır.
1972 yılında Alman bir iş insanı istasyonu içerisinde mağaza ve dükkanların olduğu alışveriş alanına dönüştürmek ister ancak başarılı olamaz. Bir süre sonra Büyükelçiliğin tavsiyesiyle eski Yeşilçam aktörlerinden olan sonradan Almanya’da ticarete atılan Atalay Özçakır’ı arar.
Özçakır teklifi kabul eder. Rayların üzeri kapatılır, alana 40 dükkan ve 500 kişilik bir salon tesis edilir. İstanbul’dan giden Yeşilçam emekçisi, ressam Kemal Borteçin İstanbul Kapalıçarşı’nın motiflerini istasyona ustaca işler ve tepesine “Türkischer Basar” tabelasını asar.
Restorasyon 1 milyon 750 bin marka mal olur. Atalay Özçakır İstanbul’a giderek Kapalıçarşı esnafını Berlin’e davet eder. Kısa zamanda kuyumcu ve halı-kilim dükkanlarından çeyiz mağazalarına, gıda ve hediyelik eşya dükkanlarından lokantaya kadar birçok alanda dükkanlar açılır.
500 kişilik salon gazino olarak faaliyete geçer. Berlin ve civarında yaşayan Türklerin buluşma noktası haline gelen Türkischer Basar, Berlin’e renk katar. Özellikle hafta sonları çarşı dolup dolup taşar. Gazinoda yerel sanatçılar da sahne alır, Türkiye’den sanatçılar da gelir.
Öztürk Serengil ve Neşet Ertaş gibi sanatçılar çarşıdan dükkan kiralar. Çarşı altın çağını video-kasetçilerin açılmasıyla yaşar. Türk aileler önce Betamax ardından VHS video-kasetlerin kiralanıp satıldığı dükkanları hiç boş bırakmaz.
Birkaç günlüğüne kiralanan filmler, izlendikten sonra yenileriyle değiştirilir. Video-kasetler bir dönem evlerin en önemli eğlencesi olur; çarşı da böylelikle ayakta durmaya devam eder. Ancak 1989 yılında Berlin Duvarı’nın yıkılmasıyla birlikte çarşının kaderi de belli olur.
İki Berlin’in birleşmesinin ardından istasyonun yeniden faaliyete geçmesi 1993 yılını bulur. Türkischer Basar tabelası indirilir, dükkanlar kaldırılır, raylar yeniden ortaya çıkartılır. 21 yıl boyunca Berlin’in ortasında duran Türkischer Basar tarihteki yerini sessizce alır. 🌿
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
