Δυστυχώς φαίνεται να μπαίνουμε σε ένα πολιτικό πλαίσιο παρόμοιο με εκείνο της οικονομικής κρίσης του 2010. Αντικαταστήστε το χρέος με τον κορονοϊό (πρόβλημα), τα μνημονιακά μέτρα με τα μέτρα λοκνταουν (λύση) και τον εναλλακτικό δρόμο Βαρουφάκη με αυτόν
2. αλλων επιστημόνων που βγαινουν στην επιφάνεια. Στην οικονομική κρίση η αλλαγή στη ζωή των ψηφοφοριών οδήγησε σε κυριαρχία συναισθημάτων σε ένα μεγάλο κομμάτι τους. Αυτά τα συναισθήματα οδήγησαν στο να «βρουν γρήγορα τον φταίχτη» και να τον αλλάξουν. Επειδή δε μπορούσαν να
3. σβήσουν το χρέος, το συναίσθημα τους πήγε στα μέτρα. Άρα για εκείνους έφταιγαν τα μνημονιακά μέτρα (η λύση) και άρα οι κυβερνήσεις και η τρόικα που τα επέβαλαν. Θεώρησαν πως τα μνημόνια δεν είναι ΤΙΝΑ και επέλεξαν τον εναλλακτικό δρόμο (ΣΥΡΙΖΑ) με σκοπό να επαναφέρουν την
4. πρότερη κατάσταση στη ζωή τους ή ένα situational self με το οποίο θα ένιωθαν καλύτερα. Σήμερα, δεν είμαστε ακόμα εκεί, αλλά εάν η υγειονομική κρίση συνεχιστεί για μεγάλο διάστημα ή/και οδηγήσει σε μεγάλη οικονομική κρίση (μεγεθος ή/και διάρκεια) τότε και πάλι ενδέχεται
5. Κάποιοι ψηφοφοροι να «χαθούν» στο συναίσθημα (αγανάκτηση, οργή, θυμός κλπ) και έτσι να αντιδρούν στη λύση - μέτρα λοκνταουν (ή όποια άλλα θέσει η κυβέρνηση) - και να ψάξουν για εναλλακτικούς δρόμους που θα τους δώσουν την ελπίδα επιστροφής γρήγορα στην πρότερη ζωή τους. Εκεί
6. Εντάσσεται και η κριτική ΣΥΡΙΖΑ & Ελληνικης Λυσης στον Τσιόδρα (να πείςουν τους πολίτες πως η κυβερνητική λύση δεν είναι η μοναδική) αλλά και η προβολή Ιωαννιδη και άλλων ονομάτων. Χτυπώντας τον Τσιόδρα χτυπάνε την συνταγή. Προσπαθούν να σπρώξουν τους ψηφοφορους στην
7. Κυριαρχία συναισθήματος όσο το δυνατόν πιο γρήγορα για να επωφεληθούν εκλογικά. Θα είναι έγκλημα να την πατήσουν οι ψηφοφοροι και δεύτερη φορά.
8. Κατανοώ υπάρχουν διάφορες σε αυτές τις δυο περιπτώσεις. Ομως, αυτές τις σκέφτεστε με τη λογική. Δε λέω πως θα έχουμε ίδια αποτελέσματα. Λέω ομως πως για όσους κυριαρχήσει το συναίσθημα οι διάφορες αυτές θα είναι απολυτως ασήμαντες.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
1. Τελευταίο θρεντακι ανάλυσης με πρόβλεψη για τις Προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ. Πρώτα να πω ένα ευχαριστώ για την παρέα στις αναλύσεις. Πάμε τώρα:
Ο Biden φαίνεται να έχει μειώσει τη διαφορά από τον Trump (σε σχέση με το 2016)
2. στους «χαμένους της παγκοσμιοποίησης» οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι λευκοί διχως πτυχίο. Στο σύνολο των λευκών ψηφοφόρων το 2016 ο Trump είχε +13% από την Χιλαρι, τώρα φαίνεται να έχει +5% από τον Biden. Οι λόγοι για αυτό πιστεύω πως είναι το ότι δεν
3. Έκανε deliver τις υποσχέσεις και η χειροτέρευση της οικονομίας λόγω κορονοϊού. Επίσης ο Biden φαίνεται να μειώνει την ψαλίδα στους senior citizens. Αυτό πιστεύω συμβαίνει για τρεις λογους: 1) βλέπουν στον Biden τον «καθρέφτη» τους 2) η διαχείριση της πανδημίας από τον
Ένα εντελως διαφορετικό debate από το πρώτο. Ελάχιστες διακοπές. Ήταν από τις ελάχιστες φορές σε αυτήν την προεκλογική εκστρατεία που ο Trump προσπάθησε να πάει τη συζήτηση εκεί που τον συμφέρει. Στο θέμα του κορωνοϊου
2. Προσπάθησε να διώξει το blame από πάνω του και να δώσει ελπίδα ότι η ασθένεια φεύγει. συνέδεσε το θέμα με την οικονομία και προσπάθησε να συνδέσει τον Biden με shutdowns που βλάπτουν την οικονομία. Έπρεπε να το γυρίσει περισσότερο στο «ποιον εμπιστεύεστε να
3. γυρίσει την οικονομία μετά το covid» αλλά γενικά το πήγε καλά. Επίσης έκανε αυτό που λέω εδώ και μηνες, να συνδέσει την Χαρις με την radical left. Κι εδώ έπρεπε να προχωρήσει παραπάνω. Πολλές φορές στα όσα έλεγε ο Biden πως θα κάνει του έλεγε «και γιατί δεν το έκανες
Για αρχή να πούμε πως ένα VP debate έχει συνήθως κύριο σκοπό να χτυπησεις τον αντίπαλο υποψήφιο Πρόεδρο. Το συγκεκριμένο, λόγω ηλικιας υποψηφίων Προέδρων, έχει και το να φανεις Presidential. Επειδή ομως η διαφορά είναι πλέον μεγάλη ειχα πει
2. πριν το debate πως όταν είσαι μπροστά με μεγάλη διαφορά δεν επιτίθεσαι. Περιμένεις την επίθεση και απαντάς με αποφασιστικό counter attack. Η Harris επέλεξε να κάνει το ακριβώς αντίθετο. Και το πλήρωσε από έναν εξαιρετικό Pence. Ο τρόπος που ο
3. Pence διαχειρίστηκε το debate ήταν υποδειγματικός. Για σεμινάριο. Η συζήτηση ξεκίνησε με τον κορωνοϊό και η Harris ήτανε έντονα επιθετική σε αντίθεση με τον Pence που ήταν ήρεμος. Σε κάθε επίθεση της Harris για τη διαχείρηση του covid ο Pence το σπιναρε και το έκανε να
Όπως έχω πει συμφωνώ με το τελικό positioning αλλά διαφωνώ με το χρόνο και τον τρόπο που ο Trump (δεν πιστεύω πως το έκανε η καμπάνια) επέλεξε να τοποθετηθεί στο δυναμισμό. Δυο απλοί λόγοι: πρώτον, δε μπορείς απλά να τοποθετείσαι ως δυναμικός. Πρέπει να το
2. υποστηρίζεις συνεχως και να μην επιτρέπεις αμφισβήτηση. Σε αντίθετη περίπτωση θα κάνει backfire. Για παράδειγμα το βίντεο με τον Trump να προσπαθεί να πάρει ανάσα τσαλακώνει την εικόνα του δυναμικού. Το έκανε γρήγορα και έχει μεγάλο ρίσκο να μη μπορεί να υποστηριχθεί
3. Δεύτερον, το κανείς όταν έχει εκλογικό νόημα. Εάν παρέμενε για λίγες ημέρες ακόμα στο νοσοκομείο τότε θα είχε μειώσει το ρίσκο για το α αλλά και θα προσπαθούσε να ενεργοποιήσει το συναίσθημα σε μια μερίδα ψηφοφόρων που δεν είναι το core κοινό του (άρα να αυξήσει την κάλπη του)
Με τα έως τώρα δεδομένα και την αλλαγή πλαισίου ο Trump αποκτά μια ευκαιρία (εκλογικά) να γυρίσει το παιχνίδι. Με το πλαίσιο που υπήρχε πριν βρεθεί με covid βάδιζε προς την ήττα.
2. Βέβαια αυτή η ευκαιρία που έχει είναι αρκετά slim καθώς βρίσκεται πλέον ξεφεύγει αρκετά η PA και ο χρόνος λιγοστεύει. Ο μόνος τρόπος που βλέπω, με τα σημερινά δεδομένα, να μπορεί, ενδεχομενως, η βραδιά της 3ης Νοεμβρίου να μας κρατήσει σε αγωνία είναι να οδηγηθούμε σε
3. Έναν συνδυασμό sympathy vote και alienation των μετριοπαθών από την καμπάνια Biden (μέσω της ταύτισης των ακραίων με αυτήν). Πως όμως θα γίνει αυτό;
α) Για να έχουμε sympathy vote πρέπει οι ψηφοφόροι να αρχίσουν να αγωνιούν για την υγεία του Trump. Άρα πρέπει να παρουσιαστεί
1. Θρεντακι για κυβέρνηση, συμφωνία ΑΟΖ και θέσεις κομμάτων:
Η κυβέρνηση τον τελευταίο καιρό κινείται εθνοκεντρικά, πράγμα που δεν ίσχυε, η δεν φαινόταν στο εκλογικό σώμα, πιο πριν. Είτε οντως δεν ίσχυε είτε δε φαινόταν δεν έχει διαφορα καθώς “perception is reality”
2. Κινούμενη λοιπόν πιο εθνοκεντρικα ανάγκασε τα κόμματα που ήταν τοποθετημένα εκεί να μετακινηθούν «πιο δίπλα». Μην ξεχνάμε πως κάθε κόμμα πρέπει συνεχώς να έχει καλή απάντηση στο ερώτημα «γιατί να σε ψηφίσω;». Ένα μικρό κόμμα δε μπορεί να ανταγωνιστεί ένα
3. Κυβερνητικό κόμμα με περίπου ίδιες θέσεις. Θα πρέπει να διαφοροποιηθεί. Αλλά θα πρέπει ταυτόχρονα η διαφοροποίηση αυτή να έχει κοινό. Δεν υπάρχει νόημα δηλαδή να διαφοροποιηθεί και να πάρει θέσεις που δεν έχουν απήχηση. Έτσι η ελληνική λύση αναγκαστικά