Παρά το κλισέ "η καραντίνα θέλει καλοπέραση", έμεινα άναυδος όταν διάβασα το στάτους ενός νέου παιδιού, ευκατάστατου αλλά άεργου, που έγραψε με τρόμο ότι ανησυχεί πως θα τελειώσει αυτή η ωραία ζωή που ζούμε μόλις αρθεί το lockdown.
Υπάρχει ένα διάχυτο στοιχείο ευδαιμονισμού που καλλιεργείται προκειμένου να επεκταθούν τα όρια και οι δυνατότητες διασκέδασης στις οικιακές επικράτειες.
Δεν χρειάζεται να απαριθμήσει κανείς τις νέες επιλογές που παρέχονται από υπηρεσίες για κατ΄οίκον ψυχαγωγία, διασκέδαση κτλ.
Όμως, η γλυκιά ζωή που αναφέρει ο φίλος μας δεν είναι μόνο αυτό. Υπάρχει κάτι, πέρα από τον νέο καταναλωτισμό που προστίθεται στον τρόπο ζωής μας.
Το ένα θα έλεγα ότι είναι η κάμψη της ανταγωνιστικότητας, Αφού δεν χρειάζεται να κάνουμε πράγματα έξω, ένα σημαντικό άγχος εξαλείφεται ή μειώνεται. Δηλαδή δεν χρειάζεται να ντυθείς καλά, να βαφτείς για να βγεις το βράδυ, να δουλέψεις περισσότερο αφού δεν υπάρχει δουλειά καν
Μιλάμε τώρα για κατηγορίες πληθυσμού που είναι αποδέκτες υπηρεσιών κι όχι πάροχοι στην περίοδο της καραντίνας. Αλλά και οι πάροχοι εργάζονται με μειωμένο ανταγωνισμό, αποκτώντας συνείδηση του ολιγοπωλίου τους το οποίο απολαμβάνουν.
Το άλλο είναι η γοητεία μιας νέας παραβατικότητας. Μέρος της γλυκιάς ζωής είναι να σπάσεις τους νέους κανόνες. Να συναντήσεις φίλους, να βγεις ενώ απαγορεύεται η κυκλοφορία, να μετακινηθείς σε απόσταση που δεν επιτρέπεται.
Να επισκεφθείς ένα παράνομο μπαρ που λειτουργεί σαν να μην τρέχει τίποτα, να αναζητήσεις ερωτικούς συντρόφους χωρίς προβλεπόμενο κωδικό μετακίνησης. Να κάνεις πράγματα που δεν έκανες την περίοδο της ελευθερίας, στις χαραμάδες μιας γενικής απαγόρευσης.
Δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσει κανείς για το πόσο καταστροφικά είναι ή μπορούν να αποβούν και τα δύο. Η ωραιοποίηση της τεμπελιάς και της απείθειας είναι σύμπτωμα από μόνη της μιας συλλογικής μορφής κατάθλιψης.
Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι η μείωση του άγχους και η εξομάλυνση των ωραρίων - για κάποιους - δεν έχει και τα θετικά της. Το ζητούμενο θα ήταν να αποτελούν τα όποια θετικά αντικείμενο επιλογής.
Δηλαδή προϊόντα της ελευθερίας της βούλησης κι όχι της επιβολής. Η έλλειψη αυτού του κρίσιμου στοιχείου, της ελευθερίας, είναι που αχρηστεύει την όποια ομορφιά.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
