Ajspre Profile picture
5 Jan, 22 tweets, 6 min read
Ok, ik hier. Ik zal ook een duit in het zakje doen van #adhdNL (na de oproep van @vlindervleugels). De afgelopen weken ben ik namelijk met de psychotherapeut tot de conclusie gekomen dat ik adhd heb. Aangezien ik blijkbaar tegenwoordig alles op Twitter zet deel ik dit ook maar 👇
Op de basisschool was ik (zo ben ik nu achtergekomen, in retrospect is alles makkelijk) altijd heel druk, onhandig en onbeholpen. Ook sociaal contact ging niet makkelijk. Ik ben destijds wel getest op autisme omdat ik dan naar een andere school zou moeten, maar dat was het niet.
De conclusie van de adjunct-directeur van de basisschool was 'dat het niet uitmaakte of het labeltje a of b of c was, ik moest gewoon stilzitten, meedoen en de les niet verstoren'. Dat ging wisselend, maar ik was zo slim dat ik zonder aandacht ook wel alles goed leerde. Accepté.
Ik kookte van woede toen mijn ouders dat vertelden. Niet op hun, absoluut niet, zij hebben alles gedaan om mij verder te helpen, maar op de beste man die daar eigenhandig besloot dat ik een probleem was en ze daarvoor destijds (1997?) geen hulp voor gingen bieden.
Omdat als ik meespeelde altijd wel iets omging, de blokkentoren tegen de vloer ging of iemand pijn kreeg omdat ik in alle enthousiame per ongeluk sloeg of iemand trapte in plaats van de bal, kon ik niet echt meespelen. En ik leerde maar niet, dus was het mijn eigen schuld.
Bij sporten haalde ik nooit het niveau wat ik eigenlijk kon. Ik was technisch best aardig, maar kon in wedstrijden nooit winnen omdat ik al veel sneller afgeleid was en er klaar mee was, dus kon ik niet bij mijn vrienden blijven maar moest ik telkens een team naar beneden.
Op de middelbare maakte ik nooit huiswerk. Daar had ik niet de aandacht voor, ik was het alweer vergeten of kon me er niet op concentreren. Maar ik haalde wel altijd 9's dus de leraren zagen het door de vingers (mensen kregen soms zelfs straf terwijl mijn schrift ook leeg was)
Ik kon ook echt niet zelf op tijd komen. Maar omdat mijn moeder dat niet los kon laten nam zij alle executieve functies op zich, en zorgde zij dat ik op tijd de deur uit was, en dat 's avonds weer eten klaarstond voor mij en mijn vader. Daardoor had ik genoeg ritme.
Ik kon ook op de universiteit vakken halen door het boek door te bladeren op kopjes, eerste-laatste regel en dan zelf in te vullen wat er staat. Vooral tentamens gingen me op die manier goed af, groepswerk met deelopdrachten was altijd een crime. Maar ik haalde mijn studie (jeej)
Dan kom je opeens in een baan terecht waar je 40 uur per week, op gezette tijden, geconcentreerd moet doen. Maar in 25 jaar had ik nog nooit geleerd om routine te hebben. Nog nooit gekund. Je kunt niet in hyperfocus raken (want wordt constant gestoord) en niet constant switchen.
Maar ik moest en zou slagen, want ze vroegen niets geks van mij (remember: op dit punt was het woord adhd nog nooit gevallen) en ik moest gewoon 3 dossiers per dag afronden. Dat moest ik toch kunnen, dus ik dwong mezelf harder te concentreren. Ik werd zó chagrijnig van mijn werk.
Na 3 banen waar ik allemaal weer moest opgeven en naar een andere branche vertrok, moest ik het opgeven. Ik had teveel van mezelf gevraagd. Inmiddels zit ik alweer ruim een halfjaar thuis. Niet alleen van piekeren maar waarschijnlijk ook van overprikkelen

Pas vorige maand, kwamen we tot het gezamenlijk inzicht dat het wel heel erg lijkt op adhd. Er ging een wereld aan inzichten open, alles viel op zijn plek.

Waarom ik altijd hobby's start, alles uitzoek en nooit ga uitvoeren. Niets terug kan leggen en altijd alles kwijt ben.
Heel goed kan verliezen in iets, maar niets kan doen als ik het niet voel. Prima mijn huis helemaal kan schrobben, maar niet de afwas bij kan houden. Mezelf kan verliezen in gave projecten, maar geen lijstje doodsimpele taakjes kan afvinken. Altijd iets in mijn handen moet hebben
Vraag: hoe kom je dan aan sociale angst van adhd? Nou, ik heb dus nooit geleerd om contact met leeftijdsgenoten te onderhouden. Want als ik meedeed, dan ging het mis, werd er gejankt of was het stom. Ik heb dat vanaf het begin nooit mogen oefenen.

Dus ga ik er nog steeds (bewust en onbewust) vanuit dat mensen mij er niet bij willen hebben. Dat was namelijk ook zo op de basisschool. En dat was zeker zo op de middelbare (maar dat is een ander verhaal).

Het is ook best onhandig met reintegreren. Want ik moet nu drie keer een uur werken per week. Maar ik mag niet in hyperfocus raken en langer doorwerken, want daar heb ik dan last van. Ik moet op specifieke afgesproken tijden een uur concenteren. Jaja.
Op wat routine te krijgen heb ik nu alle activiteiten van de dag helemaal kapotgepland en wekkers gezet. Vandaag is dag 2, dus of het werkt weet ik nog niet. En volgende week ga ik kijken of medicatie helpt. Die mag ik overmorgen ophalen geloof ik.

Ik vraag me zo hard af hoe dit geweest was als ik (cq. mijn ouders) het destijds wel geweten had. Als de basisschool hier adequaat op gereageerd had. Of ik dan nu niet dit sociaal incapabele probleemgeval zou zijn geweest. Dat zullen we nooit weten (misschien maar goed ook).
Als ik één iemand help met dit draadje dan is dat winst. Ik lees nog even mee op #adhdNL want ik heb nog wel het een en ander te leren denk ik zo.

Hier nog een filmpje:

Nee, ik heb geen anderhalf uur lang hieraan zitten typen terwijl ik vergat om iets te drinken of op te staan. Echt niet 🤡
(Oh, naschrift: dit zijn niet mijn eigen herinneringen maar een reconstructie uit verhalen. Ik herinner de basisschooltijd bijvoorbeeld best positief en vond sportwedstrijden alsnog vermakelijk. Dit wilde ik wel even toevoegen)

• • •

Missing some Tweet in this thread? You can try to force a refresh
 

Keep Current with Ajspre

Ajspre Profile picture

Stay in touch and get notified when new unrolls are available from this author!

Read all threads

This Thread may be Removed Anytime!

PDF

Twitter may remove this content at anytime! Save it as PDF for later use!

Try unrolling a thread yourself!

how to unroll video
  1. Follow @ThreadReaderApp to mention us!

  2. From a Twitter thread mention us with a keyword "unroll"
@threadreaderapp unroll

Practice here first or read more on our help page!

More from @jjvvhh

15 Feb
Zal ik nog eens wat delen? Nu bijna 2 weken geleden kwam ik met de psych tot de conclusie dat we er misschien wel waren. Dat ik zoveel stappen had gezet, dat ik mijn herstel de komende tijd wel alleen aan zou kunnen en vooral langere tijd zelf aan de slag moest.
De grootste doorbraak kwam denk ik door het inzicht van adhd (#adhdNL). Als alles op zijn plek valt kun je zoveel dingen opeens verklaren en begrijpen dat je er verstelt van staat. Plus van de medicatie waarmee ik ben begonnen, merk ik echt verschil.

Opeens kan ik concentreren op één ding. Dat is niet alleen fijn voor dingen waarop je moet focussen (zoals werk), maar ik kan opeens ook wandelen zonder 5 gedachtenpaden tegelijk af te peinzen. TV kijken terwijl ik niet met 3 andere dingen bezig ben. En dat geeft bizar veel rust.
Read 16 tweets
14 Feb
Joh, dit verhaal van Dennis in #firstdates had ik niet verwacht, dat juist hij dit zo open kan vertellen
Het lijkt echt wel een schappelijke kerel opeens, wat is dit nou #FirstDates
En sowieso alleen voor Sophie zou je al blijven kijken #FirstDates

(het is echt heerlijk om te tweeten over mensen op tv en BN'ers alsof het geen mensen zijn)
Read 5 tweets
14 Feb
Ik was helemaal niet van plan om nog allerlei foto's te gaan maken maar... dingen gaan niet altijd volgens plan. En ik wil jullie dit draadje niet ontnemen nu de grootste stroom van sneeuwfoto's toch wel is opgedroogd (of is dat dan: dichtgevroren?!)
Halverwege de wandeling had ik opeens vrienden gemaakt. Ze kwamen voor mijn voeten lopen en wilden aandacht. Echt liev.
Toch maak ik me wel een beetje zorgen want die wenkbrouw ziet er niet goed uit, en er stond ook geen enkele auto geparkeerd en er was geen baasje. Hij had wel een halsband om, dus misschien is hij van een huis in de buurt?
Read 7 tweets
23 Dec 20
Jullie zullen doorhebben dat ik me sinds het begin altijd netjes en minutieus aan de coronamaatregelen heb gehouden. En dat is lastig, maar dat doe ik graag. Voor iedereen.
Het is lastig als je thuiskomt van een moeilijk gesprek met de psych, diagnoses hebt gekregen, of er gewoon even doorzit, en er niemand thuis is. Ook al ben ik dat al 5 jaar gewend, ergens in de week sprak ik altijd wel weer iemand. Een vrimibo of een verjaardag op zaterdag.
Nu niet. Deze maand heb ik 2x mijn ouders gezien, en gisteren ben ik op mijn werk geweest (voor het eerst sinds juli) om bij te praten met mijn baas. Ik heb sinds maart niemand meer aangeraakt. Geen knuffel meer gehad.

Read 9 tweets
19 Dec 20
We zitten sinds vijf dagen in een lockdown. Prima. Weet je wat ik het meeste mis, al 10 maanden?

'Onder de mensen zijn'

Ik woon alleen, dus meer dan gezinnen of stelletjes moet ik mijn sociaal contact halen uit vrienden, kennissen, en ook onbekenden.
Zo graag zou ik even de stad in gaan, gewoon om mensen te kijken en 'onder de mensen te zijn'. Maar dat kan niet. Ik kan natuurlijk best op een doordeweekse ochtend de stad in, maar dan is er niemand. Ik hoef niet naar de winkels, maar naar de mensen.
Zo graag zou ik met mijn collega's koffie drinken, gewoon om real-life bij te praten en 'onder de mensen te zijn'. Maar dat kan niet. Ik kan wel Teams-callen met één of meerdere collega's, maar even samen lunchen niet. Het staat mijn herstel in de weg.

Read 7 tweets
3 Dec 20
Eergisteravond vroeg de psychotherapeut opeens aan mij: hoe ver denk je dat je bent met je hulpvraag? Die vraag kwam wat sneller dan ik verwachtte maar inderdaad, het gaat een stuk beter dan toen ik voor het eerst bij hem binnenliep.

Ik ga dit gewoon delen. Fuck it. Be kind?
Ik ben nogal een perfectionist. Altijd al geweest. Ik voel me verantwoordelijk voor alles en alle gevolgen. En daarvoor staan in 736 EverNotes en 674 mailconcepten (die ik daarvoor als notities gebruikte) vast allerlei redenen en oorzaken, maar daar zal ik even aan voorbij gaan. Image
Daardoor was (en misschien wel: ben) ik heel depressief. De hele dag denk je dan: je bent niet goed genoeg, stelt teleur, mensen willen er je niet bij hebben. De hele wereld is stom, niets is mooi, niets is leuk en iedereen haat je. Alles is zwart.

Read 14 tweets

Did Thread Reader help you today?

Support us! We are indie developers!


This site is made by just two indie developers on a laptop doing marketing, support and development! Read more about the story.

Become a Premium Member ($3/month or $30/year) and get exclusive features!

Become Premium

Too expensive? Make a small donation by buying us coffee ($5) or help with server cost ($10)

Donate via Paypal Become our Patreon

Thank you for your support!

Follow Us on Twitter!