Thread by @Addaatiss

❇️مجموعه #انقلاب: #انقلاب_آمریکا (٣):
(١/١٨) ایالات متحده آمریکا متولد شد و مردم مجسمه جورج سوم رو پایین کشیدن و ازش ۴٢٠٠٠ توپ فلزی ساختن.
اینکار از نظر بریتانیا خیانت تلقی می‌شد. یعنی جورج سوم اگر دستش باز بود، تمام سربازان آمریکایی و اعضای کنگره رو حلق‌آویز می‌کرد.

(٢/١٨) واشنگتن درست حدس زده بود. بریتانیا برگشت و اینبار هدفش نیویورک بود. جورج سوم ١٣٠ کشتی با ٢۵هزار نیرو به نیویورک اعزام کرد.
واشنگتن میدونست جنگیدن با قدرتمندترین ارتش دنیا کار ساده‌ای نخواهد بود. ولی چاره دیگه نداشت. آمریکا انتخاب خودشو کرده بود. استقلال.

(٣/١٨) به واشنگتن واقعا سخت می‌گذشت. زمستان دوباره رسیده بود. اعتماد بنفس سربازان سقوط کرده بود و حتی خیلیاشون خدمت رو ترک کردن. موضوع فقط سربازان نبودن. بخاطر طولانی شدن جنگ، اعتقادات همه نسبت به استقلال رو به سقوط بود. واشنگتن باید کاری می‌کرد. هرکاری که حس میهن‌پرستی

(١٨/۴) مردم رو دوباره بیدار کنه.
بریتانیا تقریبا نیوجرسی رو تحت کنترل گرفته بود و سربازانش با خیال راحت پی تفریح و عیاشی بودن.
قبلا اشاره کردیم(لینک)که بریتانیا تعدادی مزدور رو از Hesse آلمان اجیر کرده بود تا براش بجنگن. این مزدوران کنار رود دِلووِر مستقر

https://twitter.com/Addaatiss/status/1351609282853302272?s=19

(١٨/۵) شده بودن که میشد روبه‌روی نیروهای واشنگتن. قرار بود بازم نیرو از Hesse بهشون اضافه بشه. ولی فرمانده اونا قبل از رسیدن به مقصد، درگیر فاحشه‌ها شد و رفت پی تفریح.
کریسمس بود و سوز سردی میومد که به گوش واشنگتن رسوندن که گارد نیروهای آلمانی اومده پایین و از حالت

(١٨/۶) دفاعی خارج شدن. واشنگتن هم تصمیم گرفت همون موقع حمله کنه.
او با ٢۴٠٠نیرو از رود دلوور گذشت و بعد حدود ٩مایل در جهت جنوب به سمت محل استقرار آلمان‌ها، Trenton، حرکت کردن. آلمانی‌ها غافلگیر شدن. بعد از یک نبرد کوتاه ولی سخت، سربازان Hesse دسته دسته تسلیم شدن.

(٧/١٨) این یک پیروزی بود که واشنگتن بشدت نیاز داشت و همینطور پیام واضحی به بریتانیا و تمام کلونی هم بود که "جوجه رو آخر پاییز میشمارن".
ژنرال کورنوالاس بریتانیایی نیروهاش رو از Princeton به سمت جنوب، Trenton، فرستاد تا ارتش قاره رو نابود کنن. ولی در جنگ Assunpink Creek

(٨/١٨) مانورهای حرفه‌ای واشنگتن، بریتانیا رو سه‌بار پشت سرهم در ١٠ روز شکست داد. اینجا بریتانیا تصمیم گرفت تا آخر زمستان از نیوجرسی جنوبی عقب‌نشینی کنه. واشنگتن نیروهاش رو نزدیک مقر جدید بریتانیا مستقر کرد، ولی هنوز هم به سربازانش سخت می‌گذشت.

بریتانیا در ناحیه دیگه کلونی

(٩/١٨) جزیره NewPortRoad رو گرفتن چون منطقه دریایی راحتی برای پهلو گرفتن کشتی بود.
همزمان نیروهای دیگه بریتانیا تلاش کردن تا Charleston رو در کارولینای جنوبی بگیرن که توسط ارتش قاره شکست خوردن. این شکست بریتانیا باعث شد آزار علیه حامیانش بیشتر بشه و حتی خیلیاهاشون

(١٠/١٨) از محل زندگیشون مهاجرت کردن.
کنگره، بنجامین فرانکلین رو برای مذاکره با فرانسه (لویی١۶ام) فرستاد تا اونا رو راضی به کمک نظامی کنه. اگرچه فرانسه از هر فرصتی برای چزوندن بریتانیا استقبال می‌کرد، ولی هنوز نمی‌خواست در جنگی شرکت کنه که تضمینی قطعی برای پیروزی درش وجود نداره.

(١١/١٨) فرانکلین هم روزهاش در فرانسه به بطالت و عیاشی می‌گذشت.

پارلمان بریتانیا باورش نمیشد که جنگ تمام نشده و داشت برای اتمامش فشار می‌آورد. پس نظامیان بریتانیا برای یکسره کردن کار جنگ نقشه کشیدن. قرارشد ژنرال Burgoyne(چپ) از مونترال (شمال) و ژنرال Howe(راست) از نیویورک (جنوب)

(١٢/١٨) به سمت هم پیشروی کنن و در "هادسون‌وَلِی" به هم برسن. اینکار باعث می‌شد که کلونی دوقسمت و راه‌های ارتباطیش مختل بشه.
ژنرال Burgoyne به سمت جنوب حرکت کرد و حتی Fort Ticonderoga رو به راحتی گرفت. ولی در ناحیه Bennington با یک آرایش سنگین نظامی از جانب ارتش قاره

(١٣/١٨) روبه‌رو شد. Burgoyne به Howe پیام فرستاد که بدونه چه زمانی میرسه. ولی Howe کلا نقشه اصلی رو بایکوت کرده بود! او پیام Burgoyne رو نادیده‌گرفت و بجاش رفت جنوب و فیلادلفیا رو گرفت. اینطوری اعضای کنگره هم به York فرار کردن.
ژنرال Howe ارتش واشنگتن رو با متد قدیمیِ

(١٨/١۴) "در تله انداختن و بعد از پشت خنجر زدن" در جنگ Brandywine Creek شکست داد.
همزمان Burgoyne تنها مونده بود و مجبور بود تنهایی با نیروهای روبه افزایش ارتش قاره روبه‌رو بشه.
ژنرال آمریکایی Horatio Gates(تصویر) با رفیق قدیمیمون کلنل آرنولد همراه شد تا ضربه آخر رو به Burgoyne

(١۵/١٨) بزنه.
آرنولد معتقد بود که خودشون باید زودتر برن سراغ ارتش بریتانیا، درحالی‌که Gates میگفت باید صبر کنن تا بریتانیا خودش بیاد. جدل بالا گرفت. در نهایت Gates از آرنولد خواست که عقب بکشه ولی آرنولد توجهی نکرد، کنترل ارتش رو بدست گرفت و با متد خودش، شَرِ بریتانیا رو

(١۶/١٨) در نبرد Bemis Heights کند. نتیجه؟ بازهم نذاشتن چیزی از پیروزی به آرنولد بماسه و Gates تمام موفقیت رو به نام خودش زد!

هر دو ژنرال بریتانیایی اخراج و به بریتانیا برگشتن و هدایت ادامه جنگ به ژنرال Clinton واگذار شد. ولی جریان قرار بود حتی بیشتر به ضرر بریتانیا بشه،

(١٧/١٨) چون با پیروزی آمریکا در Bemis Heights دیگه فرانسه هم و تصمیم گرفت مستقیما با بریتانیا وارد جنگ بشه.

[حالا بنظرتون جالب نمیشه که پادشاهی فرانسه به آمریکا کمک کنه تا یک پادشاهی دیگه رو براندازی کنه و بعد خود فرانسویا برای براندازی پادشاه خودشون ایده بگیرن؟ 😉😁

(١٨/١٨) شاید بد نباشه نگاهی بندازید به نتیجه این کمک "خالصانه" فرانسه به استقلال آمریکا. 😉 (لینک)]

پایان بخش سوم
⬅️منابع:
❇️تاریخ انقلاب آمریکا:
Gordon S. Wood

❇️Founding Brothers:
جوزف الیس

https://twitter.com/Addaatiss/status/1340595585913483269?s=19

پ.ن) بیشتر بدانیم:
در دهه ١٧۶٠، خلافکارا آمریکا رو برداشته بودن و چون دستگاه قضایی منظمی نبود، یه عده سرخود به خودشون گفتن regulator(برقرار کننده نظم)و شدن اولین پلیس‌ها! ولی نه بازداشتگاهی بود و نه بودجه‌ای برای مراقبت از خلافکار و دادگاه. برای همین"مجرمان"رو در جا اعدام میکردن!

پ.ن٢)
اولین دارودسته راهزن تاریخ آمریکا در ١٧٧٠ تشکیل شد. ١٢ اوباش به رهبری شخصی به نام موسی، به نفع جورج سوم راهزنی میکردن! ینی چی؟ ینی فقط آمریکایی‌ها رو غارت میکردن. بعد از شکست بریتانیا هم تا مدتی به کارشون ادامه دادن تا اینکه اغلبشون کم‌کم دستگیر و حلق‌آویز شدن.

پ.ن٣)
شیوه مبارزه واشنگتن براساس تحریک احساسی بریتانیا بود. میدونست که اگر بریتانیا رو عصبانی کنه، اونا نمیتونن درست تصمیم بگیرن و بخت پیروزی آمریکا بیشتره. پس هیچوقت یک نبرد تمام و کمال علیه بریتانیا انجام نداد و اوضاع رو با جنگهای کوچک و پراکنده و عقب‌نشینی‌های متعدد کنترل کرد.