Thread by @overlistener

1/ Slachtofferrol is een soort modewoord geworden om iedereen die iets bespreekbaar wil maken weg te kunnen zetten en verder niet over de inhoud na te hoeven denken. Ik voel me helemaal niet zielig, daar ging dat draadje ook helemaal niet over.

https://twitter.com/_/status/1355589093850312709

2/ Ik heb echter wel ervaringen waarbij mijn afkomst of mijn religie maakt dat ik anders word behandeld, en ik probeer dat zichtbaar en bespreekbaar te maken, want de wet garandeert mij geen gelukkig leven, maar wel een gelijkwaardige behandeling en een menswaardig bestaan.

3/ Ik heb er even veel recht op om onder gelijke omstandigheden gelijk behandeld te worden.

4/ Als een autochtone vrouw hier tweet dat ze door een getinte man op straat is uitgescholden voor k.....rh....r zegt niemand tegen haar dat ze zich in een slachtofferrol plaatst, dat “de wereld nu eenmaal geen eerlijke plek is”, dat ze "niet zo zielig moet doen",

5/ of dat ze gewoon moet "slikken en doorgaan”, en niemand die het in twijfel trekt.

Als ik hier 100 draadjes zou schrijven over dat mijn vader mij dwong een hoofddoek te dragen, dat mijn broers mij sloegen, dat ik werd uitgehuwelijkt, dat mijn ex-man mij onderdrukte

6/ zou "rechts" Twitter daar totaal geen vraagtekens bij plaatsen en zou men mij bejubelen om mijn moed deze zaken in openbaarheid te brengen. Want dat is een graag gehoord narratief. Alleen is het niet mijn realiteit.

7/ Punt is dat als die buurvrouw in kwestie Marokkaans was geweest en ik op exact dezelfde wijze was behandeld, Rob (en alle anderen die zo reageerden) verder geen op- of aanmerkingen had gehad, terwijl de essentie en (om zijn eigen woorden te gebruiken)

8/ “moraal” van mijn verhaal hetzelfde waren geweest. Maar zodra het een autochtone vrouw betreft wordt het opeens problematisch en ben ik mezelf zgn. zielig aan het maken.

9/ De afgelopen 20 jaar wordt er niets anders gezegd dan dat we dingen moeten “benoemen”, dat we niet moeten “wegkijken”, en dat mensen “geen lange tenen” moeten hebben, maar zodra ik mijn realiteit en mijn ervaringen “benoem” raken mensen opeens triggered,

10/ en krijgt het de label “slachtofferrol” of zelfs “gelogen”, om het niet serieus te hoeven nemen en maar niet op de inhoud in te hoeven gaan. Dus echt, bespaar me je selectieve verontwaardiging.

11/ Ik schrijf niet uitsluitend, maar wel vaak over racisme en moslimhaat en hoe de realiteit daarvan uitziet, want ik wil graag dat mensen doordrongen raken van het effect dat rechts populisme en deze retoriek heeft en hoe dat zich vertaalt in het leven van mensen zoals ik.

12/ Het staat een ieder die er moeite mee heeft dat ik het hierover heb, vrij mij te ontvolgen of te muten.