Thread by @overlistener

1/ Ik heb een vriendin die makelaar is en ze zei ooit tegen ons: “Ga nooit huizen bezichtigen in de zomer. Elk huis ziet er leuk uit als de zon door de ramen heen alle kamers verlicht, als vogels fluiten op het balkon en de vlinders vliegen tussen de geurige bloemen in de tuin.

2/ Het huis waarin je zelfs op een dag met grauw en guur weer en donkere wolken kunt zeggen “Hier voel ik me thuis”, dát is het huis dat je moet kopen.” Dit is altijd blijven hangen in mijn hoofd en ik ben het zelfs als een soort filosofie gaan beschouwen.

3/ Hetzelfde geldt namelijk voor mensen. Iedereen is leuk en gezellig om in de buurt te hebben als alles goed gaat in hun leven, als de baan, het geld, de relaties, de gezondheid allemaal naar wens verlopen. Het wordt pas tricky als er donkere wolken verschijnen.

4/ Is diegene dan nog steeds leuk/gezellig/aardig/behulpzaam/vriendelijk/gul? Kun je de relatie of vriendschap nog steeds voortzetten of was het eigenlijk vooral gebaseerd op de persoon die je zag bij “het zonnige weer”?

5/ Was je aangetrokken tot die persoon zelf of tot "het zonnige weer" dat erom heen hing? Soms voelt Twitter als een open riool, maar voor het grootste deel zie ik mensen die het lukt om zelfs op hun meest donkere dagen en zelfs in de financieel krappe tijden,

6/ tijdens hun ziektes, het overlijden van dierbaren, hun eigen sores en verdriet en zelfs in deze pandemische tijden nog gul te blijven met hun glimlach, hun tijd en hun geld.

7/ Mensen bedanken mij soms via een reactie of een DM om wat ik schrijf en ik kan daar nooit zo heel goed mee omgaan, omdat "dank je wel" zeggen zo ontoereikend klinkt als mensen tijd hebben vrijgemaakt uit hun dag om jouw woorden te lezen.

8/ Ik leer veel van jullie, ook van degenen die me een spiegel voorhouden met hun kritiek en me erop aanspreken als ik eens uit de bocht vlieg.

Ik ken jullie niet allemaal persoonlijk, maar ben wel blij jullie te "kennen" :)