कथा #स्टूल_खरेदीची
तालुक्याच्या ठिकाणी एका कार्यालयात निकाली काढलेल्या , जुन्या झालेल्या फाईल्स चे गठ्ठे उंचावरील छपडी वर ठेवण्यासाठी स्टूल खरेदी करावयाचा होता
अर्थातच वरिष्ठ कार्यालयाची परवानगी घेणं आवश्यक होतं.
सायबाच्या सहीनं स्टूल खरीदेची परवानगी मागणारं पत्र गेलं
काही दिवसांनी वरिष्ठ कार्यालयाकडून पत्र आलं
'आपले पत्र मिळाले परंतु स्टुलाची उंची किती हे पत्रात नमूद नाही'
स्टुलाची उंची नमूद करून वरिष्ठ कार्यालयाला पत्र गेलं
काही दिवसांनी पुन्हा पत्र आलं
'स्टुलाची उंची तर नमूद आहे, परंतु स्टूल लाकडी, प्लास्टिक अथवा फायबर चा ? याचा
उल्लेख नाही '
पुन्हा स्टुलाची , लाकडी स्टूल खरेदी करावयाच पत्र गेलं
वरिष्ठ कार्यालयाकडून काही दिवसांनी पुन्हा पत्र आलं
'स्टूल चार पायाचा खरेदी करणार की तीन पायाचा ? हे पत्रात नमूद नाही'
पुन्हा वरिष्ठ कार्यालयास पत्र गेलं , चार पायाच्या स्टूल खरेदीस परवानगी
मिळावी.
काही दिवसांनी वरिष्ठ कार्यालयाच पत्र आलं
'पत्रात स्टुलाचं वजन नमूद करावे'
यावेळेस मात्र पत्र गेलं नाही
बऱ्याच दिवसांनी वरिष्ठ कार्यालयाच पत्र आलं
'आम्ही अमुक तारखेला पाठविलेल्या पत्राचे उत्तर अद्याप प्राप्त झाले नाही, उत्तर कळवावे म्हणजे स्टूल खरेदीस
परवानगी देणे सोयीचे होईल'
तालुका कार्यालयाकडून पत्र गेलं
"स्टूल खरेदी परवानगी चा पत्रव्यवहारच इतका झाला आहे की, त्याचा गठ्ठा बांधून तोच आम्ही स्टूल म्हणून वापरत आहोत "
समाप्त #ऐकलेलं #तिरकस
'स्टुलाच्या' ही भावना दुखावण्याचा उद्देश नाही 😂
मामा गावचे ग्रामपंचायत सदस्य (माजी सरपंच) आणि मामी तालुक्याच्या ठिकाणी बँकेत चेअरमन. तसे यावेळी पण मामाच सरपंच होणार होते , प्रचारावेळी सारखे म्हणायचे 'मीच हुनार' 'परत मीच हुनार' पण काय होणार हे सांगायला ते विसरले
पॅनल थोडक्यात गेलं, तरीपण मामांनी वरच्या आळीच्या 'दादा बारापटे' ना फोडून आपल्या पॅनल मध्ये सामील केलं पण दादांनी ऐनवेळी दगा दिला आणि मामा 'माजीच'राहिले.
तर असं हे सगळं सुरळीतच चाललं होतं.
मामी चेअरमन आहेतच पण मामींना आणखी एक जबरदस्त शौक-"गाण्याचा".
गावातल्या इतर बायांच्या अंगात देव्या येतात मामींच्या अंगात मात्र वर्षातून कमीतकमी चार-पाचदा 'गाणं येतं'
आणि अंगात गाणं कधी येणार हे मामा आणि मामींना बरोब्बर माहिती असतं