Ήταν τέτοιες μέρες το 1964. Η Ιαπωνία ετοιμάζονταν να φιλοξενήσει τους πρώτους της Ολυμπιακούς Αγώνες. Ένα μεγάλο ξύλινο κιβώτιο έφτανε με το καράβι Viet-Nam στο λιμάνι της Γιοκοχάμα. Μέσα του έκρυβε... την Αφροδίτη της Μήλου. Αυτή είναι η ιστορία εκείνου του ταξιδιού. Thread. /1
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1964 κουβαλούσαν τον ισχυρό συμβολισμό της ανοικοδόμησης της κατεστραμμένης από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο Ιαπωνίας. Έτσι στο πλαίσιο ευρύτερων εκδηλώσεων οι Ιάπωνες έπεισαν τη Γαλλία να τους δανείσει από το Μουσείο του Λούβρου την Αφροδίτη της Μήλου. /2
Ήταν η πρώτη φορά που η Αφροδίτη της Μήλου θα άφηνε τα Γαλλικά εδάφη, από το 1821 που αφίχθη στο Λούβρο. Στην Παρισινή Κομμούνα του 1871 είχε μεταφερθεί στα υπόγεια του Petit-Luxembourg και το 1939 ενόψει της Γερμανικής εισβολής είχε βρει καταφύγιο στο Château de Valençay. /3
Το άγαλμα της Αφροδίτης της Μήλου με ύψος 2,02 μέτρα και βάρος 950 κιλά, κατεβαίνει από το βάθρο του και τοποθετείται σε ειδικό κιβώτιο με επένδυση αμιάντου (άλλες εποχές). Το πρώτο αυτό κιβώτιο τυλίγεται με στρώματα και τοποθετείται μέσα σε δεύτερο πυράντοχο κιβώτιο. /4
Στις 15 Φεβρουαρίου του 1964 το κιβώτιο με την Αφροδίτη της Μήλου αναχωρεί από το Παρίσι. Συνοδεία πάνοπλων αστυνομικών φτάνει με τρένο στη Μασσαλία. Την επόμενη ημέρα φορτώνεται στο "ταπεινό" ατμόπλοιο Viet-Nam, το οποίο αποπλέει στις 18 Φεβρουαρίου για την Άπω Ανατολή. /5
Μετά από ένα ταξίδι 33 (!) ημερών το Viet-Nam καταπλέει στο λιμάνι της Γιοκοχάμα στις 22 Μαρτίου 1964. Μετά από μεγάλη υποδοχή με μπάντα επισήμους και πολύ κόσμο, το κιβώτιο με την Αφροδίτη της Μήλου μεταφέρεται με φορτηγό στο Εθνικό Μουσείο Δυτικής Τέχνης του Τόκιο. /6
Όταν το άγαλμα βγαίνει από τα κιβώτια οι συντηρητές που το συνοδεύουν παρατηρούν ελάχιστες φθορές. 2-3 φλίδες από το μάρμαρο έχουν πέσει, όμως άμεσα οι φθορές αποκαθίστανται από τους συντηρητές και το άγαλμα παίρνει τη θέση του. Όλα είναι έτοιμα για τα εγκαίνια της έκθεσης... /7
Η έκθεση στο Εθνικό Μουσείο Δυτικής Τέχνης του Τόκιο με μοναδικό έκθεμα την Αφροδίτη της Μήλου εγκαινιάζεται στις 8 Απριλίου του 1964. Παρόντες Ιάπωνες πρίγκιπες, ο Ιάπωνας πρωθυπουργός και ο Γάλλος πρόεδρος Ζωρζ Πομπιντού που ταξίδεψε στην Ιαπωνία ειδικά γι αυτό το σκοπό. /8
Η έκθεση στο Εθνικό Μουσείο Δυτικής Τέχνης του Τόκιο διαρκεί από 8 Απριλίου έως 17 Μαΐου του 1964. Σε αυτό το διάστημα των 40 ημερών την Αφροδίτη της Μήλου επισκέπτονται 831.198 άτομα. Αμέσως μετά το άγαλμα μεταφέρεται στο Δημοτικό Μουσείο του Κιότο (21 Μαΐου - 27 Ιουνίου). /9
Εδώ φωτογραφίες από το πρόγραμμα της έκθεσης και (μάλλον) το εισιτήριο, όπως βρέθηκα στα βάθη του διαδικτύου. /10
Όταν η έκθεση του αγάλματος σε Τόκιο και Κιότο τελειώνει, ξανασυσκευάζεται και παίρνει το δρόμο της επιστροφής. Φυσικά και πάλι ακτοπλοϊκώς. Στις 4 Αυγούστου του 1964 η Αφροδίτη της Μήλου φτάνει στο Λούβρο. Μετά από ένα μικρό... ξεσκόνισμα, παίρνει πάλι τη θέση της στο βάθρο. /11
Από όταν πρωτοσκόνταψα σε αυτή την ιστορία, δεν χωράει στο μυαλό μου πως αυτό το μοναδικό έργο τέχνης ταξίδεψε "πακέτο" για εβδομάδες με το πλοίο στην άλλη άκρη του κόσμου. Κι όμως, συνέβη! Κλείσιμο με φωτογραφία της Μελίνας και την Αφροδίτη της Μήλου στο Λούβρο το 1962. /end
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
25 Μαρτίου 2021. Η σημερινή επέτειος είναι ιδανική αφορμή για να πούμε μια ωραία ιστορία, που συνδέει 2 ταινίες του Ελληνικού Κινηματογράφου με έναν από τους πιο γνωστούς αγωνιστές του 1821: τον Κωνσταντίνο Κανάρη. Ένα thread από το 1793 ως το 1969, χωρίς ούτε μια φουστανέλα. /1
Ο Κανάρης έμεινε στην ιστορία όταν στα 29 του χρόνια πυρπολεί με τους άνδρες του τη νύχτα της 7ης Ιουνίου 1822 την τουρκική ναυαρχίδα στη Χίο. Προκαλεί μεγάλες απώλειες και το θάνατο του Τούρκου ναυάρχου Καρά Αλή.
Πίνακας Νικηφόρου Λύτρα [~1873]. Πινακοθήκη Ε. Αβέρωφ, Μέτσοβο. /2
Γεννηθείς το 1793, ο Κανάρης έφτασε στο βαθμό του ναυάρχου πριν περάσει στην πολιτική. Διετέλεσε 5 φορές πρωθυπουργός (1844, 1848-49, 1864, 1864-65, 1877) επί 27 μήνες σύνολο. Από αυτούς που θεωρούμε «πρώτα ονόματα» της επανάστασης, είναι ο μόνος του οποίου έχουμε φωτογραφίες. /3
Πέθανε την Παρασκευή 26/2 ο Φινλανδός οδηγός αγώνων Hannu Mikkola, νικημένος από τον καρκίνο. Ήταν 78 ετών. Αν το όνομα δεν σας λέει κάτι είναι ευκαιρία να τον γνωρίσουμε και μαζί του να θυμηθούμε τη ομάδα πίσω από την εποποιία των Audi Quattro στην αρχή των 80s. [thread] /1
Το 1976 η Audi προσλαμβάνει από την Pirelli τον ταλαντούχο μηχανικό (και παλιότερα οδηγό αγώνων) Walter Treser. Ο Treser (Δ) γίνεται αρχικά επικεφαλής του τμήματος Προηγμένων Ειδικών Οχημάτων και σύντομα ο Ferdinand Piëch (Α) του αναθέτει το νέο τετρακίνητο project της Audi. /2
Με τη βοήθεια 12 μηχανικών ο Treser ετοιμάζει το Νοέμβριο του 1977 ένα πρωτότυπο τετρακίνητο μοντέλο, χτισμένο πάνω στο Audi 80. Λιγότερο από 3 χρόνια μετά, στις 3 Μαρτίου 1980 η Audi αποκαλύπτει το Quattro στο 75ο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης, αρχικά με αριθμό μοντέλου 85. /3
Μια Ζωή Την Έχουμε. Ο Τζαβέλλας στη σκηνοθεσία, ο Ζέρβας στα ντεκόρ κι ο Κατσουρίδης στη δ/νση φωτογραφίας και το μοντάζ, έβαλαν όλη τους την τέχνη για να "γεννήσουν" στο σελιλόιντ ένα απόλυτα αληθοφανές τραπεζικό κατάστημα. Καλώς ήλθατε στην Εμποροπιστωτική Τράπεζα. [Thread]. /1
Ας αρχίσουμε από το εσωτερικό. Δεν πρόκειται για πραγματικό χώρο αλλά για ντεκόρ που στήθηκε στο πλατό της Finos Film. Έπρεπε να μπορεί η κάμερα να κινείται με άνεση μπροστά αλλά και πίσω από το γκισέ. Και φυσικά έπρεπε να ζωγραφιστεί στον τοίχο ο πίνακας “Ταξίδι Στα Κύθηρα”. /2
Ο Ιάσωνας Τριανταφυλλίδης στο βιβλίο του "Ταινίες Για Φίλημα" διασώζει μια φωτογραφία που ίσως να μην υπάρχει ούτε στο αρχείο της Finos Film. Μια φωτογραφία τραβηγμένη από ψηλά στη λεγόμενη “πασαρέλα” (όπου τοποθετούνται τα φώτα) από όπου βλέπουμε ξεκάθαρα το στημένο σκηνικό. /3
Τι κάνεις όταν πρέπει να φτιάξεις αληθοφανές σκηνικό τεχνικού γραφείου για το Δεσποινίς Διευθυντής; Ζητάς βοήθεια! Ένα ταξίδι από τα Χριστούγεννα του 1963 ως τα Χριστούγεννα του 1964 με την Τζένη Καρέζη και guest τον αρχιτέκτονα Αντώνη Κιτσίκη. Φευγάτο πρωτοχρονιάτικο thread. /1
Η θεατρική σεζόν 1963-64 δεν ξεκινά καλά για την Τζένη Καρέζη. Το «Η Γειτονιά Των Αγγέλων» που παρήγγειλε η ίδια στον Ιάκωβο Καμπανέλλη ανεβαίνει στις 4 Οκτωβρίου στο Κοτοπούλη, σε σκηνοθεσία Καμπανέλλη. Το κοινό δεν ανταποκρίνεται κι έτσι «κατεβαίνει» άδοξα στις 3 Νοεμβρίου. /2
Μέχρι να βρεθεί νέο έργο ο θίασος (με σταθερή την τριάδα Καρέζη-Κούρκουλος-Παπαγιαννόπουλος) ανεβάζει στις 4 Νοεμβρίου το «Ένα Κουτό Κορίτσι» του Καμπανέλλη, έργο που πρωτοέπαιξαν το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς. Ήταν από τις ελάχιστες φορές που η Καρέζη εμφανίστηκε ξανθιά. /3
Ήταν ανήμερα Χριστούγεννα του 1958. Στο κατάμεστο θέατρο όπου όλοι περίμεναν τον Μίμη Φωτόπουλο να κάνει πρεμιέρα, βγαίνει στη σκηνή ο… Βασίλης Λογοθετίδης! Χριστουγεννιάτικο thread με σπάνια ντοκουμέντα για το «Μπλου Μπλακ», τον 6ο Στόλο και την εφήμερη φύση του θεάτρου. /1
Υπάρχουν ηθοποιοί που έχουμε συνδέσει με συγκεκριμένους ρόλους. Για παράδειγμα λέμε ότι ο Γιώργος Κωνσταντίνου θα είναι για πάντα ο Φίλιππας Αγγελούτσος, ο καθηγητής Αγγλικής που γίνεται διερμηνέας στην Τρούμπα. Μπορείτε όμως να φανταστείτε τον Μίμη Φωτόπουλο σ'αυτόν τον ρόλο; /2
Πάμε λοιπόν πίσω στον Δεκέμβριο του 1958. Ο 45άρης Μίμης Φωτόπουλος έχοντας ήδη πορεία 25 ετών στο σανίδι αποφασίζει να κάνει δικό του θέατρο. Έτσι ανοίγει το Θέατρο Φωτόπουλου, στο υπόγειο που εδώ και πολλά χρόνια γνωρίζουμε ως θέατρο Άλφα (στο υπόγειο Πατησίων & Στουρνάρη). /3
Ίσως έχετε ακούσει ότι το Υπάρχει και Φιλότιμο ήταν πρώτα θεατρικό. Ξέρατε όμως ότι πρώτη φορά ανέβηκε το 1950 (!) από το Θέατρο Τέχνης σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν με τίτλο "Ανώμαλος Προσγείωσις" και τον Βασίλη Διαμαντόπουλο στο ρόλο του υπουργού Τρακαντάρη; /1 #yparxeikaifilotimo
Η παράσταση του Κουν ανέβηκε στο θέατρο Μακέδο (της οδού Θεμιστοκλέους) στις 21 Ιουνίου 1950. Κατέβηκε άδοξα στις 9 Ιουλίου, 20 μέρες αργότερα. Όσο κι αν έψαξα δεν βρήκα ούτε μια φωτογραφία από εκείνη την παράσταση. Έχω μεγάλη περιέργεια πως θα ήταν ο Διαμαντόπουλος στο ρόλο. /2
Λέγεται ότι η παράσταση δεν άρεσε γιατί δεν ήταν ανάλαφρη αλλά έδινε έμφαση στο πολιτικό σχόλιο. Ο Βασίλης Διαμαντόπουλος ήταν τότε 30 χρονών, και τον επόμενο χειμώνα μεταπήδησε στο Εθνικό. Εδώ σε φωτογραφία της εποχής (1948) στο ανέβασμα του Λεωφορείον ο Πόθος με τη Μερκούρη. /3