Thread by @jjvvhh

Dit draadje gaat over een term die ik daadwerkelijk op Twitter heb leren kennen, namelijk 'Rejection Sensitivity'. Een term die ik nooit eerder heb gehoord, maar daadwerkelijk een bewezen eigenschap van veel ADHD'ers is. En die term verklaart een hoop van wat ik eerder schreef.

Wat die afwijzingsgevoeligheid inhoudt, dat kan @HowtoADHD veel beter uitleggen dan ik. Ook waarom het beter is om geen 'Dysphoria' achter die term te plakken.

Het is dus "de neiging om afwijzing te vrezen, gemakkelijk waar te nemen en er intens op te reageren". Als voorbeeld klinkt dat ongeveer zo:

https://twitter.com/jjvvhh/status/1334594703203983362?s=20

In december vertelde ik over mijn sociale angst. Dat was het beste handvat dat ik toen had, al voelde de term niet helemaal goed.

Sociale angst is een "overdreven of onredelijke" angst om je te "gedragen op een manier die vernederend of gênant is".

https://twitter.com/elisekumar/status/1372664493600251904?s=20

En eigenlijk klopte dat niet. Maar ik had (heb) wel een gigantische angst voor "de beoordeling van anderen", zoals ik het toen omschreef. Niet vanuit vernedering of gêne, maar om mensen niet teleur te stellen. Om goed genoeg te zijn. En nu blijkt dat dus: angst voor afwijzing.

Het is, in tegenstelling tot 'sociale angst' als label, ook geen irreeële angst. Het is mij 30 jaar lang (onbewust) aangeleerd dat dat zo is, en de kans is ook groot dat het nog vaker gaat gebeuren. Het is niet onredelijk om te denken.

https://twitter.com/jjvvhh/status/1346560259574403072

Die afwijzingsgevoeligheid blijkt dus een bekend probleem bij ADHD (en overigens ook bij andere neurodiversiteiten als sociale angst en depressie). Ik denk niet dat mijn psych dat wist eigenlijk, want dan had hij dat wel voor me benoemd.

Ik heb even moeten terugscrollen, maar mijn beste gok is dat ik de term in deze twee tweets tegenkwam. En die vatten voor mij precies samen waar ik in alle draadjes niet de vinger op kreeg, maar wel zo heb willen beschrijven.

https://twitter.com/ADHDelaide/status/1380855471293206531?s=20

Het verklaart:
* Waarom ik geen angst heb bij onbekenden die ik nooit meer hoef te zien of in het openbaar, maar juist bij de mensen die het dichtst bij me staan (of stonden). Want daar doet afwijzing er toe.
* Waarom ik graag op onbekende plaatsen ben waar ik niemand ken.

* Waarom ik zo'n hekel heb aan bellen (want op dat moment 'dring je jezelf op') of appen (want je vraagt aandacht), omdat er een afwijzing op kan volgen.
* Waarom ik zo'n hekel heb aan netwerken en solliciteren, zelfs als ik inhoudelijk best in mezelf geloof.

* En gedeeltelijk misschien zelfs wel waarom ik zo perfectionistisch ben en altijd alles goed wil doen voor iedereen.

Dat werkt averechts, want het resultaat is vaak dat ik vastloop en ik mensen júist teleurstel. Maar ja, als dat soort logische redenaties zouden werken dan bestond de GGZ niet 🤡

https://twitter.com/jjvvhh/status/1334594701954064384?s=20

In ieder geval heb ik afgelopen maanden heel veel over mezelf geleerd, en geleerd om iets meer te accepteren. Ik weet dat ik mensen nog vaker teleur ga stellen, maar ze doen het er maar mee. Ik doe harder mijn best dan wie dan ook, dus graag of niet 🤨

Oh, als laatste nog even dit. Ik tweet voor mijn gevoel teveel over ADHD. Het zijn maar 4 letters en ik ben niet opeens een ander mens. Het beschrijft alleen maar dingen die al waren.

Tegelijkertijd wil ik laten zien dat zo'n labeltje geen korte route is om aan medicatie te komen of vergoeding te krijgen voor een psych, maar dat de eigenschappen ervan echt grote impact hebben en mijn leven al 30 jaar blijken te beheersen.

Dus dat tweet ik dan maar 🙄

Alles wat ik tot nu toe heb opgeschreven, heb ik hier in een lijstje gezet:

linktr.ee/jjvvhh