Thread by @JanZelig

„Człowiek zbuntowany” to doskonały tytuł filmu o Jarosławie Kaczyńskim, ale nie powinien opisywać czasów komunizmu.
Bunt przeciw komunie był łatwy, zwłaszcza dla inteligentów w latach 70. i 80. (dobrze wiemy, ile wśród „legend Solidarności” pojebów i idiotów, na czele z ich

szefem, postującym na fb teorie Dänikena i piszącym wiersze o samym sobie).
Bunt Jarosława Kaczyńskiego – ten, który zmienił Polskę – nastąpił później. Był to bunt przeciw temu, czemu sprzeciwić się najtrudniej: niewidzialnym prawom kardynalnym, społecznym konwenansom,

myśleniu potocznemu, powszechnym modom i duchowi czasu.
W krainie samochodozy ostentacyjnie nie robił prawa jazdy. W niedokonsumowanym społeczeństwie polującym na promocje i chwilówki – nie założył nawet konta w banku. W kraju kalek udających ludzi sukcesu nigdy się nie ożenił i

do końca życia opiekował się matką. Nie mówił w żadnym języku, gdy znajomość angielskiego na B2 była centralnym punktem tożsamości każdego debila. Nie dbał o brudne buty w czasach, gdy wystarczyło wypożyczyć modny garnitur, żeby otaczać się nimbem światowca.

Stworzony przez siebie kaczyzm uczynił wielkim misterium kontestacji, które wyzwalało jednocześnie od konsumpcjonizmu i alienacji, mieszczaństwa i snobizmu, polskości i fajnopolactwa, religianctwa i nihilizmu.
Tym powinien być film o Jarosławie Kaczyńskim, tym filmem jest Polska.