کرمانشاه بود و چند ماهی قبل از عملیات کربلای چهار در شلمچه.
و ما در قرارگاه نجف بودیم و مقر ما در سرپل ذهاب. برای انجامِ کاری به کرمانشاه آمده بودیم و طبقِ معمولِ آن روزها وضعیت شهر قرمز بود و شهر زیر حملاتِ هوایی دشمن.
در غربِ میدان نفت، محله ای بود که «موشک آباد» لقب گرفته بود و موشک هایی که از خاک دشمن شلیک میشد اغلب در این منطقه فرود میآمد، محله ای نوساز با خیابان هایی پهن و خانه هایی ویلاساز و شیک و بزرگ خیابان کاملاً خلوت بود و حمله هوایی در حالِ انجام و ما با وانتِ تویوتایی در حال..
۲)
رد شدن بودیم.
مادری با کودک شیرخواره اش مقداری سبزی خریده بود و به خانه بازمیگشت که ترکش به سر او اصابت کرده بود و روی زمین افتاده بود.
او شهید شده بود و کودک شیرخواره اش داشت از سینهی گرم مادر شیر میخورد.
...و من امروز می گویم:
۳)
اگر همه ما هم نباشیم، تنها همین یک کودک کافی است که حقِ دشمن را کفِ دستش بگذارد؛ کودکی که پاکترین و متبرکترین شیر دنیا را خورده است! و امروز آرزو دارم که روزی این شیرمرد را ببینم و بر دستش بوسه بزنم، شما چطور؟
۴)
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
نقل است که روزی پیامبر اکرم یک درهم به سلمان و یک درهم به ابوذر داد
سلمان درهم خود را انفاق کرد و به بینوایی بخشید، ولی ابوذر با آن لوازمی خرید
روز بعد پیامبر دستور دادند آتشی آماده کردند و سنگی نیز روی آن گذاشتند
همین که حرارت و شعلههای آتش در سنگ اثر کرد و سنگ گرم شد
آنحضرت، سلمان و ابوذر را فراخواند و فرمود: هر کدام باید بالای این سنگ بروید و حساب درهم دیروز را پس دهید. سلمان سریع و بدون ترس، پای خود را بر روی سنگ گذاشت و گفت: «در راه خدا انفاق کردم» و پایین آمد.
وقتی که نوبت به ابوذر رسید، ترس او را فراگرفت و از اینکه پای برهنه روی
۲)
سنگ داغ بگذارد و خرید خود را شرح دهد، وحشت داشت. پیامبر(ص) فرمود: از تو گذشتم؛ زیرا حساب تو به طول میانجامد، ولی بدان که صحرای محشر از این سنگ داغتر است.
(کتاب پندتاریخ،ج١ص١٩)
پ.ن: بزرگان دینی گفته اند: در قیامت
از حلال، حساب است
در مکروه، عتاب است
و در حرام ، عذاب است
خیلی سال پیش که دانشآموز بودم، در کتاب فارسی درسی داشتیم به نام «بلدرچین و برزگر». داستان از این قرار بود که بلدرچینی با سعه جوجه خود در کشتزاری لانه داشت. چون فصل درو شد، یکی از جوجهها پیش مادرش آمد و گفت: مادر امروز شنیدم کشاورز به زنش میگفت فردا...
همسایگان به کمک می آیند و کشتزار را به کمک آنها درو خواهیم کرد.
مادر گفت: راحت باشید هیچ اتفاقی نمیافتد.
فردا رسید و هیچ اتفاقی نیفتاد. شب یکی دیگر از جوجهها پیش مادر آمد و گفت: مادر امروز شنیدم که کشاورز به زنش میگفت فردا پسرعموهایم به کمک میآیند و با کمک آنها کشتزار را
۲)
درو خواهیم کرد. مادر گفت راحت باشید فردا مزرعه درو نخواهد شد.
و چون دوباره شب فرا رسید، جوجه سوم پیش مادر آمد و گفت: امروز کشاورز به زنش میگفت فردا خودمان با هم آستینها را بالا میزنیم و مزرعه را درو میکنیم. بلدرچین مادر گفت: فردا حتما لانه ما خراب میشود و باید اینجا را
آیت الله شیخ محمدتقی بهلول میفرمودند: ما با کاروان و کجاوه به«گناباد» میرفتیم.
وقت نماز شد. مادرم کارواندار را صدا کرد و گفت: کاروان را نگهدار میخواهم اول وقت نماز بخوانم. کاروان دار گفت:
بیبی! دوساعت دیگر به فلان روستا میرسیم. آنجا نگه میدارم تا...
نماز بخوانیم.مادرم گفت: نه!
میخواهم اول وقت نماز بخوانم.
کارواندار گفت: نه مادر. الان نگه نمیدارم. مادرم گفت: نگهدار.
او گفت: اگر پیاده شوید، شما را میگذارم و میروم. مادرم گفت: بگذار و برو.
من و مادرم پیاده شدیم. کاروان حرکت کرد. وقتی کاروان دور شد وحشتی به دل من نشست
۲)
که چه خواهد شد؟
من هستم ومادرم. دیگر کاروانی نیست. شب دارد فرا میرسد وممکن است حیوانات حمله کنند. ولی مادرم با خیال راحت با کوزهی آبی که داشت، وضو گرفت و نگاهی به آسمان کرد، رو به قبله ایستاد و نمازش را خواند. لحظه به لحظه رُعب و وحشت در دل منِ شش هفت ساله زیادتر میشد.
روزی مردی بغدادی از بهلول پرسید:
جناب بهلول من چه بخرم تا منافع زیاد ببرم؟
بهلول جواب داد:آهن و پنبه
آن مرد با سرمایه خود مقداری آهن و پنبه خرید و انبار نمود و پس از چند ماه فروخت و سود فراوانی برد و ثروتمند شد.
مدتی بعد آن مرد باز هم به بهلول برخورد؛ این بار به او گفت:
«بهلولِ دیوانه» من چه بخرم تا منافع ببرم؟
بهلول این بار گفت پیاز و هندوانه بخر.
آن مرد این بار با تمام سرمایه خود پیاز و هندوانه خرید و انبار نمود؛ پس از مدت کمی تمام پیاز و هندوانههای او پوسید و از بین رفت و ضرر فراوانی کرد.
فوری به سراغ بهلول رفت و به او گفت بار اول...
۲)
که با تو مشورت نمودم، گفتی آهن بخر و پنبه ،که سود زیادی بردم؛ ولی دفعه دوم این چه پیشنهادی بود که کردی؟ تمام سرمایه من از بین رفت!
بهلول در جواب آن مرد گفت روز اول مرا صدا زدی آقای شیخ بهلول! وچون مرا شخص عاقلی خطاب نمودی من هم از روی عقل به تو دستور دادم؛ ولی دفعه دوم مرا به
خانمی یک طوطی گران قیمت خرید، اما روز بعد آن را به مغازه برگرداند، او به صاحب مغازه گفت این پرنده صحبت نمی کند. صاحب مغازه گفت: آیا در قفسش آینه ای هست؟ طوطی ها عاشق آینه هستند، آن ها تصویرشان را در آینه می بینند و شروع به صحبت می کنند. آن خانم یک آینه خرید و رفت.
روز بعد باز آن خانم برگشت.
طوطی هنوز صحبت نمی کرد
صاحب مغازه پرسید: نردبان چه؟ آیا در قفسش نردبانی هست؟ طوطی ها عاشق نردبان هستند.
آن خانم یک نردبان خرید و رفت.
اما روز بعد باز هم آن خانم آمد
صاحب مغازه گفت: آیا طوطی شما در قفسش تاب دارد؟ نه؟ خب مشکل همین است.
به محض این که..
۲)
شروع به تاب خوردن کند، حرف زدنش تحسین همه را بر می انگیزد.
آن خانم با بی میلی یک تاب خرید و رفت.
وقتی که آن خانم روز بعد وارد مغازه شد، چهره اش کاملأ تغییر کرده بود.
او گفت: طوطی مُرد.
صاحب مغازه شوکه شد و پرسید: آیا او حتی یک کلمه هم حرف نزد؟
آن خانم پاسخ داد : چرا...
#شهیدی_که_امام_زمان (عج) کفنش کرد
شهیدی بود که همیشه ذکرش این بود، نمی دونم شعر خودش بود یا غیر...
یابن الزهرا
یا بیا یک نگاهی به من کن
یا به دستت مرادر کفن کن.
از بس این شهید به امام زمان (عج) علاقه داشت به دوست روحانی خود وصیت می کند.
اگر من شهید شدم دوست دارم در...
مجلس ختم من تو سخنرانی کنی...
رفیقش می گه: ما از جبهه برگشتیم وقتی آمدیم دیدیم عکس شهید را زده اند.
پیش پدر و مادرش آمدم گفتم:
این شهید چنین وصیتی کرده است آیا من می توانم در مجلس ختم او سخنرانی کنم؟
و آنان اجازه دادند..
در مجلس سخنرانی کردم بعد گفتم ذکر شهید این بوده است:
۲)
یا بن الزهرا
یا بیا یک نگاهی به من کن
یا به دستت مرا در کفن کن
وقتی این جمله را گفتم ، یک نفر بلند شد و شروع کرد فریاد زدن . وقتی آرام شد گفت: من غسال هستم دیشب آخرهای شب به من گفتند یکی از شهدا فردا باید تشییع شود و چون پشت جبهه شهید شده است باید او را غسل دهی