Thread by @Raavi_ir

جمله "انقلاب فرزندان خود را می‌خورد" از کجا آمد؟!

در شرایطی که خاندان سلطنتی عملا نقشی در اداره فرانسه نداشتند؛ در مجمع ملی، نمایندگان به سه گروه تقسیم می‌شدند: طرفداران سلطنت، طرفداران حقوق مردم که مخالف سلطنت بودند و انقلابیون میانه‌رو که خواهان مشروطه بودند.
۱/
#کلاس_تاریخ

با نفوذ‌ترین گروه مجلس، گروه «ژاکوبن‌ها» بود که در منتهی الیه چپ مجمع می‌نشستند. آن‌ها بیرون از مجمع یک باشگاه مختص به خود برای هماهنگی داشتند.
نفوذ و محبوبیت ژاکوبن‌ها به قدری بالا بود که هر آن چه در باشگاه آنان تصویب می‌شد، قطعا در مجمع هم به صورت قانون در می‌آمد.
۲/

رهبر ژاکوبن‌ها یک حقوقدان فوق انقلابی به نام «مکسیمیلین روبسپیر» بود. نامی که خیلی زود معروف‌ترین نام فرانسه شد.
باشگاه دیگر انقلابیون، «کوردلیه» بود که از گروه «سان کولوت‌ها» به رهبری افرادی چون ژرژ دانتون، ژان پل مارا و کامی دمولن، تشکیل شده بود.
۳/

هر چه که از شروع انقلاب فرانسه می‌گذشت، نقش سان کولوت‌ها در آن پررنگ‌تر می‌شد. آن‌ها با خواسته‌های رادیکال خود بسیاری از انقلابیون میانه‌رو مثل لافایت را کنار زدند. آن‌ها شاه و مجمع ملی را واداشتند که به اتریش اعلام جنگ کنند.
۴/

در اوت ۱۷۹۲، هشت هزار نفر از سان کولوت‌ها وارد کاخ تویلری شدند و شاه را از اتاقش بیرون کشیدند و بر سرش کلاه سرخ انقلابی گذاشتند و او را وادار به خوردن شراب کردند.
در ۹اوت، انجمن انقلابی جدیدی از رادیکال‌ها تشکیل شد که تالار شهرداری را اشغال کرد. خواست آن‌ها برکناری پادشاه بود.
۵/

در همان شب(نه اوت) جمعیتی ۲۰هزار نفره از سان کولوت‌ها تحت فرمان انجمن انقلابی جدید، کاخ تویلری را محاصره کرد و بعد از ساعتی جنگ با حدود ۹۰۰گارد سوئیسی پادشاه، ۵۰۰ نفر از آن‌ها را کشت و کاخ را به تصرف درآورد. با تصرف کاخ، تقریبا همه اهالی آن، به غیر از خانواده شاه قتل عام شدند.
۶/

در دهم اوت مجمع تسلیم انجمن انقلابی شد و شاه را عزل کرد. سرانجام در ۲۱سپتامبر ۱۷۹۲، مجمع سلطنت را ملغی و جمهوری اعلام کرد.
پادشاه در ۲۱ژانویه۱۷۹۳ با گیوتین اعدام شد و در میان فریادهای «زنده باد جمهوری!» در گوری معمولی و در تابوتی ساده به خاک سپرده شد.
۷/

ژاکوبن‌ها به رهبری روبسپیر و دانتون «کمیته امنیت عمومی» تشکیل دادند که کم کم جای انجمن انقلابی را گرفت. با حمله ۸۰۰۰نفر از اعضای گارد ملی و هواداران ژاکوبن‌ها به مجمع، در نهایت حکم دستگیری اعضای مجمع صادر و کمیته امنیت عمومی عهده‌دار امور مملکت شد.
۸/

رهبر کمیته امنیت عمومی، ژرژ دانتون نتوانست از پس کوه مشکلات بر بیاید و در نهایت مجبور به کناره‌گیری شد. از سوی دیگر، «ژان پل مارا»، شاعر و نویسنده انقلابی و نماد انقلاب برای سان کولوت‌ها توسط یک زن طرفدار مجمع کشته شد!
۹/

این جا بود که روبسپیر، که خود را وقف آرمان‌های توده مردم کرده بود، به همه کاره ژاکوبن‌ها تبدیل شد. به روبسپیر لقب «فسادناپذیر» دادند.
روبسپیر در راس کمیته امنیت عمومی قرار گرفت که دو بازوی اجرایی داشت: دادگاه انقلابی و کمیته مراقبت انقلاب (نوعی سازمان اطلاعاتی)
۱۰/

کمیته امنیت عمومی با راهبرد «ایجاد وحشت برای کنترل اوضاع» هر کسی را که مخل آرمان‌های انقلاب تشخیص می‌داد، اعدام میکرد؛ سربازان فراری، طرفداران مجمع، احتکارکنندگان و...
در این دوره گیوتین، به نماد انقلاب تبدیل شد و تصویر آن بر همه جا نقش بست، حتی بر زیورآلات خانم‌های پاریسی!
۱۱/

یکی از اولین قربانیان این دوره، ماری آنتوانت، ملکه سابق فرانسه بود که او را در ۱۶ اکتبر ۱۷۹۳ اعدام کردند!
پس از آن، هر روز شمار زیادی به چهار شعبه دادگاه انقلابی فرستاده می‌شدند و بعد از ظهر پای گیوتین می‌رفتند!
در این دوره بیش از ۱۶۰۰۰ نفر در چند ماه با گیوتین اعدام شدند!
۱۲/

روبسپیر اعتقاد داشت که «فضیلت انقلابی» یعنی سرسپردگی به ملت، و در این راه هر اندازه خون ریخته می‌شد، زیاد نیست!
لوئی دو سن ژوست، دستیار روبسپیر، سه گناه اصلی بر ضد جمهوری فرانسه را این چنین برشمرد: تاسف برای زندانیان سیاسی، مخالفت با اصل فضیلت و مخالفت با وحشت آفرینی.
۱۳/

محکومان در دسته‌های چند ده تایی به طور همزمان محاکمه و به گیوتین سپرده می‌شدند. حتی روش‌های ابتکاری مثل اعدام با آتش توپ و غرق کردن دسته جمعی هم رونق گرفت.
خلاصه اینکه عدالت انقلابی جای خود را به وحشت انقلابی داده بود!
۱۴/

با وقوع این وضعیت، ژرژ دانتون که خود از رهبران ژاکوبن‌ها بود، از میزان کشتارها به انزجار رسید و خواهان توقف وحشت شد. او توانست در ماه دسامبر ۱۷۹۳ «کمیته‌های عفو» تشکیل دهد تا در پرونده زندانیان تجدیدنظر صورت گیرد.
۱۵/

روبسپیر که دانتون را رقیبی برای خود می‌دیو، شروع به اتهام‌زنی علیه او کرد و توانست کمیته‌های عفو را تعطیل کنند. روبسپیر با استفاده از این فرصت، دوست دیرین خود دانتون را محاکمه کرد و کشت!
دانتون در پای گیوتین گفت: «مردم دشمن من (روبسپیر) را در عرض ۳ماه تکه تکه خواهند کرد.»
۱۶/

در نهایت بخشی از رهبران انقلابی در دهمین روز از ماه ترمیدور (انقلاب حتی نام ماه‌ها را هم تغییر داده بود!) سال دوم انقلاب، وقتی روبسپیر می‌خواست از تریبون مجمع ملی فهرست جدید توطئه‌گران را برای اعدام اعلام کند، او را کنار زدند و خواستار اعدامش شدند.
۱۷/

چند روز بعد، روبسپیر و یاران نزدیکش از جمله سن ژوست به همان گیوتینی سپرده شدند که با آن دوره وحشت را به راه انداخته بودند. این جا بود که جمله «انقلاب فرزندان خود را می‌خورد» بر سر زبان‌ها افتاد.
۱۸/