*ఆ రోజుల్లో ఒక అయ్యరు గారు మద్రాసు నుంచి కలకత్తాకు హౌరా మెయిల్లో వెడుతున్నారు. అదే బోగీలో ఓ ఆంగ్లేయుడు కూడా ప్రయాణం చేస్తున్నారు. తెల్లారేసరికి రైలు బెజవాడ స్టేషన్ చేరుకుంది.
ఉన్నత తరగతిలో ప్రయాణించే వారికి రైల్వే వారు స్పెన్సర్ బ్రేక్ ఫాస్ట్ ఉచితంగా అందించేవారు. ఆ బ్రిటిషర్ దాంతో కడుపు నింపుకున్నారు. అయ్యరు గారు మాత్రం ఇంటి నుంచి తెచ్చుకున్న నాలుగు గిన్నెల టిఫిన్ క్యారియర్ విప్పి అందులో ఒక గిన్నెలోని రెండు ఇడ్లీలు తీసి తినడం,
ఆ ఆంగ్లేయుడు గమనించాడు.*
*తెల్లగా, గుండ్రంగా ఉన్న ఆ పదార్ధం ఏమిటో తెలుసుకోవాలనే ఉత్సుకత ఆయనలో మొదలయింది. అయితే అడగడం మర్యాదగా ఉండదని మిన్నకుండిపోయాడు.*
*మధ్యాన్నానికల్లా రైలు వాల్తేరు చేరుకుంది. రైల్వే వాళ్ళు ఆంగ్లేయుడికి చక్కటి, రుచికరమైన భోజనం అందించారు.
అయ్యరు గారు రైల్వే భోజనాన్ని మృదువుగా తిరస్కరించి తన క్యారియర్ తెరిచి రెండో గిన్నెలో వున్న మరో రెండు ఇడ్లీలు కమ్మగా తినడం, ఆ బ్రిటిష్ వ్యక్తి గమనిస్తూనే వున్నాడు. యెంత ఆలోచించినా తోటి ప్రయాణీకుడు తింటున్నవేమిటి అనేది ఆయనకు అర్ధం కాలేదు. దాంతో ఆయన ఉత్కంఠ మరింత పెరిగింది.*
*రైలు బెర్హంపూరులో ఆగింది. మళ్ళీ అదే సీను.*
*బ్రిటిషర్ ఇక తట్టుకోలేక నేరుగా అడిగేశాడు….“అయ్యా! ఇలా అడగడం మర్యాద కాదని తెలిసీ అడుగుతున్నాను. మీరు తింటున్న ఆ తెల్లటి పదార్ధాలను నేను ఎప్పుడూ చూడలేదు. అవేమిటో తెలుసుకోవాలని నాకు ఆసక్తిగా వుంది”*
*అయ్యరు ఇలా జవాబిచ్చారు…
“ఇవి ఐ.క్యు. టాబిలెట్స్. అర్ధం మీకు తెలుసుగా. మేధస్సు పెంచడానికి వీలైన పోషకాలు వీటిలో వున్నాయి. వీటిని తిని, భోజనం గట్రా ఏమీ లేకుండా మేము రోజులతరబడి వుండగలం!”*
*“వీటిని ఎలా తయారు చేస్తారు?” బ్రిటిషర్ ఆరా.*
*అయ్యరు గారు ఇడ్లీలు తయారు చేయడానికి కావాల్సిన సంభారాలు గురించీ,
తయారు చేసే విధానం గురించీ వివరంగా చెప్పారు.*
*“మంచి సంగతులు మీనుంచి తెలుసుకున్నాను. మీకు అభ్యంతరం లేకపోతే నాకూ ఓ రెండు టాబ్ లెట్లు ఇవ్వగలరా! వూరికే కాదు, మీరు చెప్పిన మొత్తాన్ని నేను చెల్లించుకుంటాను!” అని ఆంగ్లేయుడు అభ్యర్ధించాడు.*
*అయ్యరు ఒక క్షణం ఆలోచించి చెప్పాడు….
“నా దగ్గర ఇంకా మూడే మిగిలాయి. కలకత్తాలో నేను మా చుట్టాల ఇంటికి వెడుతున్నాను, కనుక నాకు ఇబ్బంది లేదు. మీరే చెప్పారు కాబట్టి ఇడ్లీకి ఓ ఇరవై రూపాయల చొప్పున ఇవ్వండి చాలు!”*
(అంటే ఈరోజుల్లో 20వేల రూపాయలు)
*బ్రిటిషర్ యెగిరి గంతేసినంత పనిచేసి అరవై రూపాయలు అయ్యరుకు ఇచ్చి మూడు ఇడ్లీలు
తీసుకుని తిన్నాడు.*
*మర్నాడు ఉదయానికల్లా హౌరా స్టేషన్ వచ్చింది.*
*రైలు దిగి ఎవరి దారిన వారు విడిపోయే సమయంలో బ్రిటిషర్ అడిగాడు… “ఈ టాబ్ లెట్లు తయారు చేసే విధానం చెప్పారు. అంతా చెప్పారా! ఏమైనా మరచిపోయారా!”*
*“చెప్పేందుకు ఏమీ లేదు, అంతా వివరంగా చెప్పాను”*
*“మరి ఈ టాబ్ లెట్ల ఖరీదు అంత వుండకూడదే!”*
*“చెప్పాను కదా ఇవి మేధస్సును వికసింప చేసే ఐ.క్యు. ట్యాబ్ లెట్లని. మీరు మూడే తిన్నారు. రాత్రికి ఇప్పటికీ మీలో యెంత తేడా వచ్చిందో చూడండి.
అంటే అవి పనిచేయడం మొదలయిందన్న మాట” అని అంటూ అయ్యరు తన హోల్డాలు, టిఫిన్ క్యారియర్ చేతబుచ్చుకుని చక్కాపోయాడు.
(ఒక ఇంగ్లీష్ కధనానికి స్వేచ్చానువాదం)
🙏లోకా సమస్తా
సుఖినోభవన్తు!🙏
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
'నీకసలే డాన్సులంటే బోరు కదా.. మరి నువ్వెళ్ళి ఏం చేస్తావు?'
'పుణ్యం చేస్తే అక్కడ మనకోసం రంభా, మేనకా వెయిటింగన్నారు? '
' రంభా, మేనకా ఏవైనా కామపిశాచులేవిటీ? పైకొచ్చే మగవెధవలందరికోసం కాసుక్కూచోడానికి? అయినా నువ్వు పుణ్యం చెయ్యడానికి కారణం ఎవరో తెలీని ఆడదానితో పడుక్కోడానికన్నమాట'
కోవిడ్ దెబ్బకు అన్నీ ఆన్ లైన్ విచారణలు జరుగుతున్నాయన్న విషయం అందరికీ తెలిసిందే.
ఐతే ఈ ఆన్ లైన్ లో కూడా న్యాయవాదులు కోర్టుకు వచ్చినట్లుగానే బ్యాండ్, కోటు, గౌను ధరించాల్సిందే. అలా కాకుండా అపియర్ అయిన వాళ్ళను కేకలేసి కేసు వాయిదా వేసిన సంఘటనలు
కోకొల్లలు.
అలా ఉన్న సమయంలో ఒక సీనియర్ న్యాయవాది గారు సమయం మించిపోతోందని హడావిడిగా కోటు, గౌను, బ్యాండు తగిలించుకుని ఆన్ లైన్ లోకి వచ్చారు, ఆయన తన వాదన వినిపిస్తున్నారు,
మధ్యలో ఆ లాయరు గారి భార్య టిఫిన్ పట్టుకొచ్చి "తినకుండా కూర్చుంటే ఎలా? అడ్డం పడితే చెయ్యడానికి ఎవరూ లేరు" అంటూ
టిఫిన్ ప్లేటు కంప్యూటర్ ముందు పెట్టేసిందట. అనుకోని సంఘటనతో లాయరు గారు బిక్క చచ్చిపోయారు. ఆన్ లన్ లో అవతల ఉన్నది సుప్రీమ్ కోర్టు జడ్జీలు. వాళ్ళు కూడా అవాక్కైపోయారట.
ఐతే లాయరుగారు వెంటనే తేరుకుని "Me Lords, it is easier to face Contempt of Court than Contempt of Housewife" అన్నారట.
🌸 *చాలా మంది బతికేస్తుంటారు , కొందరే జీవిస్తుంటారు* 🌸
'' ఈ వాన లో ఎక్కడికెళతారు ? మా ఇంట్లోనే వుండండి , '' అని ఆ నిరుపేద ఒడిషా కూలీ అన్నపుడు సుధా మూర్తి గారు ఆగారు. ఆమె పేద పిల్లలకు ఉచిత బడి స్థాపించే పని మీద అక్కడికెళ్ళారు. ' ఆమె మన అతిథి . ఆమె టీ , కాఫీ తాగరట. పాలు ఇవ్వు ,
' అని ఆ కూలీ అంటే ' మన పాప కు ఆ ఒక్క గ్లాసు పాలే వున్నాయి. వాన పడుతోంది. ఆ పాలు ఆమెకిస్తే రాత్రంతా పాప ఏడుస్తుంటుంది , ' అంది ఆమె. ' అయినా పరవాలేదు , సగం పాలకు సగం నీళ్ళు కలిపి , చక్కెరతో ఇవ్వు, 'అన్నాడు ఆయన.
ఒరియా తెలిసిన సుధా మూర్తి కి అది వినపడింది. ' ఈ రోజు బుధవారం ,
నేను ఉపవాసం. ఏమీ తీసుకోను , ' అంది ఆమె. ' అందరూ సోమ , గురు , శుక్ర , శని వారాలు ఉపవాసం చేస్తారు. మీరు బుధవారం వుంటున్నారే ? అని అతనంటే ' అవును. నేను గౌతం బుద్ధుడి కోసం వుంటాను , ' అన్నారు ఆమె.
ఆ రాత్రే ఆమె నిర్ణయం తీసుకొన్నారు. గుక్కెడు పాలు తాగలేని పసిపిల్లలు లక్షలమంది నాదేశం
*తెలుగు భాష లో దాగి ఉన్న వ్యాయామం గురించి తెలుసుకుందాం.*
☘☘
*అ ఆ ఇ ఈ ఉ ఊ ఋ ౠ ఌ ఌా ఎ ఏ ఐ ఒ ఓ ఔ అం అ: ఇలా అచ్చులను పలకడం వలన ముఖమంతా కదులుతూ వ్యాయామం జరుగుతుంది.*
🌸🌸🌸
*తేట తేట తెనుగులా.*
🌸🌸🌸
*మన తెలుగు భాష గొప్పదనం ముందుగా అక్షరమాల అల్లికలోనే ఉంది.*
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
*పూర్వం గురువులు పిల్లలతో వర్ణమాలను వల్లె వేయించేవారు. అలా కంఠస్ధం చేయించడంవల్ల కంఠం నుంచి ముఖం వరకు వ్యాయామం తెలియకుండానే జరుగుతుంది.*
🌸🌸🌸
*ఏలాఅంటే.*
🌸🌸🌸
*అ ఆ ఇ ఈ ఉ ఊ ఋ ౠ ఌ ఌా ఎ ఏ ఐ ఒ ఓ ఔ అం అ:*
🌸🌸🌸
*ఇలా అచ్చులను పలకడం వలన ముఖమంతా కదులుతూ వ్యాయామం జరుగుతుంది.*
🌸🌸🌸
*క ఖ గ ఘ ఙ……..కంఠ భాగం.*
🌸🌸🌸
*చ ఛ జ ఝ ఞ……..కంఠంపైన నాలుక మొదటి భాగం.*
🌸🌸🌸
*ట ఠ డ ఢ ణ……నాలుక మధ్యభాగం.*
🌸🌸🌸
*త థ ద ధ న……నాలుక కొస భాగం.*
🌸🌸🌸
*ప ఫ బ భ మ……..పెదవులకు.*
🌸🌸🌸
*య ర ల వ శ ష స హ ళ క్ష ఱ……నోరంతా.*
🌸🌸🌸
చిన్నతనంలో ఎంత కష్టమైనా రావచ్చుగాని పిండి మరకెళ్ళాల్సిన కష్టం మాత్రం ఎవ్వరికీ రాకూడదు. ఆసాంతం చదివి మీరే అవునో, కాదో చెప్పండి. నా బాల్యంలో కొంత కాలం అవనిగడ్డ, గిద్దలూరు, ఇచ్చాపురం వంటి చిన్న ఊళ్ళల్లో గడిచింది. అప్పట్లో అన్నపూర్ణా ఆటాలు,ఆశీర్వాద్ ఆటా ఆశీర్వాదాలు
మాకు దొరకని కష్టకాలమాయే. అందరూ గోధుమలు, ధాన్యం, పప్పులు మర ఆడించుకోవల్సిందే. ఈ పనికోసం అమ్మలు, అమ్మమ్మలు మమ్ముల్ని బాల కార్మికులుగా వినియోగించుకుని పిండిమరకు తోలేవాళ్ళు. మాకు ఇప్పటి పిల్లలంత అవేర్నెస్ లేకపోవడంతో కార్మిక శాఖకు కంప్లైట్ చేయాలని తెలియదు.
మేము అలా పిండిమర దారిపట్టడానికి రాష్ట్ర ప్రభుత్వ రాయితీ జల్లులా మరకు పోయి వస్తే పావలానో, పదిపైసలో ఆకర్ష్ పథకానికి ఆశ పడి ఈ సాహసానికి సిద్దపడితే మేము పడ్డ కష్టాలు పగోడికి కూడా వద్దు.
ప్రతిరోజూ ఉదయాన్నే ఓ చిన్నారి ఓ దేవాలయానికి వచ్చి భగవంతుని ముందు నిలబడి, కళ్ళు మూసుకుని,
చేతులు ముడుచుకుని, కొన్ని నిమిషాలు ఏదో గొణుక్కుంటోంది. తరవాత కళ్ళు తెరిచి నమస్కరించి, నవ్వి పరుగెత్తుకుంటూ వెళ్లిపోయేది.
ఇది రోజువారీ వ్యవహారం.
పూజారి ఆమెని గమనిస్తూ ఉన్నారు.
ఆ పిల్ల ఏమి
చేస్తోందో అని ఆసక్తి మొదలైంది.
ఆయన ఆలోచించాడు, మతం యొక్క లోతైన అర్థాలను తెలుసుకోవడానికి ఆమె చాలా చిన్నది,
ఆమెకు ఎలాంటి ప్రార్థనలు తెలియవు.
అయితే ఆలయంలో ఆమె ప్రతి ఉదయం ఏమి చేస్తోంది?
పదిహేను రోజులు గడిచాయి. పూజారి ఇప్పుడు ఆమె ప్రవర్తన గురించి మరింత తెలుసుకోవడానికి
ఆలోచన చేస్తున్నారు.
ఒకరోజు ఉదయం, పూజారి ఆ పాప కంటే ముందే
అక్కడికి చేరుకుని ఆమె కర్మ పూర్తయ్యే వరకు వేచి ఉండి...
ఆమె తలపై చేయి వేసి, “చిట్టి తల్లి, గత పదిహేను రోజుల నుండి నువ్వు క్రమం తప్పకుండా ఇక్కడకు రావడాన్ని
నేను చూస్తున్నాను. ఏమి చేస్తున్నావు రోజూ?"