Thread by @ibrahimmturhan2

Beynimiz de diğer bütün maddeler gibi moleküllerden ve atomlardan oluşuyor. Atomlar ise kuantum fiziğinin yasalarına göre hareket eden atomaltı parçacıklardan oluşuyor.
Bilinç diye adlandırdığımız oluşu kuantum dolanıklığı ile açıklayabilir miyiz?

quantumfrontiers.com/2015/11/06/wou…

Bilinci, çevresine ve kendi var oluşuna ilişkin bilgiyi depolayabilme ve işleyebilme yeteneği/gücü olarak tanımlarsak; en küçük temel parçacıklardan biz insanlara kadar uzanan bir yelpazede evrendeki her varlıkta farklı düzeylerde bilinç bulunduğunu söylemek yanlış olmaz.

Mantarların, besin maddelerini özütlemek için kullandıkları ve ince iplikçiklerden oluşan mycelium yapıları ile yer altında farklı bitkilerin köklerini birbirine bağladığını, “Wood Wide Web” denilebilecek bir etkileşim ağı oluşturduğunu biliyoruz.
Bu da bir tür “bilinç” değil mi?

Bilinç diye adlandırdığımız oluşu böyle anlamaya başladığımızda elektronlarda bile –etkileşim bilgisini depolama ve işleyerek buna göre davranış sergileme anlamında– bir tür “bilinç” olduğunu görürüz.
Kuantum bulanıklık kavramı devreye girdiğinde bu durum daha da keskinleşir.

Oxford Üniversitesi’nden Roger Penrose, 1964’teki çalışmalarıyla kara deliklerin genel izafiyet teorisinin kaçınılmaz sonuçları olduğunu ve tekilliğe ulaşacaklarını matematiksel olarak göstermiş, 2020’de Nobel Fizik ödülü kazanmış bir matematikçi ve teorik fizikçidir.

Gödel’in, matematikteki bazı iddiaların doğru ama ispatlanamaz olduğunu gösteren “eksiklik kuramı”ndan esinlenerek, bilincin algoritmik olmadığı ve bir şekilde kuantum mekaniği ile bağlantılı olduğunu savunmuştur.

Penrose ve onun yaklaşımından etkilenen anestezi uzmanı Stuart Hameroff birlikte gözlemler ve araştırmalar yaparak Düzenlenmiş Objektif İndirgeme (Orch-OR) olarak bilinen kuramı geliştirdiler.
Bu; bilgiyi depolayabilme ve işleyebilme yetisinin kuantum-biyolojik modeli oldu.

Penrose-Hameroff modeline göre bilinçsel farkındalık sinir hücreleri olan nöronların yapısındaki çok ince kanallardaki (mikrotübüllerdeki) kuantum kütle çekimi etkilerinin sonucu kuantum anlarında ortaya çıkar.
Mikrotübüllerin bilgi depolama ve işleyebilme yetisinin yansımasıdır.

Bu arada Hameroff-Penrose kuantum bilinç modelinin (planlanmış nesnel düşüş veya Orch-OR) ileri bir uyarlamasını başarıyla gerçekleştiren fizikçi Matthew Fisher, insan bilincinin de beyin hücrelerimizdeki fosfat iyonunlarının “dolaşık durum”u sonucu oluşabileceğini iddia ediyor.

Bilinç bir tür kuantum dolanıklığı ise, enerji yok olmayacağına göre bilincin evrenin bir parçası olarak hep var olacağı sonucu çıkar.
Bir de insan bilincinin atom ya da hücre düzeyinde değil, bizzat beyin düzeyinde ortaya çıktığını savunan ağ tabanlı zeka yaklaşımı var.

Buna göre bilinç beynin tek bir bölgesine indirgenmeyen bir örüntü, ilişkiler ağı. Talamus zedelendiğinde insan komalık olur veya claustrum bölgesi hasar gördüğünde bilinç kaybı yaşar ama bilinç beyin kabuğundaki nöronların karşılıklı sinyalleriyle oluşturduğu örüntünün bütünüdür

Sanayi devrimini ve bilgi devrimini ancak zaman geçtikten sonra algılayabilen toplumlar hâlâ aradaki açığı kapatabilmek için olağanüstü çaba göstermek zorunda kaldılar. Şu anda eşiğinde durduğumuz kuantum devrimi ise insanlık tarihinin en müthiş paradigma değişimini getirecek.

Bir Pazar akşamı serbest vezinde çağrışımlarla başınızı ağrıtmamışımdır umarım…