۱/ «نبونئید» آخرین شاه بابل از #کورش شکست خورد. از او تعدادی کتیبه، از #عراق، در نیایشگاه «شَمَش» در «سیپار» (موزه #بریتانیا) و نیز از کاخ سلطنتی شهر بابل (موزه برلین) کشف شده که اتفاقات سالهای ۵۵۵ / ۵۵۶ پ.م تا سال نخست پادشاهی کورش بر #بابل در سال ۵۳۸/۵۳۹ پ.م را بیان داشته است.
۲/ بخشی از رویدادنامه نبونئید، به بابلی نو (اَکدی): «در روز سوم ماه "اَرَهسَمنَه" [هفتم آبان] کورش به بابل آمد. پیش گامهایش، شاخههای سبز افشانده میشد. او با مردمان شهر پیمان آشتی گذارد. کورش به همه مردمان شهر پیام درود و شادباش فرستاد. گئوبَروَه به فرمانداری #بابل برگماشته شد»
۳/ سپاهیان کورش پس از تصرف بابل، در روز ۷ آبان به شهر وارد شده، یک فرمانروای ایرانی بر آن گماشت. او در منشور معروف خود مدعی شد که نبونئید اندوه، غم، سختی معاش، رنج، آزار و مرگ را برای مردم بابل ارمغان آورده بود و بنابراین خدا در بین سرزمینها کورش را حمایت کرد تا مردم را نجات دهد
۴/ «...منم کورش، شاه جهان، شاه بزرگ، شاه نیرومند، شاه بابل، شاه سومر و اَکد، شاه چهارگوشه جهان... من با آشتی به بابل آمدم، در کاخ شاهی جشن و شادمانی برپا کردم...»
در «عهد عتیق»، ۲۳ بار نام کورش در کتابهای «عزرا»، «تواریخ»، «اشعیا» و «دانیال» بعنوان «شبان قوم یهود» و «منجی» آمده
۵/ هفتم آبان از آن جهت که پادشاه #ایران آزادی مردم سرزمینهایی که فتح کرده را به رسمیت شناخت، برای ما و جهانیان مهم است. در دوره #پهلوی با دادن یک کپی از #منشور_کورش به دبیر کل #سازمان_ملل (سال ۱۹۷۱) و انتشار آن به شش زبان، آنرا به نام اعلامیه #حقوق_بشری، به نام ایران معرفی کردند
۶/ مردم از ۱۳۸۳ در ۷ آبان پیرامون آرامگاه کورش گرد هم میآیند. در آبان ۱۳۹۶ جمع کثیری با امضای یک دادخواست خطاب به رییس جمهور، خواستار ثبت روزی در تقویم به نام کورش شدند.
«گسنفون» کتاب «کورش-نامه» را در وصف او نگاشته و «منشور کورش» به گفته برخی جزو ۱۰ اثر برتر موزه بریتانیا است
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
شهرستانهای ایرانشهر، متن فارسی میانه در سه برگ و ۶۰ بند در پایان دوره ساسانی نوشته شده و در آن نام شهرهای ایرانشهر آمده است
این متن احتمالا در زمان قباد یکم (۴۸۸ - ۵۳۱ میلادی) و یا خسرو یکم (۵۰۱ - ۵۷۹ میلادی) نوشته شده و در سده هشتم میلادی و در دوره خلافت عباسی ویرایش شده است. ۱
گویا تنها ترجمان به جای مانده از نوشتار "شهرستانهای ایرانشهر" به دست «موسی خورنی» یا «موسسخورناتسی» (۴۰۵ - ۴۸۸ میلادی) تاریخنگار ارمنی زمان ساسانی در «جغرافیای خورنی» (۴۸۱ - ۴۸۲ میلادی) آورده شده است که مبنای پژوهشهای پس از خود در دورههای اسلامی به شمار میرود. ۲
کوست یکی از واحدهای تقسیمات کشوری ایران بود. در دوره پادشاهی خسرو اول (۵۳۱-۵۷۹ م)، شاهنشاهی ساسانی به چهار پاره بخش شد که به گزارش یک منبع ارمنی عبارتند از:
۱- کوست خراسان؛ بخش شمال شرق
۲- کوست خوروران؛ بخش جنوب غرب
۳- کوست نیمروز؛ بخش جنوب شرق
۴- کوست آدوربادگان؛ بخش شمال غرب
\۳