Thread by @temettukafasi

Bugün Warren Buffett'ın en eski ticari girişimlerinden birini inceleyeceğiz

Pinball (Oyun) Makinesi İmparatorluğu

Bu inceleme bize iyi işletmeler hakkında çok şey öğretebilir. Nasıl çalıştıkları, hangi özelliklere sahip oldukları gibi

Buyrun Flood'a👇

Kaynak👉@10kdiver

1946'da Warren Buffett 16 yaşındayken, arkadaşı Donald Dunly ile birlikte pinball (oyun) makinesi işine başlar.

İkisi kullanılmış jetonla çalışan oyun makineleri satın alır bunları berber dükkanlarına kurar ve kazancı paylaşırlardı.

Birçok Buffett biyografisi, bu oyun makinesi işinin ekonomisi ve iç işleyişi hakkında ayrıntılar içerir.

Örneğin, Roger Lowenstein'ın yazdığı "Buffett: The Making Of An American Capitalist" kitabından bir alıntı:

Lowenstein'ın açıklamasını başlangıç noktası olarak kullanırsak, bu iş için bir model oluşturmaya çalışalım.

Birim ekonomisi, sermaye getirisini anlamak için.

Umarım bu, Buffett'ın (😊) neden buna "şimdiye kadarki en iyi iş" dediğine biraz ışık tutacaktır.

Buffett ve Danly'nin ilk oyun makinesini 25$ ‘a aldıklarını biliyoruz. Ve sonraki makinelerin maliyeti 25$ ila 75$ arasındaydı.

Yani, ortalama olarak, bir oyun makinesi almak ve bozulursa tamir etmek için 50$ bütçe ayıralım.

Bu 50$, önceden yapılan bir *nakit çıkışıdır *.

Bu 50$ 'lık ilk yatırım yapıldığında; oyun makinesi, sahipleri için her hafta nakit üretir.

Lowenstein, ilk makinenin ilk haftanın sonunda 14$ kazanç getirdiğini söylüyor.

Diyelim ki bu şans.

Haftalık bu 14$ ‘dan, berber (makinenin kurulu olduğu dükkan) %50 kesinti yapıyordu. Buffett'ın yaptığı anlaşma buydu.

Yani, berberin payı 14$ ‘ın %50'si = haftada 7$.

Geriye Buffett ve Danly için haftada 14$ - 7$ = 7$ kalıyor.

Lowenstein, bu makinelerin arıza yapıp tamir gerektirdiğini de söylüyor.

Öyleyse, tamirat için haftada 2$ bütçe ayıralım.

Finansçılar, bu 2$ 'ı "bakım sermayesi" olarak adlandırabilir. Yani, bir varlığın kazanma gücünü korumak için gerekli olan sürekli yatırım(zorunlu).

Basit olması için, bu 2$ 'ı bir işletme gideri olarak ele alacağız.

Giderler düşüldükten sonra, Buffett ve Danly için haftada 7$ - 2$ = 5$ kalıyor.

Kısaca, bu haftalık 5$, oyun makinesinin İşletme Nakit Akışıdır (veya OCF).

Yani, bir oyun makinesi için "nakit akışı" şöyle görünür:

Başlangıçta, makineyi almak için 50$ 'lık bir nakit *çıkışımız var*

Bunu, her hafta bir dizi 5$ nakit *girişi* takip eder. Çünkü makine sahipleri için nakit üretir.

İşte bunun harika bir iş olduğuna dair ilk ipucumuz:
Makine kendini sadece 10 haftada amorti ediyor!

50$ peşin nakit çıkışı/haftalık 5$ nakit girişi = 10 haftalık geri ödeme süresi.

10 hafta sonra, makine tarafından getirilen tüm diğer nakit, mal sahipleri için saf kârdır.

Gerçekten de, oyun makinemizin nakit akışının İç Getiri Oranı (IRR) yıllık olarak ~% 14299'a çıkıyor.

Evet, bu, yatırılan sermayenin yüzde on dört binden fazla getirisi demek!

Buffett'ın bu işi sevmesine şaşmamalı.
IRR hesaplamaları:

Ders 1: Büyük işletmeler, yatırılan sermayeden yüksek getiri elde eder.

Bu tür işletmelere yatırılan her bir dolar sermaye, hızlı bir şekilde "geri kazanılır" çünkü bu tür işletmeler, kendilerine yatırılan sermayeye kıyasla sahiplerine *daha çok* nakit verirler.

Ders 2: Büyük işletmelerin, işletme nakit akışlarından rahatça karşılanabilecek "bakım sermayesine" ihtiyaçları vardır.

Örneğin, oyun makinemiz haftada 2$ bakım gerektiriyordu, ancak haftada 7$ nakit üretti ve bakımı karşılamak için bu kazanç fazlasıyla yeterliydi.

Tüm işletmeler bu kadar "az bakım gerektiren" işletmeler değildir.

Örneğin, Berkshire Hathaway, Buffett onu satın aldığında aslen bir tekstil şirketiydi.

Ve tekstil işi nakit getiriyordu.

Ama sonra bu paranın çoğu işletmenin kendisi tarafından tüketiliyordu.

Sürekli olarak her türlü ekipman yükseltmesine ihtiyaç duyan ve sadece kazanma gücünü *korumak* (büyütmemek) için.

Charlie Munger'ın dediği gibi:

Böylece, oyun makinesi Buffett ve Danly için haftada 5$ nakit üretiyordu. Bu parayı her hafta çekebilirlerdi.

Bunu yapıp parayı yarı yarıya bölüşmüş olsalardı, her biri haftalık 2,50$ ‘lık güzel bir düzenli gelir elde edeceklerdi.

Ama bunu yapmadılar.

Bunun yerine, parayı işte tutmaya karar verdiler. ve DAHA FAZLA oyun makinesi satın almak için kullandılar

Peki bu sistem nasıl çalışıyor?

Bir oyun makinesi almanın 50$ olacağını söyledik. Ve bir kez alındığında, makine nakit olarak haftada 5$ kazandırıyor

Bu, 10 kısa hafta içinde Oyun Makinesi #1'in dışarı çıkartıp, Oyun Makinesi #2'yi almaya yetecek kadar para üreteceği anlamına gelir

Ve bu bittiğinde, çalışan 2 oyun makinesi vardır. 2 farklı berber dükkanında.

* Sahiplerinin bir kuruş ekstra sermaye koymasına gerek kalmadan *.

Ve işte inanılmaz sonuç.

Çalışan 2 oyun makinesi olduğunda, *her biri* haftada 5$ üretir. Haftalık 10$.

Ve bu, sadece 5 hafta içinde dışarı çıkıp Oyun Makinesi #3'ü almaya yetecek kadar paranız olduğu anlamına geliyor.

Böylece, Oyun Makinesi #2 10 hafta içinde geldi.
Ancak Oyun Makinesi #3 bundan sadece 5 hafta sonra geldi.

Ve #4, #3'ten sadece 3,33 hafta sonra gelecekti.
Ve #5, #4'ten sadece 2,5 hafta sonra gelecekti.
Deseni görüyor musun?
Her ardışık oyun makinesi daha az zaman alır!

Büyük işletmelerde *birleştirmenin* özü budur.

Büyük işletmeler karlarını kendilerine YENİDEN YATIRIM YAPABİLİR.

Amaç bu karları zaman içinde daha hızlı ve daha hızlı BÜYÜTMEK. Temettüler ile tekrar hisse almak gibi😉

Bu olumlu bir geri besleme döngüsüdür.

Örneğin, oyun makinesi işimiz daha fazla oyun makinesi elde etmek için kârını sürekli olarak yeniden yatıracak olsaydı, 30. Haftanın sonunda 11 makine çalışır durumda olacaktır:

Ve simülasyonu daha ileriye taşırsak, "imparatorluk" ilk yılın sonunda 102 makineye ulaşacak.

Hepsi 50$ ‘lık ilk yatırımdan ve HİÇBİR ek sermaye konulmadan.

Bu noktada, işin *üssel büyümesi* belirginleşmeye başlar:

Modelimizdeki her oyun makinesi haftada 5$ ürettiğinden, İşletme Nakit Akışları da katlanarak büyüyor.

Örneğin, burada makinelere göre ayrılmış 30 haftalık ve 52 haftalık işletmenin nakit akışları verilmiştir.

(Her makinenin farklı bir rengi/gölgesi vardır.)

Ders 3: Büyük işletmeler, kârlarını YENİDEN YATIRIM YAPMAK için birçok fırsata sahip olma eğilimindedir, hem de yüksek getiri oranlarıyla.

Robert Hagstrom, Buffett hakkındaki kitabında bunu çok güzel anlatıyor.

Ama elbette, ağaçlar gökyüzüne kadar büyümez.

Er ya da geç, sermayeyi cazip getirilerle yeniden yatırma fırsatları olmayabilir.

Örneğin, oyun makineleri koyacak berber dükkânlarımız tükenebilir. Veya oyun makinelerinin fiyatı yükselebilir.

Buffett ve Danly'nin oyun makinesi imparatorluğu da bu tür bir tavana çarptı.

Bu, hayali simülasyonumuzdaki 102 makineye genişlemelerini engelledi.

Ancak Hagstrom'un anlattığı gibi, bir yıl sonra işi 1.200 dolara satmayı başardılar. Fena değil!

Bu nedenle, bir işletmenin "pistini" anlamak çok önemlidir.

Başka bir deyişle, işletme yüksek getirilerle kârlarını kendisine geri çekmeye ne kadar devam edebilir?
-- kaçınılmaz tavana çarpmadan önce?

Buna işletmenin "Rekabet Avantajı Dönemi" veya kısaca CAP denir.

Buffett, işletmeleri yönetmenin kendisini daha iyi bir yatırımcı yaptığını sık sık söyler.

Hepimiz *işletme* yönetmiyoruz. Ancak bunlardan birkaçını *inceleyerek*, birkaç yararlı yatırım bilgisi edinebiliriz.

Sağlıcakla Kalın..
Saygılar...

👇Önceki Floodlar İçin👇

https://twitter.com/temettukafasi/status/1396124015811604484?s=20

https://twitter.com/temettukafasi/status/1401202297233891329?s=20

https://twitter.com/temettukafasi/status/1404472390608883723?s=20